*Του Νίκου Λεβογιάννη
Έφυγε σήμερα από τη ζωή, ο Γιώργος Λεόντιος από το Φιλώτι της Νάξου, ξαφνικά κι αθόρυβα, όρθιος καλά-καλά, ένας σεμνός μα ακούραστος αγωνιστής, όχι μόνο της ζωής, ένας οραματιστής, ιδεολόγος, δημοκράτης, κοινωνικός επαναστάτης, ένας ακτιβιστής. Οι αρχές, οι αξίες, οι ιδέες στις οποίες πίστεψε και τις οποίες υπηρέτησε σε όλη του τη ζωή, ήταν γι αυτόν πράξη ζωής.
Ο Γιώργος Λεόντιος, έφυγε έτσι ακριβώς, όπως πορεύτηκε σε όλη του τη ζωή. Δεν είναι πολλοί εκείνοι που κατορθώνουν να κάνουν έργο ζωής, πράξη, τις ιδέες στις οποίες λένε ότι πιστεύουν, μα ο Γιώργος Λεόντιος το κατόρθωσε κι αυτό.
Γεννημένος το 1938 στο Φιλώτι, από νωρίς στερήθηκε τη μητρική αγκαλιά, γιατί η μάνα του ξενιτεύτηκε για πολλά χρόνια, όπως πολλές φιλωτίτισσες μωρομάνες της εποχής εκείνης, για να δουλέψει ως νταντά σε πλουσιόσπιτα της Αθήνας και να βοηθήσει την οικογένειά της.
Ο ίδιος έμαθε την τέχνη του ελαιοχρωματιστή, απ’ τους καλύτερους της εποχής του και με αυτήν ασχολήθηκε στη ζωή του, ως απλός εργάτης, δουλεύοντας για το μεροκάματο. Άριστος τεχνίτης, συνεπής στις υποχρεώσεις του, αλλά το καταφύι της ψυχής του ήταν τ’ Αριά, όπου εκεί, στο όμορφο περιβόλι του, δουλεύοντας τη γη και λατρεύοντας τη φύση, κάτω απ’ το αυστηρό βλέμμα του Ζα και την προστασία της Παναγιάς των Αριών, διαλογιζόταν κι εκεί τον βρίσκαμε συχνά οι φίλοι και συναγωνιστές του και συζητούσαμε για την κοινωνία των ονείρων μας στα χρόνια του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, στα χρόνια της Αλλαγής.
Δημοκράτης απ’ τα μικράτα του ο Λεόντιος, ήταν παρών στους δημοκρατικούς αγώνες απ’ τα χρόνια των Ανένδοτων αγώνων του Γεωργίου Παπανδρέου και δεν λύγισε ποτέ, ούτε στα χρόνια της χουντικής λαίλαπας. Ήταν φίλος του Γλέζου, του Μανδηλαρά, του Ανδρέα Παπανδρέου πριν ακόμη από τη δικτατορία.
Με την πτώση της χούντας πρωτοστάτησε το 1974-1975 με λίγους ναξιώτες δημοκράτες στην ίδρυση των οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ στη Νάξο και στις Νότιες Κυκλάδες και ήταν μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Νοτίων Κυκλάδων του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή της το 1974-1975 και για πολλά χρόνια, παρών στους πολιτικούς, συνδικαλιστικούς, συνεταιριστικούς και αυτοδιοικητικούς αγώνες στη Νάξο.
Εκλέχτηκε πολλές φορές κοινοτικός σύμβουλος Φιλωτίου, στον αγροτικό συνεταιρισμό, σε Σωματεία και Συλλόγους, διετέλεσε εκδότης της εφημερίδας «Ναξιώτικη Φωνή», της εφημερίδας του ΠΑΣΟΚ στη Νάξο, που εκδόθηκε τον Γενάρη του 1981.
Αποχαιρετισμός…
Με πολλή υπερηφάνεια δηλώνω σήμερα, αποχαιρετώντας αυτόν τον σεμνό κι αθόρυβο αγωνιστή, τον Γιώργο Λεόντιο, ότι ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ Νοτίων Κυκλάδων, συνέβαλε τότε στην καταγραφή των τεράστιων και διαχρονικών προβλημάτων των νησιών μας και συμμετείχε ενεργά στη συνέχεια, με την εκλογή στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβρη του 1981, στον σχεδιασμό και την επίλυσή τους.
Μελετώντας εκείνο το πρόγραμμα και κρίνοντάς το σήμερα 35 χρόνια μετά, παρατηρώ ότι το σύνολο σχεδόν εκείνου του σχεδιασμού υλοποιήθηκε, ότι όλα τα μεγάλα και διαχρονικά προβλήματα της Νάξου δρομολογήθηκαν τότε και λύθηκαν, τα περισσότερα μάλιστα την πρώτη 8ετία διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (1981-1989) και ο Γιώργος Λεόντιος υπήρξε από τους πρωταγωνιστές και εμπνευστές εκείνου του σχεδιασμού.
Για μένα ο Γιώργος Λεόντιος υπήρξε από τους καθοδηγητές μου στην πολιτική, από εκείνους στη γνώση και γνώμη του οποίου κατάφευγα συχνά, καθημερινά. Ήταν το πολιτικό μου καταφύγιο στα 25 και πάνω χρόνια ενεργούς πολιτικής μου δράσης και στα 15 χρόνια βουλευτικής θητείας.
Ήταν ανείπωτη η χαρά μου, όταν χρόνια μετά την αποχώρηση και των δυο μας από την ενεργό πολιτική και την διακοπή αναγκαστικά της καθημερινής μας συνεργασίας, με έκπληξη διαπίστωσα ότι είχαμε παραμείνει πιστοί στις αρχές, τις ιδέες, τις αξίες στις οποίες εξ αρχής είχαμε στρατευτεί.
Κι αυτές δεν ήταν άλλες από τις αρχές της «διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη 1974», της ιδρυτικής διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ και μαζί υπογράψαμε το «Κάλεσμα» των 63 Κυκλαδιτών τον Ιούλιο 2020 για την Μεγάλη Προοδευτική Παράταξη.
Αλλά και στην πρόσφατη κινητοποίηση για το θέμα της ονομασίας του Γενικού Λυκείου Νάξου σε «Μανώλης Γλέζος» ο Γιώργος Λεόντιος ήταν παρών και πάλι.
Παρέμεινε τελικά ακούραστος μαχητής της Δημοκρατίας και της δημοκρατικής παράταξης ως το τέλος, ως σήμερα, λίγο πριν αναχωρήσει αιφνίδια για το ταξίδι της αιωνιότητας.
Στην αγαπημένη του σύζυγο Κούλα, αγωνίστρια κι η ίδια, με την οποία δημιούργησαν μια όμορφη οικογένεια, στα παιδιά και στα εγγόνια του, όλοι επιστήμονες ήδη, ο Γιώργος Λεόντιος αφήνει ισχυρή παρακαταθήκη τους αγώνες του για το λαό της Νάξου, για την κοινωνία, για τη Δημοκρατία. Χρέος τους, χρέος μας ιερό απομένει η μνήμη. Θα τον θυμόμαστε πάντα.
Αθήνα 1η Νοεμβρίου 2020
Νίκος Λεβογιάννης, Φιλόλογος, π. βουλευτής
