Είναι νέοι, ωραίοι, γεμάτοι όρεξη, όνειρα και όραμα για το αύριο… Επαγγελματίες, επιτυχημένοι στον χώρο τους, ο καθένας με τη δική του διαδρομή.
Όταν άνοιξαν τα φτερά τους όμως, ήρθε η κρίση για να τους βάλει στα δύσκολα και να τους ωριμάσει απότομα. Παρ’ όλα αυτά δεν το έβαλαν κάτω και αντί να γυρίσουν την πλάτη, αντί να το βάλουν στα πόδια… επιστρέφουν στο νησί και επιλέγουν -σε πείσμα των καιρών- να κολυμπήσουν στα βαθιά και μάλιστα μέσα από τις δικές τους επιχειρήσεις.
Ποιο είναι το μυστικό τους αλλά και το όνειρο που επιθυμούν να κάνουν πράξη, ανεβάζοντας ακόμη περισσότερο το επαγγελματικό τους επίπεδο; Ρισκάρουν και δικαιώνονται. Με όνειρα όχι …τρελά και απατηλά αλλά ρεαλιστικά και με σταθερά βήματα κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην μικρή κοινωνία του νησιού και κυρίως, κρατούν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τις επόμενες κινήσεις τους…
Είναι το νέο «αίμα» της Νάξου που μας συστήνεται και μας δίνει ελπίδα για το αύριο…
Γιάννης Μαγγιώρος – Ιδιοκτήτης “Swing Bar”
Ταξιδεύει με όλους τους καιρούς…
Μπορεί ένας σύμβουλος επιχειρήσεων να είναι παράλληλα και ιδιοκτήτης μπαρ; Εάν σκεφτεί κανείς ότι οι περισσότεροι πελάτες των μπαρ έχουν ανάγκη από μία συμβουλή, τότε ο Γιάννης Μαγγιώρος με ένα …σμπάρο έχει πετύχει δύο (ή και περισσότερα) τρυγόνια. Από μικρός (όχι ότι είναι και μεγάλος) ήταν μέσα στο χώρο της Μαζικής Εστίασης. Με πατέρα από την Νάξο και μητέρα από την Αμοργό μεγάλωσε στην Πάρο (!!) και βρέθηκε στην Αθήνα για οικονομικές σπουδές ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του. Όμως, η πόλη δεν συμβάδιζε με τα «θέλω» του. Η επαρχία άλλωστε προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς και όπως ο ίδιος λέει, «είναι πολύ τυχερός όποιος έχει τη δυνατότητα να ζει μόνιμα εδώ, στη Νάξο».
Το 2009 γυρίζει για μόνιμη εγκατάσταση στην …πατρίδα. Ανοίγει γραφείο ως Σύμβουλος Επιχειρήσεων αλλά είπαμε: το μεράκι ήταν η Μαζική Εστίαση και ο τουρισμός. «Η Νάξος είχε μείνει πίσω τουριστικά σε σχέση με τα γειτονικά νησιά, κι αυτό ήταν ένας ακόμα λόγος να κάνει το έδαφος πιο πρόσφορο για κάποια επιχειρηματική κίνηση». Κι αυτή ήρθε το 2012 όταν και μπήκε στη …νύχτα δημιουργώντας το Swing Bar ένα από τα ωραιότερα και πιο προσεγμένα μπαρ της Νάξου, που πραγματικά μια επίσκεψη μπορεί να πείσει τον καθένα πως -όπως και να το κάνουμε- κάνει τη διαφορά. Από το μηδέν, το έχει φτάσει στη κορυφή και πλέον ο στόχος του… η παραμονή και όχι μόνο…
Ακούγοντας τις συμβουλές του παππού του Γιάννη, αγάπησε από μικρός τη δουλειά και κρατάει ως κόρη οφθαλμού τη ρήση: «Αγόρι μου να ταξιδεύει με όλους τους καιρούς…» και αυτό είναι το μυστικό άλλωστε της επιτυχίας του. Αν και γνωρίζει ότι το «Φαίνεσθαι» έχει … πέραση, επιμένει στο «είναι» γιατί γνωρίζει ότι ένα περιτύλιγμα χωρίς ουσία σύντομα θα σκάσει όπως η φούσκα. Τα όνειρά του Γιάννη δεν έχουν τέλος. Έχει βραχυπρόθεσμα σχέδια πάνω στην Μαζική Εστίαση, άλλωστε τον ιντριγκάρει πάνω απ όλα η δημιουργία από το μηδέν. Όπως οι κατασκευές ακινήτων, ας πούμε…
Αν έχει κάτι τρελό στο μυαλό του; “Θεωρώ πως τα όνειρα, ακόμα και τα πιο τρελά, δεν πρέπει να μένουν όνειρα. Πρέπει να γίνονται πράξη. Έχω κάτι τρελό στο μυαλό μου όσον αφορά τη δουλειά μου, όμως επειδή θα το κάνω πράξη στο κοντινό μέλλον, δεν θα ήθελα να το αποκαλύψω τώρα. Σας το κρατάω για έκπληξη!».
