«Χιονοστιβάδα» παραιτήσεων από τη Συντονιστική Επιτροπή και την ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Σύρου

Σε μαζική παραίτηση – αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ προχώρησαν 19 ακόμη μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής και της ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Σύρου.

Στη δήλωση που δημοσιοποίησαν, τονίζουν ότι η πρόσφατη υπογραφή του 3ου μνημονίου έρχεται σε πλήρη και απόλυτη αντίθεση με τα όσα πρέσβευε και υπεράσπιζε ο ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα 11 χρόνια, συμπληρώνοντας ότι «η συνέχιση και εφαρμογή των σκληρών νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών ακραίας λιτότητας και κοινωνικής εξαθλίωσης βρίσκεται στον αντίποδα της Αριστεράς και των κοινωνικών συμφερόντων για τα οποία μάχεται και εκπροσωπεί».

Γίνεται, επίσης, λόγος για «επαναλαμβανόμενη πλήρη απαξίωση της συλλογικής λειτουργίας και των συλλογικών διαδικασιών του κόμματος από την ηγετική ομάδα του κυβερνητικού επιτελείου», ενώ καλούν και τους τρεις βουλευτές των Κυκλάδων (που ψήφισαν το 3^ο μνημόνιο) να «σταθούν συνεπείς με τις διακηρυγμένες προεκλογικές και προγραμματικές θέσεις μας και να αναλογιστούν ότι προτάθηκαν, επιλέχθηκαν και εκλέχθηκαν με διακηρυγμένες ταξικές και αντιμνημονιακές θέσεις».

Τέλος, όσοι αποχωρούν, δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν να υπερασπίζονται «το αριστερό ήθος, τη συλλογικότητα και τη συντροφικότητα, απορρίπτοντας την ανθρωποφαγία, αλλά και την ιδιώτευση», συνεχίζοντας με αλληλεγγύη τον αγώνα για δικαιοσύνη, δημοκρατία και αξιοπρέπεια, παραμένοντας ενεργοί πολίτες και συνεχίζοντας να συμμετέχουν στα κινήματα και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Το πλήρες περιεχόμενο της δήλωση παραίτησης – αποχώρησης έχει ως εξής:

Η πρόσφατη υπογραφή του 3^ου, κατά σειρά, μνημονίου από την κυβέρνηση και η υπερψήφισή του στη Βουλή από κοινού με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, δεν έχει καμία σχέση με το πολιτικό/ιδεολογικό πλαίσιο και τους στόχους πάνω στους οποίους συγκροτήθηκε και έδρασε πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα 11 χρόνια, αλλά έρχεται σε ευθεία αντίθεση με αυτά καθώς και με τις συνεδριακές μας θέσεις, τις προεκλογικές δεσμεύσεις (Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης), τις προγραμματικές θέσεις της κυβέρνησης της αριστεράς, αλλά και με την εντολή του λαϊκού και έντονα ταξικού «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου και την ελπίδα του λαού για ένα καλύτερο αύριο.

Όλα αυτά τα είχαμε ήδη επισημάνει και εκφράσει σε αποφάσεις που προτάθηκαν και ψηφίστηκαν από την ολομέλεια της ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Σύρου τόσο στις 30/5 όσο και στις 15/7 που κοινοποιήθηκαν σε όλα τα όργανα του κόμματος, εκφράζοντας την έντονη αντίθεσή μας, θεωρώντας ότι οι αποφάσεις της κυβέρνησης θα έκριναν το μέλλον του λαού μας για δεκαετίες. Δεν παραγνωρίζουμε το πρωτοφανές σύστημα εκβιασμών, πιέσεων και τρομοκρατίας, από τους δανειστές όμως πιστεύουμε ότι δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να ανατραπούν τα ταξικά και αντιμνημονιακά χαρακτηριστικά του κόμματος και του κυβερνητικού προγράμματος γιατί πάνω σε αυτά χτίσαμε ισχυρούς δεσμούς με κοινωνικά, λαϊκά και ταξικά κινήματα που αποτελούν τη μεγαλύτερη πολιτική επένδυση που πετύχαμε τα τελευταία χρόνια και η οποία δεν θα έπρεπε να διαρραγεί.

