Σαράντα τρία χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ο αγώνας για την δημοκρατία, για την εθνική ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα και την αλληλεγγύη, είναι διαρκής και ανυποχώρητος.
Σε έναν κόσμο, σε μια Ευρώπη, που οι πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις μετρούν τα θύματα τους, σε έναν κόσμο που μοιάζει συχνά να σκοτεινιάζει πίσω από κλειστά σύνορα, εθνικιστικές και φονταμενταλιστικές κραυγές, που ο φασισμός και η ξενοφοβία δείχνουν απροκάλυπτα το πρόσωπό τους και φθάνουν να διεκδικούν την εξουσία, που η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία, η ίδια η ανθρώπινη ζωή συχνά αμφισβητούνται, τα συνθήματα του Πολυτεχνείου και ο αντιδικτατορικός αγώνας είναι ζωντανά και παραμένουν τα ορόσημα για τους σημερινούς και τους μελλοντικούς μας αγώνες.
Τιμούμε τους αγωνιστές και τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.
Συνεχίζουμε.
