Εκατομμύρια φορολογούμενοι με ληξιπρόθεσμες οφειλές τόσο προς τις τράπεζες όσο και προς την εφορία, τους δήμους ή και τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν τη δυνατότητα να εντάξουν το σύνολο των οφειλών τους στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του ν. 3869/2010, πιο γνωστού ως «νόμου Κατσέλη».
Μπορούν δηλαδή να υπαγάγουν στο νόμο αυτό και τα χρέη τους προς το δημόσιο τομέα και να επιτύχουν μερική ή ολική διαγραφή τους, καθώς και εξόφληση του εναπομένοντος υπολοίπου σε χρονική περίοδο τριών ετών, εφόσον αποδείξουν στο αρμόδιο Ειρηνοδικείο ότι λόγω ανεπάρκειας εισοδημάτων και έλλειψης ρευστότητας αδυνατούν να πληρώσουν όλες τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους.
Στην περίπτωση αυτή αποκτούν το δικαίωμα προστασίας από όλα τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης που μπορούν να λάβουν εις βάρος της περιουσίας και των πενιχρών εισοδημάτων τους το Δημόσιο, οι ΟΤΑ και τα ασφαλιστικά ταμεία, ακόμη δε και να γλιτώσουν από κατασχέσεις και πλειστηριασμούς τα ακίνητα που χρησιμοποιούν ως κύριες κατοικίες.
Τους όρους, τις προϋποθέσεις, τις διαδικασίες και τις συνέπειες υπαγωγής των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο, τους ΟΤΑ και τα ασφαλιστικά ταμεία στον «νόμο Κατσέλη» περιγράφει αναλυτικά εγκύκλιος που εξέδωσε και απέστειλε πρόσφατα σε όλες τις ΔΟΥ και τα Τελωνεία ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Γ. Πιτσιλής. Σύμφωνα, ειδικότερα, με τα όσα διευκρινίζονται στην εγκύκλιο του κ. Πιτσιλή, την οποία παρουσιάζει ο Ελεύθερος Τύπος:
1) Για να ρυθμιστούν με τις ευνοϊκές διατάξεις του ν. 3869/2010 ή «νόμου Κατσέλη» ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο, τους ΟΤΑ και τα ασφαλιστικά ταμεία θα πρέπει:
α) Ο ενδιαφερόμενος οφειλέτης (ο αιτών) να είναι φυσικό πρόσωπο, χωρίς πτωχευτική ικανότητα. Δηλαδή τη στιγμή της υποβολής της αίτησης ο οφειλέτης δεν θα πρέπει να έχει την ιδιότητα του εμπόρου.
β) Ο αιτών να έχει «μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών». Η προϋπόθεση αυτή θεωρείται ότι συντρέχει όχι μόνο στις περιπτώσεις που έχει παύσει η εξυπηρέτηση κάθε χρέους από τον οφειλέτη, αλλά και σε περιπτώσεις που ο οφειλέτης εξακολουθεί μεν να εκπληρώνει κάποιες χρηματικές υποχρεώσεις του, προκύπτει όμως αδυναμία πληρωμής για ουσιώδες τμήμα των χρεών του.
γ) Οι οφειλές του αιτούντος προς φορείς του δημόσιου τομέα (οφειλές βεβαιωμένες στη Φορολογική Διοίκηση κατά τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, τον ΚΕΔΕ και τον Τελωνειακό Κώδικα, οφειλές προς ΟΤΑ, ασφαλιστικές εισφορές προς Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης) να μην αποτελούν το σύνολο των χρεών του και να υποβάλλονται σε ρύθμιση κατά τις διατάξεις του ν. 3869/2010 από κοινού με τις οφειλές του προς ιδιώτες πιστωτές.
2) Ο οφειλέτης μπορεί να εντάξει στην αίτηση του ακόμη και βεβαιωμένες οφειλές του στη φορολογική διοίκηση οι οποίες είναι ήδη ενταγμένες σε ρύθμιση ή διευκόλυνση τμηματικής καταβολής (π.χ. στην «πάγια ρύθμιση» των 12 μηνιαίων δόσεων κ.λπ.).
3) Για περιπτώσεις οφειλών μέχρι του ποσού των 20.000 ευρώ και υπό τις προϋποθέσεις ότι ο οφειλέτης έχει μηδενικά εισοδήματα, δεν διαθέτει ακίνητη περιουσία και τα λοιπά περιουσιακά στοιχεία και οι καταθέσεις του στις τράπεζες δεν υπερβαίνουν σε αξία το ποσό των 1.000 ευρώ, προβλέπεται ταχεία διαδικασία διευθέτησης οφειλών.
Πηγή: aftodioikisi.gr