Η υπερψήφιση της πρότασης των δανειστών και το 3ο μνημόνιο σημαίνει επιβολή σκληρών μνημονιακών πολιτικών και αναιρεί τη μέχρι σήμερα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, απλώνει την απογοήτευση στο κίνημα και στην Αριστερά στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη και, ακόμη χειρότερα, ενεργώντας μέσα από ευρωπαϊκές σοσιαλδημοκρατικές πρακτικές δεν δίνει καμία διέξοδο και προοπτική στα τραγικά οικονομικοκοινωνικά προβλήματα της χώρας. Σημαίνει ανατροπή της ιδρυτικής πράξης δημιουργίας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του κοινωνικού συμβολαίου με τις λαϊκές τάξεις που οδήγησε στην εκλογική νίκη στις 25 Γενάρη. Είναι δε εντελώς αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι είναι δυνατόν να ασκηθεί φιλολαϊκή πολιτική μέσα στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας. Επιπλέον η χώρα χάνει μέρος της κυριαρχίας της και οι σοβαρές κυβερνητικές αποφάσεις θα υπόκεινται στην έγκριση του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Τα εργαλεία άσκησης σχετικά αυτόνομης πολιτικής – τραπεζικό σύστημα, νόμισμα, δημόσιος τομέας, διαχείριση των παραγωγικών τομέων με δραστικές επιλογές για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας – υπόκεινται στον έλεγχο των δανειστών και στους γενικούς ευρωπαϊκούς κανόνες.

Τέλος η νομιμοποίησή του χρέους από την κυβέρνηση, στο όνομα μιας ηπιότερης διαχείρισης αποτελεί μεγάλη παγίδα που διαιωνίζει, επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο, τον φαύλο κύκλο της λιτότητας/ύφεσης και αποτελεί το βασικό μηχανισμό αρπαγής των περιουσιακών στοιχείων του κράτους μας, υποθηκεύοντας τη χώρα μας για πολλά χρόνια και ενώ η Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος απέδειξε με αδιάσειστα στοιχεία ότι δημιουργήθηκε με παράνομα μέσα, ώστε το χρέος των τραπεζών να μετατραπεί σε δημόσιο, καθώς και με παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διεθνούς και εθνικής νομοθεσίας. («Η Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πληρώσει το χρέος της αλλά και δεν πρέπει να το πληρώσει ….. διότι είναι παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο»).

Η συνέχιση και η εφαρμογή των σκληρών νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών ακραίας λιτότητας και κοινωνικής εξαθλίωσης που αποτελούν τις πολιτικές διεξόδου του κεφαλαίου και των κυρίαρχων ελίτ (εγχώριων και διεθνών) από την κρίση που οι ίδιες δημιούργησαν, μετακυλύει τα βάρη στην κοινωνική πλειοψηφία και βρίσκεται στον αντίποδα της Αριστεράς και των κοινωνικών συμφερόντων για τα οποία μάχεται και εκπροσωπεί. Και όλα αυτά συνέβησαν χωρίς ποτέ να συνεδριάσουν τα αρμόδια όργανα, ώστε να είναι συλλογική απόφαση η μετάβαση από την αντιμνημονιακή όχθη στη μνημονιακή. Ο εκβιασμός που υπέστη η διαπραγματευτική ομάδα, μεταφέρθηκε ακέραιος στους βουλευτές και υποχρέωσε τα μέλη του κόμματος να είναι θεατές στην πλήρη καταπάτηση και ανατροπή των θέσεων του κόμματος από κάθε μια ψηφισμένη θέση (πρόγραμμα, καταστατικό, ιδρυτικές θέσεις). Σε κάθε δε περίπτωση δεν ήταν πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αυτή την οποία εφάρμοσε το κυβερνητικό επιτελείο με τις επιλογές του. Επομένως, λογικά, το κυβερνητικό επιτελείο είναι αυτό που θα όφειλε να αποχωρήσει (ή και να εκδιωχθεί!) από το ΣΥΡΙΖΑ και όχι οι εκατοντάδες επί χρόνια αγωνιστές και μέλη που αναγκάζονται τώρα, για λόγους συνείδησης και αξιοπρέπειας να αποχωρήσουν. Και αυτό θα είχε κατά πάσα πιθανότητα συμβεί αν είχαν τηρηθεί οι στοιχειώδεις δημοκρατικοί κανόνες συλλογικής λειτουργίας του κόμματος.

