Του Νίκου Λεβογιάννη
Η απόπειρα φίμωσης της εφημερίδας ΚΥΚΛΑΔΙΚΗ, επειδή με την έρευνά της για την προστασία του υγροβιότοπου της Αλυκής Νάξου, ενόχλησε τους τοπικούς δημοτικούς άρχοντες, που «δεν γνώριζαν» τις παράνομες και καταστροφικές επεμβάσεις που έγιναν εκεί, αποτελεί πράξη αρνητική για την τοπική Αυτοδιοίκηση, τον ισχυρό πυλώνα του δημοκρατικού μας Πολιτεύματος.
Αμαυρώνει όμως η ενέργεια αυτή και την ιστορία της Αυτοδιοίκησης στη Νάξο, που διαχρονικά υπήρξε κάστρο δημοκρατικό, από τα χρόνια της φραγκοκρατίας και της τουρκοκρατίας, όταν στον σκοτεινό μεσαίωνα τα «ΚΟΙΝΑ» της Νάξου (οι Κοινότητες), του «Μπούργου» και των «Χωρίων», υπήρξαν εστίες Ελευθερίας, λαϊκών αγώνων και αιματηρών εξεγέρσεων των αγροτών, που με το αίμα τους πότισαν το δέντρο της Ελευθερίας.
Όταν τον Ιούνιο του 1961 ο Νομάρχης Κυκλάδων Λεβίδης, με τη στήριξη του δημάρχου Νάξου Φουφόπουλου και μάρτυρα κατηγορίας, οδήγησε τον εκδότης της εφημερίδας «Ναξιακά Χρονικά» Νικηφόρο Μανδηλαρά κατηγορούμενο στο κακουργιοδικείο Σάμου, για συκοφαντική δυσφήμιση διά του τύπου, επειδή αποκάλυψε τα σκάνδαλα της τότε δημοτικής αρχής Νάξου και του ίδιου, υπέστη συντριπτική ήττα, όχι μόνο δικαστική με την αθωωτική απόφαση, αλλά και πολιτική, αφού η κυβέρνηση της ΕΡΕ (Κ. Καραμανλή) αναγκάστηκε να τον εκδιώξει από τις Κυκλάδες.
Η απόφαση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Νάξου να στραφεί δικαστικά εναντίον της εφημερίδας «Κυκλαδική», έρχεται για δεύτερη φορά μετά το 1961, στρέφεται όπως και τότε εναντίον της ελευθεροτυπίας και αποτελεί μαύρη σελίδα στη δημοκρατική ιστορία του Δήμου Νάξου.
Ο αυταρχισμός και η καθεστωτική νοοτροπία που διέπει γενικά τους κρατούντες τοπικά, δεν θα περάσει. Η ελευθεροτυπία δεν ηττήθηκε ούτε στα μαύρα χρόνια της χούντας.
Η δημοτική αρχή Νάξου δυστυχώς συνεχίζει να διολισθαίνει σε επικίνδυνες ατραπούς. Προφανώς δεν διδάχτηκε από τη συντριβή και τον πανελλήνιο διασυρμό που υπέστη με την υπόθεση της μετονομασίας του Γενικού Λυκείου Νάξου.
Όταν στα μακρινά χρόνια του 1831, ο Καποδίστριας εξέδωσε έναν τυποκτόνο νόμο, ο ποιητής Αλέξανδρος Σούτσος σατίρισε με τους παρακάτω στίχους εκείνη την απόφαση.
«Είν’ ελεύθερος ο Τύπος,
φθάνει μόνον να μην βλάψεις
της Αρχής τους Υπαλλήλους,
τους Κριτάς, τους Υπουργούς μας
και των Υπουργών τους φίλους·
είν’ ελεύθερος ο Τύπος,
φθάνει μόνον να μη γράψεις».
Αυτό το μήνυμα στέλνει στην κοινωνία της Νάξου εν έτει 2022 η δημοτική αρχή.
Τι πιστεύει; Ότι θα φιμώσει τον τοπικό τύπο;
Η αντίδραση του συνόλου σχεδόν των αγωνιστών δημοσιογράφων στα τοπικά ΜΜΕ εκφράζει το σύνολο του δημοκρατικού κόσμου της Νάξου και όχι μόνο.
«…Η απόφαση της δημοτικής πλειοψηφίας να στραφεί δικαστικά κατά της ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ και του δημοσιεύματός της, αποσείοντας πράξεις και παραλείψεις κατά του ναξιακού περιβάλλοντος, αποτελεί απαράδεκτη πολιτική απόπειρα προσβολής του δικαιώματος της ελευθεροτυπίας. Έτσι στρέφεται εναντίον όλου του τοπικού Τύπου, γραπτού και ηλεκτρονικού. Ο μόνος δρόμος είναι η αντίσταση και η αλληλεγγύη στη διωκόμενη ΚΥΚΛΑΔΙΚΗ και τον συνάδελφο Λάμπρο Δεμερτζή. Είμαστε όλοι κατηγορούμενοι».
ΝΑΙ!!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ…
Νίκος Λεβογιάννης
