Δεν είναι πολλές οι ημέρες που ο Σύλλογος “Προστασία Άγριας ζωής Νάξου δημοσιοποίησε φωτογραφίες σχετικά με τον υδροβιότοπο της Αλυκής και τα σκουπίδια που την καθιστούν ως μια …”νέα χωματερή”!
Το naxostimes βρέθηκε στην περιοχή φωτογράφισε και βιντεοσκόπησε τα όσα συμβαίνουν εκεί, όπου υποτίθεται είναι προστατευόμενη περιοχή…
Ο υδροβιότοπος της Αλυκής (στο Αεροδρόμιο), είναι ο μεγαλύτερος υγρότοπος των Κυκλάδων και ένας από τους μεγαλύτερους στο Νότιο Αιγαίο, στον οποίο -σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία- έχουν καταγραφεί 122 είδη πουλιών, εκ των οποίων τα 110 εμφανίζονται σε ετήσια βάση. Να σημειωθεί ότι συνολικά το 50{ebf2de1fdbfefdec110a02f4c927aa7ce558be84e5a322e6c41137cb467b3c6d} των πουλιών που έχουν παρατηρηθεί σε τούτο τον υγρότοπο αναφέρονται ως «απειλούμενα και προστατευόμενα είδη».
Η Αλυκή Νάξου είναι καταφύγιο άγριας ζωής (ΦΕΚ 652/Β/2004) και η ορνιθολογική σημασία της είναι εξαιρετική, εξασκώντας τρεις βασικές λειτουργίες για την ορνιθοπανίδα: σταθμός για τα αποδημητικά πουλιά, τόπος διαχείμανσης και τόπος φωλιάσματος υδρόβιων και παρυδάτιων πτηνών.
Σήμερα και ενώ η σημασία της Αλυκής είναι ευρύτερα γνωστή, η περιοχή τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη χωματερή με κάθε λογής σκουπίδια, μπάζα, κλαδιά ψόφια ζώα κ.ά. Μάλιστα αυτό που διαπιστώσαμε όταν επισκεφτήκαμε την περιοχή (στην πίσω μεριά του υδροβιότοπου) είναι ότι στα σκουπίδια που ασυνείδητοι εναποθέτουν στις όχθες του, γίνεται ακόμα και καύση!!
Η Άνοιξη μπήκε για τα καλά και εκτός από τα αποδημητικά πουλιά έρχονται και οι ανακαινίσεις ξενοδοχείων, σπιτιών κ.λπ. και μια εύκολη λύση για κάποιους είναι να πετάξουν ότι άχρηστο έχουν συν τα σκουπίδια τους, στις όχθες του υγροβιότοπου που θα έπρεπε -πόσο μάλλον αν η επιχείρηση ή το σπίτι τους βρίσκεται εκεί- να προστατεύουν με κάθε τρόπο!
Η δημοτική αρχή και κάθε υπεύθυνος φορέας οφείλει να πράξει τα δέοντα, διότι εάν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα μιλάμε για ένα νέο ΧΑΔΑ, αφού η ρίψη μπάζων και σκουπιδιών όπως φαίνεται, δεν είναι μόνο τωρινό φαινόμενο, αλλά γίνεται κατ’ εξακολούθηση κι αυτό το μαρτυρούν τα στοιβαγμένα μπάζα μέσα κι έξω από τον υγρότοπο!
Βέβαια ανάμεσα στα πολλά που κατέγραψε η κάμερα, είναι και η κατάσταση των σωλήνων της αποχέτευσης, στα έργα που πραγματοποιούνται από το δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων στην περιοχή…
Μια εικόνα χίλιες λέξεις… και οι φωτογραφίες αλλά και το video που ακολουθεί τα λένε όλα!
{youtube}VpDhO4oZXx8{/youtube}
S.O.S! Η Αλυκή, μας χρειάζεται!
Όπως αναφέρει δημοσίευμα του free press my naxos (στο τεύχος Απριλίου 2015), ο υγρότοπος της Αλυκής παραμένει ένας από τους πλέον σημαντικούς σταθμούς αποδημητικών πουλιών στα νησιά του νότιου Αιγαίου.
Καλαμοκανάς στον υδροβιότοπο της Αλυκής Νάξου
Ορισμένες φορές, η αξία των υγροτόπων παραβλέπεται ή δεν γίνεται πλήρως αντιληπτή. Πολλές δραστηριότητες του ανθρώπου, είτε από άγνοια είτε από έλλειψη διαχείρισης, απειλούν τη βιοποικιλότητα και διαταράσσουν την ευαίσθητη ισορροπία του οικοσυστήματος του υγρότοπου.
