Σχετικά με τη χθεσινή επιστολή που έδωσε στη δημοσιότητα ο αντιπρόεδρος και πρόεδρος του Α1 Τμήματος Αρείου Πάγου Χρήστος Τζανερρίκος, ο οποίος ευθέως κατάγγειλε τη ρύθμιση του υπουργού Εσωτερικών Μάκη Βορίδη για το «κόμμα Κανελλόπουλου-Κασιδιάρη», ο δικηγόρος Πάνος Μπιτσαξής, ο οποίος υπήρξε ειδικός σύμβουλος του πρώην Υπουργού Δικαιοσύνης Γ.Α. Μαγκάκη, σε θέματα νομοθετικής πολιτικής, πρόεδρος του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων, γενικός γραμματέας Λαϊκής Επιμόρφωσης και γενικός γραμματέας Αθλητισμού και έχει διδάξει ποινικό δίκαιο ως επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Σχολή Αξιωματικών της Αστυνομίας, έκανε σήμερα μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση για τη σχέση Τζανερρίκου-Ανωμερίτη. Ο πρώτος, πρόσωπο της επικαιρότητας -σημειωθήτω ότι πρόσκειται στη Δεξιά-, κατηγορεί ευθέως και ορθώς την κυβέρνηση για πρόχειρη και κακή νομοθέτηση και επέμβαση στο δικαιοδοτικό έργο, άσχετα αν το κάνει ίσως επειδή είναι πικραμένος που δεν επιλέχτηκε για τη θέση του εισαγγελέα Αρείου Πάγου και η κυβέρνηση προτίμησε τον Ισίδωρο Ντογιάκο.
Η αποτελεσματική λύση για την αντιμετώπιση της πολιτικής εισβολής στο προσκήνιο, εμμέσως πλην σαφώς, του ναζιστικού μορφώματος είναι αυτή που πρότεινε ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος: «Η ανακήρυξη των συνδυασμών από τον Άρειο Πάγο να εξαντλείται στη διαπίστωση ότι συντρέχουν οι προβλεπόμενες σήμερα νόμιμες προϋποθέσεις (ελληνική ιθαγένεια και ελάχιστη ηλικία των υποψηφίων), στις οποίες απλώς θα προστεθεί και μια τρίτη, η μη καταδίκη δηλαδή, έστω και πρωτόδικη, για διεύθυνση ή συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση (άρθρα 187 και 187Α Π.Κ.). Γι’ αυτό θα αρκούσε να προβλεφθεί ότι στην περίπτωση β’ της παραγράφου 1 του άρθρου 32 του ισχύοντος εκλογικού νόμου (π.δ. 26/2012), όπως σήμερα ισχύει, οι λέξεις “ο πρόεδρος, ο γενικός γραμματέας, τα μέλη της διοικούσας επιτροπής και ο νόμιμος εκπρόσωπος δεν έχουν καταδικασθεί…” αντικαθίστανται με τις λέξεις “οποιοσδήποτε υποψήφιος βουλευτής δεν έχει καταδικασθεί…”»…
Ιδού η ανάρτηση του Πάνου Μπιτσαξή για τη… σχέση Τζανερρίκου-Ανωμερίτη:
«Ο κ. αντιπρόεδρος…
• Είχα τότε μια σκληρή samsonite επαγγελματική τσάντα. Την είχα «υπεξαιρέσει» από τον πατέρα μου. Σε ένα βρωμερό κελί του Τμήματος Μεταγωγών Αθηνών, σταυροπόδι σαν γιόγκι, σε ένα άραχλο στρώμα, έγραφα, με στήριγμα τη τσάντα, το απολογητικό υπόμνημα του Γιώργου Ανωμερίτη. Νύχτα. Αργά. Την άλλη μέρα ήταν η απολογία στον ανακριτή. Ο Γιώργος, εμβληματική προσωπικότητα του αντιδικτατορικού αγώνα, είχε συλληφθεί πριν καν ακουσθεί, για μια γελοία μήνυση δυο βουλευτών της Ν.Δ. που αφορούσε μια συνήθη και εύλογη, παρελθούσα, τραπεζική ρύθμιση, όταν ήταν Πρόεδρος της Κτηματικής Τράπεζας. Αθωώθηκε πανηγυρικά. Λίγα χρόνια μετά έγινε πρωτοκλασάτος υπουργός.
• 1990. Το παρακράτος της «κάθαρσης» σκίαζε τα πάντα. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σε σύμπνοια με την Αριστερά και το ΚΚΕ. Όποιον πάρει ο χάρος. Με μια βουτιά στην επετηρίδα Πρόεδρος του Αρείου Πάγου ο Κόκκινος. Θυμάμαι να μιλάω στις τηλεοράσεις για το νεοπαγές φρούτο. Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης θωρακίζεται από τις έξωθεν παρεμβάσεις. Τίποτα δεν την προστατεύει από την εσωτερική της υπονόμευση. Ειδικά για το Γιώργο είχε γίνει σάλος με τη σύλληψη. Χαμός. Σε λίγες μέρες τον έβγαλαν εκόντες άκοντες. Στα media ξεκίναγα με τη φράση “ούτε σε υπανάπτυκτη αφρικανική χώρα…”. Μεσάνυχτα γύρισα στο γραφείο μου για να δακτυλογραφηθεί από τη Στέλλα το χειρόγραφο απολογητικό υπόμνημα που είχε συνταχθεί μαζί με το Γιώργο στο σκοτάδι με ένα φακό στις συνθήκες που σας είπα.