Χρήστος Πράγιας – Κατάστημα Ρούχων «Lady»
«Η αλήθεια το … μυστικό»
Η ιστορία του Χρήστου Πράγια είναι λίγο… παράξενη. Στα 27 του χρόνια έχει ζήσει ήδη σε τρεις πόλεις της Ελλάδας, έχει ένα βιογραφικό με αντικρουόμενα πάθη και το κυριότερο; Ποντάρει στην επικοινωνία. Είδε το φως της ζωής στην Χαλκίδα από μητέρα Ναξιώτισσα (Κυριακή Ντόκου) και πατέρα Χαλκιδαίο. Τα πρώτα του βήματα και σκιρτήματα καρδιάς στις όχθες του Ευρίπου ενώ η μουσική αποτέλεσε το βασικό του όπλο για την επιτυχία. Πίστευε ότι θα μπορούσε να γίνει δημοσιογράφος και το πέτυχε. Πήρε το βάπτισμα του πυρός μέσα από τις αθλητικές εφημερίδες, αλλά όπου φύγει.. φύγει από την Αθήνα, για να βρεθεί ως σύγχρονος Διόνυσος στη Νάξο πριν από τέσσερα χρόνια, αφού όπως δηλώνει «ερωτεύτηκε» το τόπο της μάνας του και αποφάσισε να μείνει. Όπως λέει «ας πούμε πως βρήκα όλα όσα ήθελα εδώ». Ανέλαβε άμεσα την επιχείρηση της μητέρας του, το κατάστημα ενδυμάτων «Lady”, όπου με όπλο τη ποιότητα του εμπορεύματος και τις εταιρίες που έχουν ως στόχο την ανάδειξη της γυναικείας προσωπικότητας και όχι του πορτοφολιού τους, βρίσκει την αναγνώριση, αφού μέρα με την ημέρα η εμπιστοσύνη της πελατείας του μεγαλώνει. Παράλληλα όμως κάνει το χόμπι του …επάγγελμα. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας του; “Η ειλικρίνεια. Στην Ελλάδα της κρίσης που ακούμε κάθε μέρα ένα καράβι ψέματα και ψάχνουμε κάποιον για να πιστέψουμε, θεωρώ πως «η αλήθεια» είναι το μυστικό. Σεβόμενος πάντα τον κόσμο που έχω απέναντί μου, προωθώ εταιρίες με πάρα πολύ ποιοτικά γυναικεία ρούχα, σε τιμές που για τα δεδομένα της εποχής, δεν είναι καθόλου απαγορευτικές για την τσέπη”.
Πόσο “ρόλο” παίζει η εμφάνιση, στην επιτυχία για το Χρήστο Πράγια; «Πάντα την πρώτη εντύπωση λέμε ότι την αφήνει η εμφάνιση. Θα έλεγα λοιπόν ότι είναι το 50{ebf2de1fdbfefdec110a02f4c927aa7ce558be84e5a322e6c41137cb467b3c6d} της τελικής «κρίσης». Το άλλο 50{ebf2de1fdbfefdec110a02f4c927aa7ce558be84e5a322e6c41137cb467b3c6d} θέλει περισσότερη και πιο λεπτομερή ανάλυση” σημειώνει με νόημα. Ο Χρήστος, εργάζεται παράλληλα και σε καταστήματα εστίασης ώστε να “μην χάσει την επαφή του με τον κόσμο” και μέσα σε όλα… προλαβαίνει να κάνει και ραδιόφωνο στον νεοσύστατο Aegean Voice 107,5.
