Στα πρώτα βήματά της η Ομοσπονδία Ναξιακών Συλλόγων (ΟΝΑΣ) τιμούσε το Πολυτεχνείο, ως κορυφαίο αντιστασιακό γεγονός και όχι ως σύμβολο μόνο και μνημείο της αντιχουντικής δράσης. Ήταν η ΟΝΑΣ των αγνών αγώνων και αγωνιστών, αυτή που επωάστηκε κυρίως στη Λέσχη του Συλλόγου Κορωνίδας, του πρωτοπόρου αυτού ναξιακού Συλλόγου, με εμβέλεια και επιρροή πέρα από τη Νάξο και τον χώρο λειτουργίας του. Το όνομα, εξάλλου, και η σφραγίδα της ΟΝΑΣ ήταν έμπνευση και πρόταση επίλεκτων μελών του, όπως και το ιστορικό πρώτο Φεστιβάλ στον κινηματογράφο «Αλέξανδρος» του Γαλατσίου. Μνήμη ενάντια στη λήθη. Απόδοτε τα του λαού τω λαώ.
«Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη», γράφει ο Μίλαν Κούντερα στο Βιβλίο του γέλιου και της λήθης. (Εστία 2011, μετ. Γιάννης Η. Χάρης). Αυτό ας φωλιάσει βαθιά στο μυαλό μας, γιατί οι παραχαράκτες καραδοκούν διαρκώς, με διάφορους μανδύες. «Ήρθαν / ντυμένοι φίλοι / αμέτρητες φορές οι εχθροί μου / το παμπάλαιο χώμα πατώντας / και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους», μας θυμίζει, πορευόμενο στον χρόνο, το «Άξιον εστί».
Το σύνθημα «για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία» που δόνησε και τη σημερινή πορεία, έχει κάθε φορά τη δική του συμβολική, αλλά και ουσιαστική (επανα)νοηματοδότηση. Δεν σημαίνει αυτό που προσλαμβάνουν κάποιοι ανιστόρητοι, εθελόδουλοι και συντηρητικοί νόες, ότι δήθεν με βάση αυτό προσδοκά κανείς μια ανώμαλη πολιτική κατάσταση για να στήσει νέα προπύργια αντίστασης που θα έχουν και ανθρώπινες απώλειες. Σημαίνει την επικαιροποίηση διαχρονικών αξιών, άυλων αγαθών, σηματωρών της πορείας των λαϊκών διεκδικήσεων.
Ιδού τι έγραφε η μηνιαία πανναξιακή εφημερίδα ΚΟΡΩΝΙΣ ΝΑΞΟΥ στο φύλλο 52 (Νοε.- Δεκ. 1976, σ. 6):
Η ΟΝΑΣ έχει προ πολλού χάσει τη ψυχή της. Τηρεί άραγε τον ευαγγελικό λόγο, παραλλασσόμενο; «Ος γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν». Το συλλογικό κεφάλαιό της έχει απομειωθεί, αν δεν έχει πληθωριστεί. Καμιά μόχλευση ιδεών. Το Πολυτεχνείο δεν της λέει πολλά πράγματα. Το σύστημα, το κάθε κουβέρνο, ξέρει να απορροφά τους κραδασμούς κοινωνικών αντιστάσεων, ενσωματώνοντας, με ποικίλους τρόπους, πρόσωπα και συλλογικά υποκείμενα, που προσαρμόζονται πρόθυμα στο οικοσύστημά του. Το Πολυτεχνείο, όμως, αντιστέκεται στον χρόνο και τις διαθέσεις των βολεμένων της κάθε εξουσίας και των σιτιζόμενων στο πρυτανείο της υποτέλειας και ανελευθερίας.
Κάποτε… Μετά;
Επιχώριος
Ακολουθήστε το naxostimes.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