•Τι είχε συμβεί; Ενώ είχε κληθεί σε απολογία και επρόκειτο να πάρει προθεσμία απολογίας, ο ανακριτής σε μια πρωτοφανούς καταχρηστικότητος ενέργεια, διέταξε τη σύλληψη. Πρωτοφανής, από κάθε άποψη. Σύλληψη πριν την απολογία για μια σαχλαμάρα. Σιδηροδέσμιος στο Μεταγωγών. Ποιος; Ο Γιώργος Ανωμερίτης. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων από τη χούντα. Γιατί; Λόγω μιας καταγγελίας για δήθεν διαχειριστικό αδίκημα που δεν στεκόταν ούτε για πλάκα. Η δυνατότητα αυτή υπήρχε στην πράξη για σκληρά κακουργήματα: δολοφονίες, ληστείες, ναρκωτικά κ.λπ. Αξιοποιήθηκε, όμως, η «διακριτική ευχέρεια» του ανακριτή να “συλλαμβάνει” όποιον θέλει άνευ ουσιαστικού λόγου. Ο Γιώργος, ως σκληρός κακούργος! Το κτίριο 9 στην Ευελπίδων είχε γίνει αστακός. Κλούβες, ένοπλοι αστυνομικοί παντού. Ο Γιώργος προσερχόταν κανονικά, αμέριμνος. Τι συμβαίνει; ρώτησα τους αστυνομικούς. Εντολή ανακριτή μού απάντησαν.
• Ποιος ήταν ο ανακριτής; Ο κ. Τζανερρίκος, ο σημερινός αξιότιμος αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου που εξανίσταται για έλλειμμα εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του. Η δημόσια κόντρα μου με τον τότε ανακριτή, έντονη, χωρίς πολλές-πολλές αβρότητες για την υπόθεση Ανωμερίτη, ανήκει πλέον στη λήθη και τη σκόνη του χρόνου. Τη θυμάμαι, όμως, εγώ, ως συνήγορος, μαζί με τον Γ-Α Μαγκάκη που ήταν εξίσου έντονος. Εγώ ειδικά δεν καταλάβαινα τότε από ευγένειες, όταν αισθανόμουν ότι ποδοπατούν τον εντολέα μου για πολιτικές σκοπιμότητες.
•Σήμερα ο κ. αντιπρόεδρος θέτει ένα άλλο θέμα «διακριτικής ευχέρειας». Του στερούν, λέει, το δικαίωμα να ορίζει ο ίδιος κατά βούληση τους 5 δικαστές που θα κρίνουν το θέμα του νεοναζιστικού μορφώματος. Ότι αυτό συνιστά ανεπίτρεπτη παρέμβαση στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και εκδηλώνει έλλειμμα εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του. Τι να πω; Πόσο παράξενη είναι η ζωή με τις «διακριτικές ευχέρειες».
•Από το 1990 πέρασαν πολλά χρόνια. Τα είχα σχεδόν ξεχάσει. Αλλά τι τα θες; Το φοβερό της μνήμης έντομο, μες τη γη του Ελύτη, ξυπνάει όποτε του έρθει. Είναι ανόμοια τα θέματα. Έλα, όμως, που η ανθρώπινη διάνοια πορεύεται με συνειρμούς και όχι με την τεχνητή νοημοσύνη.
•Για την ιστορία: Μαζί με τον Ανωμερίτη είχαν κατεξευτελιστεί με μια καταχρηστική σύλληψη και μετά αθωώθηκαν ο Τάσος Τζαβέλας, ο αείμνηστος Γιάννης Πατσιλινάκος, ο σεβαστός ναύαρχος Παπαγεωργίου και άλλοι που δεν τους συγκρατώ».
Το «φοβερό της μνήμης έντομο» του Ελύτη, που αναφέρει ο Μπιτσαξής, προέρχεται από το «Άξιον Εστί», από το «Άσμα Δ΄», το πασίγνωστο «Ένα το Χελιδόνι». Οι στίχοι των τελευταίων στροφών που δεν μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη είναι οι εξής:
Σάλεψε σάν τό σπέρμα
σέ μήτρα σκοτεινή
Τό φοβερό τῆς μνήμης
ἔντομο μές στή γῆ
Κί ὅπως δαγκώνει ἀράχνη
δάγκωσε τό φῶς
Ἔλαμψαν οἱ γιαλοί
κι ὅλο τό πέλαγος.
Επιχώριος
