Την προστασία 14 προστατευόμενων νησίδων του νοτίου Αιγαίου (σε Κυκλάδες και Δωδεκάνησα), που είναι γνωστές ως «Γκαλαπάγκος της Μεσογείου», από την επικείμενη χωροθέτηση ανεμογεννητριών ζητούν από τον Πρωθυπουργό και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας περιβαλλοντικές οργανώσεις και φορείς.
Οι οργανώσεις ζητούν πιο ενδελεχή μελέτη και συνυπολογισμό όλων των δεδομένων πριν από οποιαδήποτε χωροθέτηση, καθώς πρόκειται για ευαίσθητες οικολογικά περιοχές.
Ένα από τα τελευταία ακέραια φυσικά καταφύγια της Ευρώπης
Τα «Γκαλαπάγκος της Μεσογείου», οι μικρές απομακρυσμένες νησίδες του Αιγαίου αποτελούν ένα από τα τελευταία ακέραια φυσικά καταφύγια της Ευρώπης, με αποικίες σπάνιων πουλιών, ενώ λόγω της υψηλής οικολογικής τους αξίας, έχουν ενταχθεί στο σύνολό τους στο Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών Natura 2000.
Τα νησιά αποτελούν καταφύγιο για:
• περισσότερα από 650 ζευγάρια Μαυροπετρίτη σε 12 νησίδες (άνω του 4,5% του παγκόσμιου πληθυσμού),
• 120 – 160 ζευγάρια Αιγαιόγλαρου σε 6-8 νησίδες (άνω του 20% του ελληνικού πληθυσμού),
• εκατοντάδες (πιθανώς πάνω από 1.000) ζευγάρια Αρτέμη και Μύχου σε τουλάχιστον 5 νησίδες,
• πολλές δεκάδες ζευγάρια Θαλασσοκόρακα σε 10 νησίδες και τουλάχιστον ένα ζευγάρι Σπιζαετού.
Οι νησίδες αποτελούν ένα μοναδικό οικοσύστημα το οποίο έχει χαρακτηριστεί ανάλογης οικολογικής αξίας με τα νησιά Γκαλαπάγκος για τα είδη που φιλοξενεί ενώ αποτελεί ένα από τα τελευταία αυθεντικά «εργαστήρια εξέλιξης» όπου τα οικοσυστήματα και τα είδη λειτουργούν ακόμη υπό φυσικές διαδικασίες.
Ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική βλάβη
Στις νησίδες αυτές, σχεδιάζεται η χωροθέτηση 104 ανεμογεννητριών (3MW-6MW έκαστη), 70 χιλιομέτρων οδικού δικτύου, 14 λιμανιών, 14 ελικοδρομίων, μόνιμος έντονος φωτισμός, κτίρια και δεξαμενές σε κατασκευαστική περίοδο που θα διαρκέσει τουλάχιστον πέντε χρόνια. Οι οργανώσεις κάνουν λόγο για «φαραωνικό έργο που θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική βλάβη και θα αλλοιώσει οριστικά τον χαρακτήρα των νησίδων».
Παράλληλα αναφέρουν ότι αναμένεται να προκληθούν σημαντικές αρνητικές έως ανεπανόρθωτες επιπτώσεις στα φυσικά οικοσυστήματα (τύποι οικοτόπων) και είδη φυτών που προστατεύονται από την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ, αλλά και σε πολλά ενδημικά και μοναδικά φυτικά είδη των βραχονησίδων.
«Η κατασκευή και λειτουργία των αιολικών σταθμών θα οδηγήσουν στη δημιουργία ενός κάθετου φράγματος ανεμογεννητριών πάνω στο μεταναστευτικό διάδρομο αρπακτικών στα Λέβιθα και στην εισαγωγή θηρευτών, όπως τα ποντίκια, με ολέθριες συνέπειες στα αβγά και τους νεοσσούς των πουλιών», υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων.
