Εργαζόμενος στις οικοδομές και όχι τουρίστας, όπως άφησαν να εννοηθεί τα ΜΜΕ, ήταν ο 37χρονος που έχασε χθες τη ζωή του στο Ημεροβίγλι, όταν υποχώρησαν ξαφνικά τα ξύλινα κάγκελα στα οποία στηριζόταν.
Τη (σημαντική) αυτή διευκρίνιση έκανε γνωστή το Συνδικάτο Τουρισμό Θήρας, το οποίο εξέδωσε ανακοίνωση – «καταπέλτη» για την πληθώρα των εργατικών ατυχημάτων που συμβαίνουν στο νησί, ειδικά πριν την έναρξη της θερινής περιόδου. Το Συνδικάτο κάνει λόγο για εργασιακές «αρένες θανάτου», όπου οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλέψουν χωρίς μέτρα υγιεινής κι ασφάλειας, κάτω από αντίξοες συνθήκες και με εξαντλητικά ωράρια.
Το πλήρες περιεχόμενο της ανακοίνωσης του Συνδικάτου με τίτλο «Και στη δουλειά: Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!» έχει ως εξής:
Άλλος ένας συνάδελφος μας θυσία στο βωμό του κέρδους. Ένας 37χρονος εργαζόμενος στις οικοδομές δεν γύρισε στο σπίτι του, στην οικογένειά του, στα παιδιά του.
Δεν ήταν απλώς ένας «37χρονος που είχε στηριχθεί σε ένα ξύλινο κιγκλίδωμα του εξώστη, το οποίο ξαφνικά υποχώρησε», όπως παρουσιάστηκε στα ΜΜΕ. Ήταν ένας εργαζόμενος από τους χιλιάδες στο νησί σε χώρους εργασίας που έχουν μετατραπεί σε αρένες θανάτου. Ήταν ο δεύτερος αδικοχαμένος συνάδελφός μας, μετά τον ανασφάλιστο εργάτη που έχασε τη ζωή του πριν από τρεις μήνες και παρουσιάστηκε κι αυτός τότε, ούτε λίγο-ούτε πολύ, ως περαστικός από το εργοτάξιο.
Κάθε χρόνο στο νησί μας έχουμε πληθώρα εργατικών ατυχημάτων, ειδικά τις παραμονές του ανοίγματος του τουρισμού, όπου όλοι τρέχουν να προλάβουν και τα οικοδομικά συνεργεία δέχονται πιέσεις και ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα που μεταφράζονται σε εξαντλητικά ωράρια, ακόμα και μέχρι αργά το βράδυ.
Δεν πρόκειται για «ατυχή» γεγονότα. Δεν αποτελούν αναπόφευκτο «φυσικό φαινόμενο», ούτε συμπτώσεις. Μιλάμε για άλλο ένα νέο προδιαγεγραμμένο έγκλημα διαρκείας, καθώς μετράμε ένα νεκρό κάθε τρεις μέρες, στα εργοστάσια, στα λιμάνια, στα ναυπηγεία, στα ξενοδοχεία, στα εργοτάξια, στους δρόμους. Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες αιτίες που τα εργατικά ατυχήματα παίρνουν τον ρυθμό χιονοστιβάδας κι όλες έχουν να κάνουν με το κυνήγι του κέρδους:
–Τα ελλιπή (για να μην πούμε ανύπαρκτα) μέτρα υγιεινής κι ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
–Η εντατικοποίηση της εργασίας. Οι εργάτες αναγκάζονται να δουλεύουν εντατικά κάτω από αντίξοες συνθήκες για ένα κομμάτι ψωμί, παίζοντας καθημερινά, την ζωή τους κορώνα – γράμματα. Δεν είναι τυχαίο που η συντριπτική πλειοψηφία των ατυχημάτων συμβαίνουν πέραν του 8ώρου.
–Η απουσία του παραμικρού ελέγχου. Το Συνδικάτο μας επανειλημμένως έχει διεκδικήσει και έχει τονίσει τη σημασία της επαναλειτουργίας του Γραφείου Επιθεώρησης Εργασίας στη Σαντορίνη τόσο για τον έλεγχο στους όρους εργασίας που επιβάλλει η εργοδοτική ασυδοσία (εξαντλητικά ωράρια, απλήρωτες υπερωρίες, ρεπό κλπ), όσο και για τον έλεγχο τήρησης των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας.
–Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που, εκτός από το ύψος των μισθών και τα ωράρια, προβλέπουν και τα μέτρα προστασίας και ασφάλειας που πρέπει να υπάρχουν στους χώρους εργασίας.
–Η απουσία σωματείου στις κατασκευές που μπορεί να παρέμβει για τις συνθήκες εργασίας.
Μαζί με τα ειλικρινή και βαθιά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του συναδέλφου μας, δίνουμε και μια υπόσχεση:
Να δώσουμε όλες τις δυνάμεις μας να βάλουμε τέρμα στην ασυδοσία της εργοδοσίας και της αντεργατικής πολιτικής που εγκληματεί σε βάρος μας.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους, εργαζόμενους στον τουρισμό, να συσπειρωθούν στο σωματείο, να παλέψουμε πιο αποφασιστικά για την προστασία της ζωής μας.
Να απαιτήσουμε την υλοποίηση της τοπικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, την τήρηση των ωραρίων, τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων υγείας και ασφάλειας.
Να παρθούν όλα τα μέτρα που θα εξασφαλίζουν ότι θα γυρίζουν οι εργάτες σπίτια τους αρτιμελείς και στην ώρα τους.
