*Άρθρο του Βουλευτή Κυκλάδων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Νίκου Μανιού
Η οικοτεχνία μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο στα χέρια των μικρών παραγωγών για την ενίσχυση του εισοδήματός τους και ένα μέτρο που μπορεί να στηρίξει την αγροτική οικογένεια, αφού δίνει την δυνατότητα για μικρής κλίμακας μεταποίηση αγροτικών προϊόντων που παράγει ο επαγγελματίας αγρότης στην αγροτική του εκμετάλλευση ή στην αγροτική του κατοικία και την πώλησή των προϊόντων του τόσο στο χώρο της αγροτικής εκμετάλλευσης και αγροτικής κατοικίας, όσο και σε περιοδικές τοπικές διοργανώσεις, στις λαϊκές αγορές, στις αγορές παραγωγών και από το 2015 και σε επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου και μαζικής εστίασης.
Εκτός από αυτό, δόθηκε ακόμη ένα κίνητρο με την άρση του γεωγραφικού περιορισμού στη διάθεση των προϊόντων οικοτεχνικής παρασκευής και όλα τα είδη θα μπορούν να διατίθενται σε όλη την Ελλάδα. Εξαίρεση μόνο αποτελούν τα γαλακτοκομικά προϊόντα που θα μπορούν να πωλούνται σε επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου και μαζικής εστίασης που προμηθεύουν τον τελικό καταναλωτή και βρίσκονται εντός της Περιφερειακής Ενότητας, στην οποία υπάγεται η έδρα της κτηνοτροφικής εκμετάλλευσης ή σε όμορες Περιφερειακές Ενότητες.
Ένα επιπλέον κίνητρο για τους οικοτέχνες είναι ότι τα έσοδα από την οικοτεχνική τους δραστηριότητα θεωρούνται αγροτικά εισοδήματα και συνεπώς φορολογούνται ως αγροτικά, με ισχύ από 1/1/2017, σύμφωνα με εγκύκλιο της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων.
Στα θετικά αποτελέσματα της οικοτεχνίας συγκαταλέγονται: 1) η ενίσχυση των τοπικών παραδοσιακών προϊόντων, 2) η ανάπτυξη της υπαίθρου, 3) οι καλύτερες τιμές για τους παραγωγούς και τους καταναλωτές με την κατάργηση των μεσαζόντων, 4) η αύξηση του εισοδήματος των παραγωγών, 5) η άμεση επαφή παραγωγού – καταναλωτή, 6) η ταυτότητα των προϊόντων, με επισήμανση υποχρεωτικών ενδείξεων στην ετικέτα, αντιμετωπίζοντας το μεγάλο πρόβλημα των ελληνοποιήσεων εισαγόμενων και αμφιβόλου ποιότητας προϊόντων, 7) η δυνατότητα υγιεινής διατροφής με τοπικά παραδοσιακά προϊόντα, 8) η συμβολή στη διατροφική αυτάρκεια των κατοίκων μιας περιοχής, 9) η μειωμένη επιβάρυνση του περιβάλλοντος λόγω της μικρής απόστασης που διανύουν τα τρόφιμα, 10) η σύνδεση της πόλης με την ύπαιθρο, 11) η σύνδεση του αγροδιατροφικού τομέα με τον τουρισμό, 12) η γνωριμία με το γηγενή διατροφικό πολιτισμό, 13) η ενίσχυση της συλλογικότητας των παραγωγών, 14) η μετεξέλιξη της αγοράς σε ένα οικονομικό θεσμό με κοινωνικές προεκτάσεις και 15) η δημιουργία ανταγωνιστικών προϊόντων με υψηλή προστιθέμενη αξία, μετατρέποντας το διαρθρωτικό πρόβλημα των μικρομεσαίων γεωργικών εκμεταλλεύσεων σε συγκριτικό πλεονέκτημα.
Χρειάζεται επίσης να σημειωθεί ότι η οικοτεχνία θα δώσει τέλος στο πρότερο καθεστώς της διάθεσης προϊόντων έξω από κάθε ελεγχόμενη διαδικασία και χωρίς τη σωστή χρήση των κανόνων του εμπορίου.
Για τους παραπάνω λόγους, η οικοτεχνία αποτελεί το μεγαλύτερο αναπτυξιακό εργαλείο στο πρωτογενή τομέα τις τελευταίες δεκαετίες.
Ο επαγγελματίας αγρότης για να γίνει οικοτέχνης πρέπει να εγγραφεί στο Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Οικοτεχνίας (ΚΗΜΟ) του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει είναι απλή και γίνεται ηλεκτρονικά.
Στα προϊόντα της οικοτεχνικής δραστηριότητας πρέπει να υπάρχει σήμανση με ενδείξεις την ονομασία του προϊόντος, τον κατάλογο των συστατικών, την καθαρή ποσότητα του προϊόντος, την ημερομηνία παραγωγής και ανάλωσης, το όνομα και τη διεύθυνση του οικοτέχνη, τον τόπο προέλευσης και τον μοναδικό αριθμό εγγραφής του παραγωγού στο ΚΗΜΟ.
Από όλα τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι με την οικοτεχνία επιτυγχάνεται η παραγωγή ελληνικών παραδοσιακών προϊόντων που θα ανταγωνίζονται σε ποιότητα και όχι σε ποσότητα και σε κόστος παραγωγής, που θα σέβεται το περιβάλλον, που μέσω συνεταιριστικών και συνεργατικών σχημάτων θα μπορούν να προωθηθούν, σε προσιτές τιμές για τον καταναλωτή και που θα αναδιανέμει τον παραγόμενο πλούτο σε όφελος των μικρομεσαίων παραγωγών και των παραδοσιακών καλλιεργειών.
