Οι τέσσερις πυλώνες και τα 170 έργα, που παρουσιάζει σήμερα η κυβέρνηση μέσω του συνοπτικού αυτού σχεδίου ανάκαμψης και όχι του ολοκληρωμένου, δεν μπορούν να κρύψουν τις νεοφιλελεύθερες επιλογές που προωθεί με ιδεολογικό μανδύα την έκθεση Πισσαρίδη, αφού όλες οι επιλογές της υποτάσσονται στις αγορές και στην εξυπηρέτηση των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, τόνισε ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος, μιλώντας στη Βουλή κατά την κοινή συνεδρίαση τεσσάρων επιτροπών, με θέμα το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0», πριν αυτό υποβληθεί προς έγκριση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Όπως ανέφερε ο Νίκος Συρμαλένιος, κάτω από τους φαινομενικά ουδέτερους τίτλους των τεσσάρων κύριων πυλώνων, πράσινη μετάβαση, ψηφιακός μετασχηματισμός, κοινωνική συνοχή, ιδιωτικοποιήσεις κρύβονται σκληρά ταξικές πολιτικές υπέρ των ισχυρών.
Πιο συγκεκριμένα, στον πρώτο πυλώνα πράσινη μετάβαση, που είναι ο κρίσιμος πυλώνας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, η κυβέρνηση αναθέτει τα πάντα στις αγορές και στον ιδιωτικό τομέα και ιδιαίτερα στις μεγάλες εταιρείες του ενεργειακού χώρου. Στο δεύτερο πυλώνα τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους της διοίκησης των επιχειρήσεων, το κρίσιμο ζήτημα είναι ποιος καρπώνεται κυρίως το όφελος της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών, στο πλαίσιο της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης. Στον τρίτο πυλώνα για την κοινωνική συνοχή, όσα ωραία κι αν ακούγονται, για ενεργητικές πολιτικής απασχόλησης, για αύξηση των θέσεων εργασίας και λοιπά, προσκρούουν στην υφιστάμενη πολιτική και σ’ αυτήν που επίκειται από την κυβέρνηση της ΝΔ, για απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων περαιτέρω, για υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, για μπλοκάρισμα της αύξησης του κατώτατου μισθού Στον τέταρτο πυλώνα των ιδιωτικών επενδύσεων με το μανδύα των ΣΔΙΤ συνεργασίας δημόσιου ιδιωτικού τομέα παραδίδονται δημόσιες υποδομές, όπως οδοποιία, αρδευτικά έργα, τουριστικοί λιμένες, ιαματικές πηγές, ακόμα κι η προσβασιμότητα στις παραλίες στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, σε βάρος του περιβάλλοντος, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και του κοινωνικού οφέλους.
Υπάρχει έλλειψη εξειδίκευσης σε περιφερειακό επίπεδο, καθώς και ποια είναι η κατανομή αυτών των κονδυλίων στην Περιφέρεια, όπως και στις επιμέρους κλαδικές πολιτικές. Τέλος, ελάχιστα ποσά σκόρπια κι αυτά όχι ιεραρχημένα απευθύνονται στην νησιωτικότητα. Δεν υπάρχουν πραγματικά συγκεκριμένες πολιτικές οι οποίες να απευθύνονται στην νησιωτικότητα σ’ αυτό που λέμε άρση των ανισοτήτων μεταξύ της ηπειρωτικής χώρας και των νησιών που είναι και συνταγματική επιταγή.
Ακολουθεί η πλήρης ομιλία του Νίκου Συρμαλένιου:
«Η συζήτηση για το Ταμείο Ανάκαμψης ανέδειξε ευτυχώς, για πρώτη φορά, την κοινή πολιτική που ακολούθησε η Ε.Ε. σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές της πανδημίας για έναν κοινό δανεισμό, με βάση το οποίο χρηματοδοτείται το Ταμείο Ανάκαμψης. Κάτι που αποδεικνύει ότι στις μεγάλες κρίσεις της ανθρωπότητας και στις μεγάλες κρίσεις της Ευρώπης, μόνο μια γενναία δημόσια παρέμβαση μπορεί να διασώσει ότι μπορεί να διασωθεί. Επίσης, από το γεγονός ότι σήμερα έχουν ανασταλεί όλες οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις και οι περιορισμοί, αυτό αποδεικνύει ποια είναι η πορεία που θα πρέπει επιτέλους να χαράξει η Ε.Ε., αν θέλουμε να γίνει η Ε.Ε. της σύγκλισης και της κοινωνικής συνοχής.
