*Της Μαρίας Χανιώτη
Μετά από 12 χρόνια οικονομικής κρίσης, με ένα μικρό διάστημα ανάκαμψης το 2019 μετά την έξοδο από τα μνημόνια, την πανδημία και στη συνέχεια τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δοκιμάζονται.
Μετά τη λήψη δέσμης επενδυτικών δράσεων μέσω του νέου ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ) άρχισε να δημιουργείται μια ελπίδα.
Οι δράσεις αφορούν την αναβάθμιση της παραγωγικής λειτουργίας και τον εκσυγχρονισμό των ΜμΕ (Μικρομεσαίων επιχειρήσεων) προς την κατεύθυνση της πράσινης και της ψηφιακής μετάβασης, που είναι στρατηγικός στόχος της ΕΕ.
Παρόλο ότι οι παραπάνω δράσεις υπέρ προβλήθηκαν στα ΜΜΕ και οι αρμόδιοι διαβεβαίωναν ότι οι δύο πρώτες εμβληματικές δράσεις από το νέο ΕΠΑνΕΚ, με προϋπολογισμό 1 δις ευρώ, θα προκηρύσσονταν εντός του Οκτωβρίου του 2022 και οι πρώτες εκταμιεύσεις να υπολογίζονται ακόμη και μέσα στο έτος, μέχρι σήμερα (Γενάρης 2023), δεν υπάρχει τίποτα νεότερο. Τίποτε περισσότερο από μια γενική -μη δεσμευτική- προδημοσίευση της δράσης για τον ψηφιακό μετασχηματισμό.
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και για τη δράση «Εξοικονομώ – Επιχειρώ», που χρηματοδοτείται από το ΤΑΑ και για την οποία παρ’ ότι η δημόσια διαβούλευσή της ολοκληρώθηκε στις 27/10/2022, ως σήμερα τηρείται σιγή ιχθύος.
Εν τω μεταξύ οι ΜμΕ αναμένουν με αγωνία τα αποτελέσματα αφού δεν μπορούν να προγραμματίσουν τις δράσεις τους πριν την ερχόμενη τουριστική περίοδο.
Είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση «εργαλειοποιεί» το νέο ΕΣΠΑ και το ταμείο Ανάκαμψης προσδοκώντας πολιτικό όφελος εν’ όψη της προκήρυξης των εκλογών.
Η κυβέρνηση οφείλει να κοιτάξει με υπευθυνότητα τον κίνδυνο να αποκλειστούν οι επιχειρήσεις που απασχόλησαν το 2022 λιγότερες από 2 εργαζόμενους, ήτοι λιγότερα από 600 ένσημα ετησίως. Είναι γνωστό ότι ο μέσος όρος αυτών των επιχειρήσεων αποτελείται από μικρές και πολύ μικρές μονάδες, συνήθως οικογενειακές, που απασχολούν 3 με 4 άτομα μερικής ή πλήρους απασχόλησης με μέσο όρο 120 ένσημα ετησίως, δεδομένου ότι η σαιζόν στα περισσότερα νησιά είναι 100-120 ημέρες. Αυτές λοιπόν οι επιχειρήσεις, που συγκεντρώνουν 450 ένσημα ή 1,5 ΕΜΕ, κινδυνεύουν να αποκλειστούν από το πρόγραμμα.
Η μόνη λύση είναι η μείωση ή και ο μηδενισμός του ορίου των ΕΜΕ, προκειμένου να υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για τις επιχειρήσεις και ο ανταγωνισμός επενδύσεων να είναι θεμιτός και υγιής.
Η κυβέρνηση οφείλει να αναγνωρίσει τη δεινή θέση στην οποία βρίσκονται χιλιάδες ΜμΕ ανά την επικράτεια και να πράξει τα δέοντα πέρα από επικοινωνιακούς και ψηφοθηρικούς σχεδιασμούς.
