Μια καταπληκτική Μουσικοθεατρική-χορευτική παράσταση, προσωπική μαρτυρία της αξέχαστης Μικρασιάτισσας Φιλιώς Χαϊδεμένου (κόρης του Δημήτριου Σιδερή από την Κόρωνο Νάξου) που περιγράφει μέσα από τη ματιά της τη ζωή πριν, κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής καταστροφής, αλλά και μετά, δόθηκε χθες στην πλατεία Ιμίων στη Βούλα (Αθήνα).
Η παράσταση δόθηκε στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων μνήμης για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή και τη διοργάνωσαν ο Σύλλογος Κορωνιδιατών Νάξου και ο Λαογραφικός Όμιλος Βάρης «Σεμέλη», υπό την αιγίδα του δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης.
Εκατοντάδες κόσμου έδωσαν το «παρών» παρακολουθώντας με συγκίνηση τη μουσικοχορευτική παράσταση που ήταν βασισμένη στην προσωπική μαρτυρία της αξέχαστης Μικρασιάτισσας Φιλιώς Χαϊδεμένου και περιελάμβανε στιγμές από τη ζωή της στη Νάξο, τη Μικρά Ασία και την Αθήνα.
Εκπληκτική η Αννίτα Κούλη στο ρόλο της εμβληματικής Μικρασιάτισσας Φιλιώς Χαϊδεμένου που έπαιξε και αφηγήθηκε τη ζωή της, αλλά και όλοι οι ερασιτέχνες ηθοποιοί που πλαισίωσαν την παράσταση όπως ο Ναξιώτης Ανδρέας Γλέζος που υποδύθηκε τον πατέρα της σε νεαρή ηλικία.
Ο λόγος της Φιλιώς συγκινεί, καθηλώνει …και επιστρέφει σαν ανάλαφρο αεράκι, σαν ψυχή αναπαυμένη που ζητά να τακτοποιήσει το δωμάτιο της ζωής της και να κάνει μια τελευταία βόλτα σε ό,τι τη σημάδεψε.
Η Μαρία Αναματερού ήταν η τραγουδίστρια που με την υπέροχη φωνή της ταξίδεψε όλους 100 χρόνια πίσω …από τη Νάξο στη Μικρά Ασία και μέσα από τις μελωδίες της σκόρπισε ρίγη συγκίνησης στους παρευρισκόμενους.
Τα χορευτικά του Λαογραφικού Ομίλου Βάρης (που επιμελήθηκε τους χορούς της Μικράς Ασίας), αλλά και του Συλλόγου Κορωνιδιατών Νάξου έδωσαν επιπλέον χρώμα και ζωντάνια στην παράσταση.
Την παράσταση παρακολούθησαν η βουλευτής Κυκλάδων της ΝΔ Κατερίνα Μονογυιού, ο δήμαρχος Γαλατσίου Γιώργος Μαρκόπουλος ο δήμαρχος Βάρης Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, εκπρόσωποι φορέων αλλά και πλήθος κόσμου μεταξύ των οποίων πολλοί Ναξιώτες.
Ο Σύλλογος Κορωνιδιατών Νάξου παρουσίασε μέσα από τα χορευτικά του, αποκριάτικο δρώμενο της Νάξου αλλά και το γλέντι που στήθηκε στην Κόρωνο, όταν ο πατέρας της Φιλιώς Χαϊδεμένου, Δημήτρης Σιδερής, είχε έρθει στο νησί ώστε να γράψει τα παιδιά του στο μητρώο αρρένων.
Να σημειωθεί ότι χορηγοί της παράστασης ήταν η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Νάξου και το Hello Greece του Δημήτρη Καρούση.
Φιλιώ Χαϊδεμένου: Μία ζωή, μία ιστορία
Η Φιλιώ Χαϊδεμένου γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1899 στα Βουρλά της Μικράς Ασίας, κοντά στη Σμύρνη, από Ναξιώτη στην καταγωγή πατέρα (το Δημήτρη Σιδερή από την Κόρωνο) και μητέρα Σμυρνιά.
Βίωσε τη Μικρασιατική Καταστροφή, έχασε αδέλφια και πατέρα, η ίδια όμως κατάφερε να φτάσει και να εγκατασταθεί στην Ελλάδα, στη Νέα Φιλαδέλφεια. Όμως ποτέ δεν ξέχασε τον τόπο της και ορκίστηκε να κάνει κάτι για να μην ξεχαστεί ποτέ η Μικρά Ασία, ο ελληνισμός της και ο ιδιαίτερος πολιτισμός της.
Συμμετείχε ενεργά σε προσφυγικά σωματεία και παράλληλα, από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90, άρχισε να συλλέγει, με προσωπικό κόπο, κειμήλια με σκοπό την ίδρυση Μουσείου Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Η έκθεση στεγαζόταν μέχρι το 1999 στο κτίριο του Παλιού Δημαρχείου Νέας Φιλαδέλφειας, το οποίο όμως πλήττεται από το σεισμό. Τα εκθέματα μένουν αποθηκευμένα μέχρι το 2002, όταν και μεταφέρονται στο κτίριο του Παγκόσμιου πολιτιστικού Ιδρύματος Ελληνισμού της Διασποράς (Π.Π.Ι.Ε.Δ) «Ανδρέας Παπανδρέου», εντός του άλσους Νέας Φιλαδέλφειας.
Όμως η Φιλιώ Χαϊδεμένου δεν επαναπαύεται. Επισκέπτεται προσωπικά τον πρωθυπουργό, και τότε -παράλληλα- υπουργό Πολιτισμού, Κώστα Καραμανλή και τον παρακαλεί να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες, έτσι ώστε η απλή έκθεση των κειμηλίων, που ήδη υπήρχε, να αποκτήσει τη μορφή του μουσείου, σύμφωνα με τις αρχές της μουσειολογίας.
Ο τότε πρωθυπουργός εκπληρώνει την επιθυμία της και το 2005 το Υπουργείο Πολιτισμού (Διεύθυνση Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς), σε συνεργασία με το Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας, αναλαμβάνει την αναδιαμόρφωση του χώρου και την επανέκθεση των κειμηλίων. Το Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού «Φιλιώ Χαϊδεμένου», με τη νέα του μορφή, εγκαινιάζεται από τον πρωθυπουργό στις 2 Απριλίου 2007.
Η Φιλιώ, έζησε 107 ολόκληρα χρόνια, γεμάτα από χαρές, λύπες, αγωνίες, πολέμους, υποσχέσεις και αγώνες, όλα συνοδευμένα από ένα φοβερό πείσμα για ζωή, και αποτελούν μία ζωντανή μαρτυρία και ένα μοναδικό αδιάψευστο ντοκουμέντο της νεότερης Ελληνικής ιστορίας.
