-Φώτη, λέω να ανηφορίσουμε το Σάββατο το βράδυ στην παλιά Σχολή Ουρσουλινών (το «πρώην» δεν μου αρέσει, με αναστατώνει), ακούγεται να προτείνει ο Δημήτρης, μετά το σημερινό Δημοτικό Συμβούλιο.
-Τι θα γίνει «εις το βουνό ψηλά εκεί», στο Κάστρο ήθελα να πω, αυτές τις μέρες, Δημήτρη;
-Περιέργως σε βρισκω αδιάβαστο, Φώτη, αν και το ποιηματάκι του Άγγελου Βλάχου το θυμάσαι από το Δημοτικό. Και δεν είσαι δα κανένας από τους Βαγγέληδες. Η θεατρική ομάδα Χορονάξιοι θα παρουσιάσει την κωμωδία «Εκκλησιάζουσες» (ή «Εκκλησιάζουσαι», αν προτιμάς) του Αριστοφάνη. Βλέπεις, υπάρχουν και άλλες θεατρικές σκηνές πέραν του Δημοτικού Συμβουλίου.
-Επίδαυρος θα γίνουμε, Δημήτρη. Όλοι για σένα δουλεύουνε.
-Και πού ΄σαι ακόμα… Από του χρόνου θα οργανώνω -αν βγούμε, πρώτα ο Θεός ή μάλλον ο Ζευς του Φιλωτιού- τα ναξιακά Επιδαύρια και θα μετακαλώ τους καλύτερους ever θιάσους από την Ελλάδα και το εξωτερικό. «Νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρ᾽».
-Ωραία θα είναι πάντως αυτή η παράσταση, προδικάζει ο Φώτης. Και προτείνω να κάνουμε Δημοτικό Συμβούλιο διά περιφοράς και να προσκαλέσουμε όλους τους συμβούλους να την παρακολουθήσουν.
-Τρελός είσαι; Δεν ξέρεις την υπόθεση και ποια επίδραση μπορεί να έχει σε κάποιους που δεν έχουν εντρυφήσει στο αριστοφανικό πνεύμα και χιούμορ; Πάντως, σήμερα σαν να έκαναν πρόβα ως …εκκλησιάζουσες στην …εκκλησία του Δήμου μας. Ας είσαι καλά, Φώτη, που καθαρίζεις για όλους μας. Θεσμικό – αντιθεσμικό, άστους να βουρλίζονται. Ας πυκνώσουν οι δικοί μας τις επισκέψεις σε εκκλησίες, σε γιορτές και πανηγύρια ενόψει της δημοτικής κάλπης, όπως κάνω εγώ. Εκεί έχει για μας πολιτικό εκκλησίασμα.
-Τέλος πάντων, Δημήτρη. Αυτή τη φορά θα πειθαρχήσω. Θα έχει δροσούλα εκεί πάνω για να διασκεδάσουμε τις μέρες του ναξιακού καύσωνα που αποβιβάστηκε ξαφνικά και απρόσκλητα στο νησί μας και μάλιστα χωρίς να πληρώσει το πανάκριβο, όχι βέβαια για τα βαλάντιά μας, ακτοπλοϊκό εισιτήριο. Εξάλλου, πάντα μου αρέσουν τα αριστοφανικά ουτοπικά πολιτεύματα και οι παραδείσιες περιγραφές. Όχι, βέβαια, οι αριστεροί ψευτοπαράδεισοι, μην παρεξηγηθώ. Κι ας κατηγορούν τον Αριστοφάνη για αντιδημοκρατική νοοτροπία.
-Η αριστοφανική ουτοπία, Φώτη, η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας είναι ζητούμενο (φιλοσοφικό και κοινωνιολογικό, αισθητικό και ηθικό) και συνδέεται με κρίσεις πολιτισμού, αξιών, ιδεών και ζωτικών αναγκών, όπως σήμερα.
-Θυμάμαι, αντεπιτίθεται ο Φώτης, τους «Αχαρνείς», όπου ο Αριστοφάνης γράφει ότι οι Αθηναίοι εισήγαγαν χέλια από τους Θηβαίους, αλλά, επειδή δεν είχαν κάποιο είδος σε υπερεπάρκεια για να πληρώσουν, έδιναν ως πληρωμή τους περισσευούμενους στην πόλη χαφιέδες.
-Δεν πιστεύω να θεωρείς ότι αυτή η αριστοφανική αλληγορία έχει αναλογική σχέση με το σήμερα.
-Υπάρχουν αναλογίες πολλές φορές κι ας μη το λέμε, Δημήτρη. Ξέρεις, ότι το «ονομαστί κωμωδείν», η ονομαστική σάτιρα των πολιτικών προσώπων ενοχλούσε τους διαχειριστές της εξουσίας και τότε και μάλιστα ο Κλέων, διάδοχος του Περικλή, που μας ταλαιπωρεί αυτές τις μέρες, απαγόρευσε την ονομαστική αναφορά και την κριτική των πολιτικών.