Δυστυχώς όμως, με την επαναλαμβανόμενη πλήρη απαξίωση της συλλογικής λειτουργίας και των συλλογικών διαδικασιών του κόμματος από την ηγετική ομάδα του κυβερνητικού επιτελείου, ιδιαίτερα με την αιφνιδιαστική παραίτηση της κυβέρνησης και τη συνακόλουθη προκήρυξη πρόωρων εκλογών, χωρίς οποιαδήποτε διαδικασία ή απόφαση του κόμματος και σε πλήρη αντίθεση με την πρόσφατη απόφαση της Κ.Ε. για έκτακτο συνέδριο – που εισηγήθηκε ο ίδιος ο πρόεδρος – θεωρούμε ότι αποτελεί μια εξέλιξη με αρνητικές έως καταστροφικές συνέπειες.

Τέλος θεωρούμε εντελώς αρνητικό το γεγονός ότι οι 3 Βουλευτές των Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν το 3ο Μνημόνιο, ενώ με αποφάσεις μας τους καλούσαμε να σταθούν συνεπείς με τις διακηρυγμένες προεκλογικές και προγραμματικές θέσεις μας και να αναλογιστούν ότι προτάθηκαν, επιλέχθηκαν και εκλέχθηκαν με διακηρυγμένες ταξικές και αντιμνημονιακές θέσεις. Πιστεύουμε ότι οι βουλευτές μας δεν είχαν καμία εξουσιοδότηση να ψηφίσουν αυτή τη παράνομη, αντισυνταγματική και αντικαταστατική συμφωνία και το 3ο Μνημόνιο.

Για όλους τους παραπάνω λόγους σύσσωμη η Συντονιστική Επιτροπή και τα μέλη που υπογράφουμε το παρόν αποχωρούμε από την ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Σύρου, δηλώνοντας ότι θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε το αριστερό ήθος, τη συλλογικότητα και τη συντροφικότητα, απορρίπτοντας την ανθρωποφαγία, αλλά και την ιδιώτευση. Με αλληλεγγύη θα συνεχίσουμε τον αγώνα για δικαιοσύνη, δημοκρατία και αξιοπρέπεια. Θα παραμείνουμε ενεργοί πολίτες και θα συνεχίσουμε να συμμετέχουμε στα κινήματα και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, συμβάλλοντας με όλες μας τις δυνάμεις στους αγώνες ενάντια στην ολοκλήρωση της νεοφιλελεύθερης επίθεσης, για την υπεράσπιση των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών, και της δημόσιας περιουσίας, για την προστασία του φυσικού πλούτου και του περιβάλλοντος και των συνθηκών διαβίωσης των τοπικών κοινωνιών. Οι συντροφικές σχέσεις που χτίστηκαν μεταξύ μας μέσα από τους αγώνες τόσων ετών δεν πρόκειται να διαρραγούν αλλά θα δυναμώνουν συνεχώς.

Πεποίθηση μας είναι ότι η αγωνιστική κινητοποίηση της ίδιας της κοινωνικής πλειοψηφίας με την οποία συμπορευτήκαμε μέχρι σήμερα, αποτελεί τη μόνη δύναμη ανατροπής και τη μόνη διέξοδο απέναντι στη σύγχρονη βαρβαρότητα που απειλεί το παρόν και ναρκοθετεί το μέλλον των κοινωνιών.