Πρόκειται για μια ιστορία 100 και πλέον ετών. Τόσο πίσω πρέπει να γυρίσουμε για να βρούμε από πού πηγάζει η φράση «έγινε της Πόπης». Προφανώς οι περισσότεροι θεωρούν ότι πίσω από το όνομα Πόπη κρύβεται μια γυναίκα. Η αλήθεια είναι ότι κρύβεται ένα πλοίο.
Το 1920 η εταιρεία «Ηπειρωτική Ατμοπλοΐα» αγοράζει το μετασκευασμένο επιβατικό ατμόπλοιο «Πόπη». Η εταιρεία ανήκε στον Κεφαλλονίτη Γεώργιο Α. Ποταμιάνο, ο οποίος στα 18 του χρόνια απέκτησε δίπλωμα πλοιάρχου και στα 23 του σε συνεργασία με τον πατέρα του απέκτησε το πρώτο του καράβι. Ίδρυσε την εταιρεία «Ηπειρωτική Ατμοπλοΐα» και το 1919 μετέφερε την έδρα της στον Πειραιά.
Το «Πόπη» ήταν ήδη 40 ετών όταν πέρασε στην ιδιοκτησία της εταιρείας. Στις 27 Νοεμβρίου του 1934 εξόκειλε στη νησίδα Κασίδι, κοντά στον λαιμό της Βουλιαγμένης και στις βραχονησίδες «Φλέβες». Πλοίαρχος ήταν ο Γεώργιος Πιλάλης και σύμφωνα με τα εισιτήρια που είχαν εκδοθεί μετέφερε 122 επιβάτες. Τελικά οι επιβάτες ξεπερνούσαν τους 140 ενώ το πλοίο μετέφερε εμπορεύματα, μεταξύ αυτών και μεγάλη ποσότητα τυριών.
Το πλοίο είχε αναχωρήσει από τον Πειραιά και επρόκειτο να κάνει το δρομολόγιο Σύρος, Πάρος, Νάουσα Πάρου, Νάξος, Φολέγανδρος, Σίκινος, Οία, Ίος, Θήρα, Ανάφη, Αμοργός, Αιγιάλη, Σχοινούσα, Ηρακλειά, Κουφονήσια, και να επιστρέψει πάλι στον Πειραιά μέσω Νάξου, Πάρου και Σύρου.
Έντεκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και τα μέλη του πληρώματος κατηγορήθηκαν ότι άφησαν τους επιβάτες στη μοίρα τους και ασχολήθηκαν με τα τυριά. Το πλοίο δεν διέθετε τηλέγραφο, όλα έγιναν νύχτα χωρίς φωτισμό και κάπως έτσι η φράση «έγινε της Πόπης», κατέληξε να είναι ταυτόσημη του χάους.
Το πλοίο επισκευάστηκε, δρομολογήθηκε στη γραμμή Πάτρα, Ζάκυνθος, Αργοστόλι, Ληξούρι όμως και πάλι προσάραξε σε νησίδα. Οι επιβάτες πλέον το απέφευγαν και η εταιρεία τού άλλαξε όνομα. Το βάφτισε «Ήπειρος» όμως όλοι ήξεραν ότι επρόκειτο για το πλοίο «Πόπη» και το απέφευγαν. Πλέον η απόσυρσή του ήταν η μοναδική λύση για την εταιρεία.
Πηγή: fosonline.gr