-Αυτό επιβάλλεται να γίνει και σήμερα και σε ένα βαθμό εφαρμόζεται στην πράξη. Γι’ αυτό και η 107η θέση της χώρας μας στην κατάταξη ως προς την ελευθερία του Τύπου. Αλλά εμένα καρφί δεν μου καίγεται. Ελέγχω, όπου με παίρνει, τα Μέσα, με το πολιτικό «μέσο», τον… παράμεσο και τα λοιπά ψηφοθηρικά εργαλεία.
-Με πήγες στην πεζή και ανιαρή σημερινή πραγματικότητα, Δημήτρη. Ξέρεις, ο Αριστοφάνης σκαρφίζεται πολιτείες, συστήματα διακυβέρνησης και νέων θεσμών ονειρικών, απροσδόκητων, ουτοπικών, ποιητικών.
-Επειδή σε βλέπω και σε ξέρω πολύ διαβασμένο και προβληματισμένο, οι Εκκλησιάζουσες τι πραγματεύονται; Την άνοδο των γυναικών στην πολιτική εξουσία, στη δημοτική εν προκειμένω εξουσία, μοτίβο που επίμονα απασχολεί τον Αριστοφάνη. Λες να εμφανιστούν κι εδώ κάποιες νάξιες Λυσιστράτες;
– Στις «Εκκλησιάζουσες» -το ξέρεις και συ- οι γυναίκες εκμεταλλεύονται την πολιτική οκνηρία των ανδρών, που έχουν ευτελίσει την Εκκλησία του Δήμου και τη Βουλή. Μεταμφιεσμένες σε άνδρες καταλαμβάνουν την εξουσία, νομοθετούν, ιδρύουν μια νέα πολιτεία ισότητας, ισονομίας, ελευθερίας ιδεών, ηθών και ερωτικής συμπεριφοράς και αποκαλύπτουν τα σκάνδαλα της ανδροκρατικής διακυβέρνησης (ρουσφέτια, νοθεία προϊόντων, κερδοσκοπία, φοροδιαφυγή, διαπλοκή, εκβιασμούς, καλπονοθεία, διάνοιξη δρόμων, προσβολές περιβάλλοντος κλπ.).
-Τρομερά αυτά που μου λες. Βέβαια, διάβασα χθες και αποστήθισα σαν μαθητής το εξής απόσπασμα – γυναικεία διακήρυξη από τις Εκκλησιάζουσες, σε μετάφραση του αγαπημένου μου, αν και αριστερού, Κώστα Βάρναλη:
«…τολμούμε τώρα εμείς το μεγάλο τόλμημα:
να πάρουμε απ᾽ τα χέρια του το δοιάκι
της εξουσίας για να σωθεί η πατρίδα.
Γιατί πολύν καιρό δεν πάει μπροστά
το πλοίο και με πανιά και με κουπιά…».
-Ουτοπική ψευδαίσθηση… Υποκλίνομαι, όμως, για την αλλαγή level που έχεις κάνει.
-Με φοβίζουν όλα αυτά, Φώτη. Θα περιορίσω τις γυναικείες υποψηφιότητες της παράταξής μου στις επικείμενες εκλογές στον ελάχιστο αριθμό που προβλέπει ο νόμος (40%) και να ΄σαι σίγουρος πως λίγες… Εκκλησιάζουσες θα καθίσουν στις θέσεις των δημοτικών συμβούλων…
-Κι αν ο λαός…
-Τότε, ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους με τις σύγχρονες Κλειναρέτες, Σωστράτες, Φιλαινέτες.
-Φαντάσου να μπουκάρει και πριν από τις εκλογές στο Δημοτικό Συμβούλιο κάποια νάξια Πραξαγόρα και να φωνάζει «Δώστε την εξουσία στις γυναίκες». Και κάποιος δημοτικός σύμβουλος, εγώ ας πούμε, να παίζει τον Βλέπυρο!
-Μήπως, ύστερα από αυτά, δεν πρέπει να ανηφορίσουμε στο Κάστρο για την παράσταση; Για ξανασκέψου το.
Ο ωτακουστής, που μου μετέφερε τη στιχομυθία, έχασε τη μιλιά του. Τέτοια πρόοδο ο Δημητράκης; Όντως πολύ λίγο του πέφτει το δημαρχιλίκι.
Όχεντρα
ΥΓ: Στην αριστοφανική αυτή κωμωδία συναντούμε τη μεγαλύτερη σύνθετη λέξη:
λεπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιοτυρομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττο περιστεραλεκτρυονοπτοκεφαλιοκιγκλοπελειολαγωοσιραιοβαφητραγανοπτερυγών.
(πεταλιδογαλοσαλαχοχτάποδοξιδατοπιπερόμυαλομελότυροκοτσιφαγριοπερίστεροτσιχλοκοτόπουλαλαγοστιφάδο τηγανοψαρόφεταπετμεζοκολυμπάδεςλαλαγγίτες- μετάφρ. Κ. Βάρναλης)
Είναι ένα πιάτο φαγητού, μια μαγειρική συνταγή που περιέχει όλων των ειδών τις λιχουδιές, ψάρια, κρέατα, πουλερικά, και σάλτσες και εμφανίζεται στην τελευταία επανάληψη του χορού, στο σημείο όπου ο Βλέπυρος προσκαλείται στο συμπόσιο.
Ακολουθήστε το naxostimes.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις