Τις μέρες αυτές η Νάξος έχασε έναν πνευματικό άνθρωπο που σπάνιζε…
Η Ειρήνη Πολυκρέτη από την Απείρανθο, γέννημα θρέμμα του νησιού, άφησε τα εγκόσμια αφού πάλεψε με την επάρατη νόσο.
Η θεολόγος που γαλούχησε γενιές παιδιών με το λόγο του Θεού μας άφησε. Οι παλιοί της μαθητές από την ορεινή και ημιορεινή Νάξο, καθότι δίδασκε στο Γυμνάσιο Τραγαίας, όπου υπήρξε και διευθύντρια, μιλούν αυτές τις μέρες για ένα δυναμικό άνθρωπο που με μεράκι και ενθουσιασμό έκανε λόγο στην τάξη για τις ιδέες του Χριστιανισμού και τις αξίες της Ορθοδοξίας.
Όσοι την ήξεραν την παρουσιάζουν ως μια θεολόγο με χειμαρρώδη λόγο, ένα χαρακτήρα που δε δίσταζε να έρθει σε σύγκρουση για το δίκιο, ακόμα και με εκπροσώπους της επίσημης Εκκλησίας. Οι συγχωριανοί της αναφέρονται σ΄ αυτήν ως ένα άνθρωπο που δούλευε πνευματικά με μεγάλη όρεξη και δε σταματούσε να γράφει βιβλία!
Στο Απεραθίτικο Ποιητικό Συμπόσιο, μια ενδιαφέρουσα σχολική εργασία του Γυμνασίου Τραγαίας που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια Πολιτιστικού Προγράμματος το σχολικό έτος 1997-1998 από Απεραθίτες μαθητές, συγκεντρώνονται ποιήματα Απεραθιτών ποιητών, με την επιμέλεια των καθηγητριών Ειρήνης Πολυκρέτη και Διαλεχτής Πρωτονοταρίου. Η Ειρήνη Πολυκρέτη ήταν και η ίδια ποιήτρια.
Η άγνωστη όμως σε πολλούς πτυχή της είναι η πιο εντυπωσιακή.
Η θεολόγος από τη Νάξο ήταν μια σύγχρονη υμνογράφος, κάτι που σαν ιδιότητα δεν αποδίδεται σε άλλες γυναίκες της εποχής μας, όσο ξέρουμε.
Από τα παλιά χρόνια, παραδοσιακά η υμνογραφία ήταν κάτι που αφορούσε μόνο άντρες στα πλαίσια της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Γενικά το να είσαι υμνογράφος στην εποχή μας είναι κάτι σπάνιο, ακόμα και για άντρες. Η Ειρήνη Πολυκρέτη έγραφε θρησκευτικούς ύμνους σύμφωνα με τα πρότυπα των βυζαντινών ύμνων που ξέρουμε και φυσικά μπορούμε να τους ψάλλουμε σύμφωνα με το μέλος των ήδη υπαρχόντων ύμνων.
Πρόκειται για ύμνους που ενσωματώνονται κάλλιστα στις ακολουθίες της Εκκλησίας μας, όπως ο Παρακλητικός Κανόνας που έχει γράψει για το Ναξιώτη Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη.
Ιδιαίτερο είναι και το έργο της για τους Νάξιους Αγιορείτες Μοναχούς που συνοδεύεται από Ασματική Ακολουθία.
Ένα υμνογραφικό έργο, γραμμένο με την ακούραστη πένα της Απεραθίτισσας θεολόγου, παραδίδεται ως πνευματική παρακαταθήκη στη Νάξο, όχι μόνο για να κοσμεί τις βιβλιοθήκες αλλά και για να ψαλλεί εκεί που αρμόζει.
Ο εμπνευσμένος εκκλησιαστικός λόγος της με τον εκφραστικό πλούτο που τον χαρακτηρίζει θα μας συγκινεί πάντοτε και θα μας θυμίζει τις αξίες της θρησκευτικής μας παράδοσης.
{youtube}n-Kwth9MzTE{/youtube}
