Φτάσαμε κιόλας στον Αύγουστο. Που σημαίνει 1ον ότι διανύουμε τον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού και 2ον ότι σε τέσσερις μήνες θα αποχαιρετίσουμε το 2015.
«Τι θέλεις και τα σκέφτεσαι αυτά τα καταθλιπτικά τώρα;» θα αναρωτιέστε και με το δίκιο σας. Απλά, με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι – μέσα σε τόση ζέστη – επιλέγουμε να «παγώσουμε» θέματα που μας απασχολούν σε προσωπικό, οικογενειακό, επαγγελματικό κ.λπ. επίπεδο, μόνο και μόνο επειδή είναι καλοκαίρι.
Λίγο ο ήλιος που καίει περισσότερο, λίγο η μέρα που διαρκεί πιο πολύ, λίγο η χαλαρή διάθεση ύστερα από μια βουτιά ή μια βόλτα, βλέπουμε τα πράγματα μέσα από ένα πιο αισιόδοξο πρίσμα, θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα αλλάξουν προς το καλύτερο, ελπίζουμε σε αυτή την αλλαγή με όλη μας την καρδιά και ευχόμαστε να γίνει πραγματικότητα. Τα εμπόδια δεν μας φαίνονται πια ανυπέρβλητα και σκεφτόμαστε ότι υπάρχουν λύσεις… απλά δεν τις έχουμε βρει ακόμα!
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Αύγουστος είναι ο… Δεκέμβρης του καλοκαιριού. Που πάει να πει, μήνας ανασκόπησης και κατάστρωσης σχεδίων. Η ώρα που περνάς ξαπλωμένος στην ψάθα σου ή στην ξαπλώστρα σου, σου δίνει την ευκαιρία να σκεφτείς όσα συνέβησαν τον χειμώνα που πέρασε και να σχεδιάσεις την «στρατηγική» σου για τον χειμώνα που έρχεται. Εκτός βέβαια, κι αν ανήκεις σε αυτούς που βρίσκονται διαρκώς online, ακόμη και στην παραλία.
Σύμφωνα με τον Ουμπέρτο Έκο «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις». Εγώ θα έλεγα ότι «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν κακές ειδήσεις». Ξεθώριασαν όλες κάτω από το δυνατό φως ενός αυγουστιάτικου μεσημεριού…