Η ανύπαρκτη διαδικασία διαβούλευσης που ακολούθησε η κυβέρνηση για το Ταμείο Ανάκαμψης, διαδικασία ανύπαρκτης προς την ελληνική κοινωνία και προς τους φορείς, είναι μια επιλογή παράκαμψης της ελληνικής κοινωνίας και των φορέων που την εκπροσωπούν. Η επιλογή αυτή σηματοδοτεί την εκ διαμέτρου αντίθετη επιλογή που επέλεξε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που μέσα από μία διαδικασία διαβούλευσης με εκατοντάδες κοινωνικούς φορείς σε όλη την Ελλάδα, προχώρησε στη διοργάνωση δεκατεσσάρων περιφερειακών συνεδρίων και διαμόρφωσε έτσι τους άξονες της αναπτυξιακής μας στρατηγικής.
Οι τέσσερις πυλώνες και τα 170 έργα, που παρουσιάζει σήμερα η κυβέρνηση μέσω του συνοπτικού αυτού σχεδίου ανάκαμψης και όχι του ολοκληρωμένου, δεν μπορούν να κρύψουν τις νεοφιλελεύθερες επιλογές που προωθεί με ιδεολογικό μανδύα την έκθεση Πισσαρίδη, αφού όλες οι επιλογές της υποτάσσονται στις αγορές και στην εξυπηρέτηση των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων. Κάτω από τους φαινομενικά ουδέτερους τίτλους των τεσσάρων κύριων πυλώνων, πράσινη μετάβαση, ψηφιακός μετασχηματισμός, κοινωνική συνοχή, ιδιωτικοποιήσεις κρύβονται σκληρά ταξικές πολιτικές υπέρ των ισχυρών.
Πιο συγκεκριμένα, στον πρώτο πυλώνα πράσινη μετάβαση, που είναι ο κρίσιμος πυλώνας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, η κυβέρνηση αναθέτει τα πάντα στις αγορές και στον ιδιωτικό τομέα και ιδιαίτερα στις μεγάλες εταιρείες του ενεργειακού χώρου. Σε αντίθεση, με τη δική μας προγραμματική πρόταση, όπου το πενήντα τοις εκατό των ενεργειακών επενδύσεων θα ανατεθούν στη δημόσια και κοινωνική οικονομία, στα νοικοκυριά, στις ενεργειακές κοινότητες, στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε τοπικούς επιχειρηματίες και λοιπά. Στα πλαίσια, βεβαίως, ενός επεξεργασμένου χωροταξικού σχεδιασμού.
Σε ότι αφορά, το δεύτερο πυλώνα τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους της διοίκησης των επιχειρήσεων, προφανώς η απλοποίηση των διαδικασιών και η συνακόλουθη ταχύτητα διεκπεραίωσης των αποφάσεων, αποτελεί ένα πάρα πολύ σημαντικό έργο. Έργο, όμως, που δείχνει τη συνέχεια του κράτους, μια και πολλά από αυτά ήδη είχαν δρομολογηθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Το ζήτημα είναι ποιος καρπώνεται κυρίως το όφελος της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών, στα πλαίσια της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης. Σ’ αυτό το σημείο, θα απομονώσω χαρακτηριστικά τον ψηφιακό μετασχηματισμό, παραδείγματος χάρη των ΕΛΤΑ, όπου με ορίζοντα εξαετίας 2021 – 2027, τίθεται ο στόχος της αναβάθμισης αυτοματοποίησης παροχής ψηφιακών υπηρεσιών προς τους πολίτες και λοιπά. Την ίδια ώρα, και πριν καν προχωρήσει ο μετασχηματισμός αυτός, κλείνουν σε όλη την Ελλάδα, και μάλιστα σε απομακρυσμένα χωριά και νησιά, εκατοντάδες καταστήματα. Για παράδειγμα, θα σας αναφέρω χαρακτηριστικά την Ανάφη, όπου το εκεί υποκατάστημα αποτελεί τη μοναδική εταιρεία ταχυμεταφορών, καθώς επίσης εκπροσωπεί μέσα από το υποκατάστημα των ΕΛΤΑ και την Eurobank. Αυτό συμβαίνει, βεβαίως, σε πάρα πολλά νησιά και σε πάρα πολλές περιοχές.