Το χειμώνα; Παραστάσεις live με τα υπόλοιπα μέλη μουσικού γκρουπ. «Θα χαρακτήριζα «τυχερό» τον εαυτό μου γιατί η Νάξος μου έχει δώσει την ευκαιρία να ασχοληθώ επαγγελματικά με όλα όσα μου αρέσουν» λέει με ικανοποίηση. Στα σχέδια του για το μέλλον είναι να πάει την επιχείρηση του, ένα βήμα παραπάνω…
Βαγγέλης Σπανός – “Ippokampos beach – restaurant”
«Σταθερά και αργά βήματα προς τα εμπρός»
Αλήθεια, πόσους συντηρητικούς ανθρώπους γνωρίζεται οι οποίοι πήραν την οικογένειά τους και έφυγαν από την αγκαλιά της πατρικής θαλπωρής και επιχείρησης με στόχο να κάνουν κάτι δικό τους και μάλιστα μέσα στην κρίση; Εμείς γνωρίσαμε έναν… και καλό. Ο λόγος για τον Βαγγέλη Σπανό, ο οποίος πλέον δηλώνει Ναξιώτης! Τρίτη γενιά έμπορος, το 2010 και με την οικονομική κρίση να χτυπάει τη πόρτα της Ελλάδας και δη της Αθήνας, δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά. Ίσως γιατί διέγνωσε έγκαιρα ότι η Νάξος έχει δυναμική στο τομέα του τουρισμού. Έχοντας σπουδάσει Διοίκηση Τουριστικών Επαγγελμάτων και με εμπειρία μέσα από μεγάλα ξενοδοχεία, εστιατόρια και επιχειρήσεις catering πήρε τη γυναίκα του και ήρθε στο νησί. Κι όπως λέει: «Ήμουν έτοιμος επαγγελματικά, το σημείο που αναζητούσα βρέθηκε και έχοντας την εμπειρία, το βήμα έγινε και εγένετο ο “Ippokampos” στην πλαζ του Αγίου Γεωργίου».
Ένα από τα πιο προσεγμένα καταστήματα εστίασης του νησιού μέχρι και την τελευταία του λεπτομέρεια. Το μυστικό της επιτυχίας του; Ο επαγγελματισμός του, η δική του προσωπική δουλειά, αλλά και το γεγονός ότι, όπως λέει «σκέφτομαι ως πελάτης”. «Προσωπική εργασία, εκπαίδευση του προσωπικού, έλεγχος, προσεκτική οικονομική διαχείριση, εστίαση στις ανάγκες του πελάτη. Σκεφτόμαστε σαν πελάτες υπενθυμίζω συνεχώς στο προσωπικό”.
Ο Βαγγέλης, είναι άνθρωπος που αρέσκεται να βάζει μακροχρόνιους στόχους, δεν θυσιάζει το εύκολο και πρόσκαιρο κέρδος σε βάρος της ποιότητας και διαφωνεί με την λογική «στήνω μία επιχείρηση για άμεση απόσβεση», αν και ξέρει ότι πάει κόντρα στο …κύμα από τη στιγμή που το οικονομικό και νομοθετικό πλαίσιο της χώρας λέει άλλα.
Πόσο ρόλο παίζει για το Βαγγέλη η εμφάνιση στην επαγγελματική επιτυχία; “Το συνολικό προφίλ ενός συγχρόνου επιχειρηματία που έχει και ενεργό ρόλο μέσα στην δουλειά του, σίγουρα παίζει κάποιο ρόλο στην εικόνα της… Παρ’ όλα αυτά όμως, πιστεύω πως σημασία έχει περισσότερο το ύφος και το κύρος που βγάζει η επιχείρηση μέσα από τη σωστή λειτουργία της”.
Δεν κάνει «τρελά όνειρα» και δηλώνει «συντηρητικός», ωστόσο δεν αποκλείει στο μέλλον να δει τον εαυτό του να επιστρέφει στη δουλειά των παππούδων του, το χονδρεμπόριο. «Ναι έχω σχέδια στο πίσω μέρος του μυαλού μου» αλλά είπαμε… αρέσκεται σε σταθερά βήματα, άρα για να γίνουν πράξη θα πρέπει η οικονομία και η καθημερινότητα στην χώρα μας να είναι στέρεη για τους επιχειρηματίες.
(Από το περιοδικό my naxos free press Τεύχος 22)