Απειλές – κίνδυνοι αλλοίωσης για τους νησιωτικούς υγροτόπους, μεταξύ των οποίων και η Αλυκή Νάξου, είναι οι εξής: λαθροθηρία (υπάρχουν καταγγελίες ότι ακόμη και σπάνια είδη πουλιών έχουν πέσει θύματα άγνοιας, από κυνηγούς που δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τα διαφορετικά είδη, με αποτέλεσμα να πυροβολούν ό,τι κινείται!), διάνοιξη δρόμων, δόμηση, καταπατήσεις, μπαζώματα – αυθαίρετες επιχωματώσεις, επέκταση μονοκαλλιεργειών, ρύπανση από αστικά λύματα, λιπάσματα, παρασιτοκτόνα – φυτοφάρμακα, σκουπίδια…
Δυστυχώς, έχουν ήδη συμβεί και οριστικές απώλειες εκτάσεων και λειτουργιών της Αλυκής Νάξου, όπως προσπάθειες αποξήρανσης τη δεκαετία του 1960, δημιουργία αναχώματος, παύση χρήσης της λιμνοθάλασσας ως ιχθυοτροφείο (ταλιάνι), κατασκευή αεροδρομίου μέσα στον υγρότοπο.
Ένα άλλο είδος ενόχλησης της άγριας ζωής είναι η πρόσβαση επισκεπτών σε ευαίσθητα σημεία του υγροτόπου της Αλυκής, όπως εκεί που φωλιάζουν τα πουλιά ή σε ευαίσθητες εποχές του χρόνου, όπως την άνοιξη, όταν τα πουλιά φτάνουν κουρασμένα από το μεγάλο ταξίδι από την Αφρική και έχουν ανάγκη από ησυχία, ξεκούραση και τροφή.
Από την εγκατάλειψη… σε δράσεις προστασίας
Επειδή «ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη» και όσες προσπάθειες κι αν γίνονται από τους συλλόγους και μεμονωμένα άτομα δεν αρκούν, θα πρέπει επιτέλους οι υπεύθυνοι να εντάξουν μέσα στις προτεραιότητες τους την προστασία και την ανάδειξη αυτού του «πλούτου» που μας χάρισε η φύση. Το κυριότερο που θα πρέπει να κάνουν είναι να καταλάβουν την ανεκτίμητη αξία της Αλυκής Νάξου (και των επισκεπτών της) κι από εκεί και πέρα χωρίς ιδιαίτερο κόστος να προχωρήσουν σε μέτρα προστασίας και ανάδειξης της.
Για την προστασία και την ανάδειξη του υγροτόπου της Αλυκής Νάξου, έχουν κατά καιρούς διαμορφωθεί πολλές προτάσεις από Συλλόγους και άλλους Φορείς, μερικές από τις οποίες είναι οι ακόλουθες:
- Ο έλεγχος της πρόσβασης των επισκεπτών (με τη δημιουργία υποδομών και τη συνοδεία εκπαιδευμένου προσωπικού) είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος, ώστε ο επισκέπτης να μπορεί να απολαμβάνει την άγρια ζωή, αλλά και τα πουλιά να παραμένουν ανενόχλητα.
- Η παρατήρηση της άγριας φύσης μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης για τον τουρισμό του νησιού, αν αξιοποιηθεί η περιοχή της Αλυκής με τα κατάλληλα έργα και λίγα χρήματα (π.χ. ξύλινη εξέδρα – παρατηρητήριο), τα οποία χωρίς να υποβαθμίζουν το φυσικό περιβάλλον θα επιτρέπουν στους επισκέπτες να παρατηρούν τα πουλιά. Επιπλέον, η παρακολούθηση και η φωτογράφηση των πουλιών, θα μπορούσε να γίνεται με τηλεφακό για να μην ενοχλούνται οι φτερωτοί επισκέπτες μας.
- Καθαρισμός υγροτόπου από τα στερεά απόβλητα, όπως είναι τα μπάζα που έχουν απορριφθεί στο νότιο τμήμα της Αλυκής.
- Τα καλώδια της ΔΕΗ θα πρέπει να υπογειοποιηθούν ή να μπουν σημαδούρες πάνω τους (όπως γίνεται σε άλλες περιοχές), οι οποίες δεν κοστίζουν και «σώζουν» τα πουλιά.
- Οι ψεκασμοί να γίνονται με οικολογικά προϊόντα, δεδομένου ότι μέσα στη λίμνη ζουν επίσης ψάρια, χελώνες κ.λπ.
- Να μπουν ταμπέλες επισήμανσης για την απαγόρευση του κυνηγιού στην Αλυκή, καθώς και ταμπέλες πληροφόρησης για τις αξίες του υγροτόπου.
- Απαγόρευση εισόδου στις εκβολές της Αλυκής σε μηχανοκίνητα οχήματα (αυτοκίνητα, γουρούνες κ.λπ.)
Σήμερα, η «περιφρούρηση» του υγροτόπου της Αλυκής Νάξου για την προστασία από φαινόμενα λαθροθηρίας, γίνεται από έναν θηροφύλακα (να σημειωθεί ότι μόνο ένας υπάλληλος είναι υπεύθυνος για όλη τη Νάξο), αλλά και από μέλη του Συλλόγου Προστασίας Άγριας Ζωής, καθώς και από τη Φιλοζωική Νάξου.
Ειδήσεις – Νάξος: Πόπη Αλιμπέρτη