Στο τρίτο πυλώνα είναι εντυπωσιακό καταρχήν, ότι μέσα στην επόμενη εξαετία, προβλέπεται αύξηση θέσεων εργασίας μόνο κατά 180.000 θέσεις, την ώρα που αυτή τη στιγμή έχουμε ήδη 1.130.000 ανέργους και οι προβλέψεις για τη μετάβαση από την πανδημία στην κανονικότητα είναι ζοφερές. Όσα ωραία κι αν ακούγονται, για ενεργητικές πολιτικής απασχόλησης, για αύξηση των θέσεων εργασίας και λοιπά, προσκρούουν στην υφιστάμενη πολιτική και σ’ αυτήν που επίκειται από την κυβέρνηση της ΝΔ, για απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων περαιτέρω, για υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, για μπλοκάρισμα της αύξησης του κατώτατου μισθού και ότι έχουμε να δούμε με το επικείμενο νομοσχέδιο, που απ’ ότι φαίνεται θα κατατεθεί και θα συζητηθεί το Μάιο.
Η δε αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης, είδαμε πως εφαρμόστηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ, αφού από τις πρώτες της ενέργειες κατήργησε τα διετή τμήματα εξειδίκευσης στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα για τους αποφοίτους των ΕΠΑΛ.
Για την υγεία προβλέπεται 1,5 δισ. σε έξι χρόνια, όταν και μόνο στον προϋπολογισμό του 2021 οι δαπάνες ανέρχονται σε 4 δισ. 257 εκατομμύρια. Και βεβαίως, ειπώθηκαν και από τον Ανδρέα Ξανθό, αλλά και από άλλους συναδέλφους, εδώ, δεν υπάρχει επέκταση των δομών υγείας ούτε στην Πρωτοβάθμια, είτε συνολικά στο Εθνικό Σύστημα Υγείας παρά μόνο αναδιαρθρώσεις και ψηφιακές αποφάσεις.
Η πιο, επιτρέψτε μου τον όρο, αστεία μεταρρύθμιση, είναι η ενίσχυση της Εθνικής Υπηρεσίας κατά της Διαφθοράς με το αστρονομικό ποσό των 8 εκατ. ευρώ για μια εξαετία. Εδώ θα έλεγα είναι κάτι χωρίς σχόλιο δεν θα ήθελα να επεκταθώ, όπως επίσης και το σχέδιο αποκατάστασης του στόλου της επιβατηγού ναυτιλίας και μείωση του αποτυπώματος του διοξειδίου του άνθρακα με 1 εκατ. ευρώ.
Στον τέταρτο πυλώνα των ιδιωτικών επενδύσεων με το μανδύα των ΣΔΙΤ συνεργασίας δημόσιου ιδιωτικού τομέα παραδίδονται δημόσιες υποδομές, όπως οδοποιία, αρδευτικά έργα, τουριστικοί λιμένες, ιαματικές πηγές, ακόμα κι η προσβασιμότητα στις παραλίες στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, σε βάρος του περιβάλλοντος, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και του κοινωνικού οφέλους.
Τέλος, έχουμε έλλειψη εξειδίκευσης σε περιφερειακό επίπεδο, το έχουν επισημάνει και άλλοι συνάδελφοι, δεν ξέρουμε τι θα γίνει ακριβώς και ποια είναι η κατανομή αυτών των κονδυλίων στην Περιφέρεια, καθώς επίσης, και στις επιμέρους κλαδικές πολιτικές.
Η δε χορήγηση των δανείων μέσω των συστημικών τραπεζών ουσιαστικά αποκλειστικά από τα 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ η Αναπτυξιακή Τράπεζα θα διαχειριστεί μόνο 500 εκατομμύρια καταλαβαίνουμε- παρά τα όσα λέει ο κύριος Σκυλακάκης, ακόμα και αν είναι 1,5 δισ. € ακόμα αυτό που άκουσα ότι απευθύνεται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις- πάλι είναι «σταγόνα στον ωκεανό» σε σχέση με το συνολικό κονδύλι το οποίο θα διατεθεί μέχρι το 2026.
Ο δημόσιος τομέας, λοιπόν, είναι χωρίς διακριτό στρατηγικό ρόλο, όλα ανατίθενται στους μεγάλους ιδιωτικούς «παίκτες» της εγχώριας και της διεθνούς αγοράς και η Ν.Δ. χωρίς διάλογο με τους πολίτες, με τους κοινωνικούς φορείς και συνολικά την κοινωνία, δεσμεύει με την απόφασή της αυτή τις επόμενες κυβερνήσεις μέχρι μια περίοδο που πλέον δεν θα είναι κυβέρνηση.
Τέλος, ελάχιστα ποσά σκόρπια κι αυτά όχι ιεραρχημένα απευθύνονται στην νησιωτικότητα. Δεν υπάρχουν πραγματικά συγκεκριμένες πολιτικές οι οποίες να απευθύνονται στην νησιωτικότητα σ’ αυτό που λέμε άρση των ανισοτήτων μεταξύ της ηπειρωτικής χώρας και των νησιών μας που είναι και συνταγματική επιταγή».
