Ερώτηση προς την Υπουργό Πολιτισμού και τον Υπουργό Εσωτερικών με θέμα «Να μην γκρεμιστεί το σπίτι της μητέρας του Μανώλη Γλέζου στην Μάρπησσα της Πάρου» κατέθεσε η βουλευτής του ΜέΡΑ25 Φωτεινή Μπακαδήμα.
Αρχικά, η βουλευτής κάνει μια αναδρομή τόσο στην ιστορία του σημαντικού αυτού κτίσματος, όσο και στις ενέργειες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, στο πλαίσιο της διάσωσής του, η οποία όμως δυστυχώς δεν έχει δρομολογηθεί, διατυπώνοντας επτά ερωτήματα προς τους Υπουργούς που αφορούν στο μέλλον του και την αξιοποίησή του.
Αναλυτικά, το περιεχόμενο της ερώτησης:
Ο μεγάλος αγωνιστής μας Μανώλης Γλέζος καταγόταν εκτός από τη Νάξο, όπως είναι ευρέως γνωστό, και από την Πάρο, καθώς η μητέρα του, Ανδρομάχη Ναυπλιώτη, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μάρπησσα της Πάρου, σε ένα υστεροαναγεννησιακό αρχοντικό του 1747 στην πλατεία του Αγίου Νικολάου, στο κέντρο της Μάρπησσας.
Το σπίτι αυτό, εκτός της ίδιας της αξίας του σαν παραδοσιακό οικοδόμημα, στεγάζει επίσης την ιδιαίτερη ιστορία των παιδικών και εφηβικών χρόνων της μητέρας του Μανώλη Γλέζου, για την οποία ο ίδιος έλεγε χαρακτηριστικά ότι «η πιο σημαντική ανάμνηση της ζωής μου δεν είναι η σημαία αλλά η μάνα μου».
Το αρχοντικό πωλείται από την Ανδρομάχη Ναυπλιώτη στην οικογένεια Γαβαλά το 1927 και έως τότε που παρέμενε σε σχετικά καλή κατάσταση νοικιαζόταν ως τελωνείο λόγω της κεντρικής του θέσης και παράλληλα ως κατοικία του τελώνη.
Το 1989 το αρχοντικό, γνωστό πλέον ως κτίσμα Γαβαλά, ανακηρύσσεται διατηρητέο με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού.
Το σπίτι παραμένει παραδομένο στη φθορά των χρόνων, παρά τις προσπάθειες αρκετών ανθρώπων που κατά διαστήματα έχουν ενδιαφερθεί για την τύχη του, με χαρακτηριστικό την προσπάθεια, κάποτε, του δήμου για τη μεταβίβαση του αρχοντικού στη δικαιοδοσία του με στόχο τη διάσωσή του. Αυτή η προσπάθεια, όμως, δεν στέφθηκε με επιτυχία.
Η αρχιτέκτονας και σύμβουλος της δημοτικής κοινότητας από την Κίνηση Ενεργών Πολιτών Όλγα Ισιγώνη είχε δηλώσει το 2016: «Το κτίσμα πρέπει να παραχωρηθεί εκ νέου στον δήμο και να εξευρεθούν χρήματα για την επισκευή του υπό την εποπτεία της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Μπορεί να διερευνηθεί επίσης η δυνατότητα ένταξης στα χρηματοδοτικά προγράμματα ΕΣΠΑ της Περιφέρειας».
Όπως έχει δημοσιευθεί το 2016 στην «Εφ.Συν.» ο τότε δήμαρχος Πάρου κ. Μάρκος Κωβαίος, τονίζοντας ότι το κόστος αποκατάστασης του κτίσματος προσεγγίζει το ενάμισι εκατομμύριο ευρώ, είχε δηλώσει: «Βεβαίως είναι στολίδι για τον τόπο μας, ωστόσο ο δήμος έχει άλλες προτεραιότητες, όπως τα αρχαία Λατομεία της Πάρου. Εάν ενδιαφερθεί το υπουργείο Πολιτισμού έχει καλώς. Η δημοτική αρχή ουδεμία δυνατότητα διαθέτει ανάληψης του κόστους όπως και ανάληψης της ευθύνης για την ασφάλεια των διερχομένων».
Κατόπιν των παραπάνω, και με δεδομένη την αξία που έχει το συγκεκριμένο κτίσμα στην πολιτισμική και πολιτική μας ιστορία,
Ερωτώνται οι κκ Υπουργοί:
1. Πού βρισκόμαστε σήμερα αναφορικά με την τύχη του συγκεκριμένου ιστορικού οικήματος;
2. Το συγκεκριμένο σπίτι έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο, επομένως ποια η ευθύνη του Κράτους για την διάσωσή του;
3. Ο Δήμος ή το Υπουργείο Πολιτισμού είναι αρμόδιο για την διάσωση του κτιρίου;
4. Υπάρχει προοπτική συγχρηματοδότησης της διάσωσής του από τον προϋπολογισμό του Δήμου και του Υπουργείου Πολιτισμού;
5. Ποιο είναι σήμερα το κόστος αναστήλωσης του συγκεκριμένου σπιτιού;
6. Θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως χώρος πολιτισμού από το Δήμο;
7.Υπάρχει δυνατότητα ένταξης της διάσωσης του συγκεκριμένου αρχοντικού στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα ΕΣΠΑ της Περιφέρειας;
