Έφυγε από τη ζωή η ποιήτρια Ειρήνη Μαστοροπούλου από το Φιλώτι Νάξου

Newsroom.
07/04/2025 14:25
 
 
 

H Ειρήνη Μαστοροπούλου υπηρέτησε με αγάπη την ποίηση και τη μνήμη του τόπου της – Η κηδεία της θα γίνει την Τετάρτη στις 11:00 στον Ι.Ν. της Αγίας Παρασκευής στην Αθήνα

Έφυγε από τη ζωή η ποιήτρια Ειρήνη Μαστοροπούλου, μια γνήσια φωνή της ναξιώτικης ευαισθησίας και της λαϊκής ποίησης, αφήνοντας πίσω της ένα πολύτιμο αποτύπωμα στο λόγο και τη μνήμη του τόπου της.

Η Ειρήνη Μαστοροπούλου γεννήθηκε το 1948 στο Φιλώτι της Νάξου, το χωριό που τόσο αγάπησε και ύμνησε μέσα από τους στίχους της. Ήταν το τελευταίο από τα πέντε παιδιά του παπά Στυλιανού Μαστορόπουλου και της Σοφίας Ημέλλου.

Εργάστηκε επί σειρά ετών στο Ταμείο Ασφάλισης Κληρικών στην Αθήνα, ενώ σε όλη της τη ζωή παρέμεινε βαθιά δεμένη με την ποίηση. Έγραψε πλειάδα ποιητικών συλλογών, καταθέτοντας με γνήσιο και αυθεντικό τρόπο σκέψεις, συναισθήματα και μνήμες από τη Νάξο και την καθημερινότητα των ανθρώπων της.

Ήταν παντρεμένη με τον Μιχάλη Ναυπλιώτη από τον Δαμαριώνα, με τον οποίο απέκτησαν μία κόρη, την Αγγελική.

Η κηδεία της θα τελεστεί την Τετάρτη, στις 11:00 το πρωί, στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, στην Αθήνα.

Η ποίησή της, απλή και αληθινή, θα μείνει να φωτίζει τις καρδιές όσων γνώρισαν το έργο και την παρουσία της.

Ξημέρωμα στη Νάξο

Ξημέρωμα στη Νάξο
με τι να σ’ ανταλλάξω:
με ποια να σε συγκρίνω ώρα της γης.

Ορθή στο μισοπόρτι
να βλέπω το Φιλώτι
το φέγγος να ρουφά της ροδαυγής.

Να παίρνει η φύση σχήμα
ν’ ακούω το πρώτο βήμα
το σάλεμα της μέρας που ξυπνά.

Κι ένα μικρό σπουργίτι
μες σε ναό-φεγγίτη
να ψέλνει τ’ αναρίθμητα ωσαννά.

Ν’ ακούω να σιγοντάρει
το πρώτο πετεινάρι
τα μακρινά του σκύλου τ’ αλυχτά.

Αργά σε Απάνω Κάστρο
το τελευταίο τ’ άστρο
να χάνεται, σε χρώματα ανοιχτά.

Να γράφονται τριγύρω
γυμνά βουνά όλο μύρο
μες σε γραμμές καμπύλες και σμιχτές.

Ορθή στο μισοπόρτι
να βλέπω το Φιλώτι
του σήμερα, του αύριο, του χτες.

Ν’ ακούω μ’ ανατριχίλα
το σούρσιμο στα φύλλα
του χρόνου, που σαν φίδι ξεγλυστρά.

Με τ’ ορθρινό ψαλτήρι
ν’ ανοίγω παραθύρι
μες στης δικιάς μου μνήμης το Μυστρά.

Ξημέρωμα στη Νάξο
με τι να σ’ ανταλλάξω
με ποια γλυκειά του κόσμου απαντοχή.

Και ποιος γαλήνη τόση
στο βλέμμα μου να δώσει
στο βλέμμα μου που στάθηκε η βροχή.

*Ποίημα της Ειρήνης Μαστοροπούλου – Ναυπλιώτη, που είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Ναξιακά Γράμματα το 2011.

Ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά της.

Ακολουθήστε το naxostimes.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

(Visited 1.902 times, 1 visits today)
Latest Post

Leave a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*