Μεγάλοι πόλεμοι στην ιστορία της ανθρωπότητας είχαν αιτία τον έλεγχο του αλατιού. Σε ορισμένες περιοχές το χρησιμοποιούσαν και ως νόμισμα. Πλούσιοι πουλούσαν δούλους σε αντάλλαγμα αλάτι ενώ άλλοι έκαναν τις αγορές και τις πωλήσεις με κομμάτια αλατιού κάτι αντίστοιχο με τις ράβδους χρυσού. Βρίσκεται διαλυμένο στο νερό της θάλασσας και στο νερό ορισμένων λιμνών αλλά και σε στερεή κατάσταση μέσα στη Γη.
Αν και σε πολλές χώρες έχει καταργηθεί ή έχει περιοριστεί στο ελάχιστο η χρήση αλατιού σε χιονοπτώσεις καθώς προκαλούνται καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον αλλά και σε τεχνικές υποδομές, εντούτοις στην Ελλάδα αποτελεί ένα βασικά όπλα αντιμετώπισης των ακραίων καιρικών φαινομένων σε χιονοπτώσεις και παγετούς. Ετσι πριν από κάθε ακραία κατάσταση Περιφέρειες και Δήμοι προσπαθούν να προμηθευτούν αλάτι που προορίζεται για να περιορίσει τον πάγο στους δρόμους.
Γιατί χρησιμοποιούμε αλάτι στο χιόνι
Χρησιμοποιούμε το αλάτι διότι κατεβάζει το σημείο τήξης. Το σημείο πήξης του αποσταγμένου νερού είναι στους 0°C. Στους 4°C είναι η μέγιστη πυκνότητά του. Ενώ κανονικά το χιόνι λιώνει στους 4 βαθμούς Κελσίου με το αλάτι χρειάζεται χαμηλότερη θερμοκρασία για να λιώσει.
15.000 τόνους αλατιού στην Ελπίδα
Στην κακοκαιρία “Ελπίδα” και γενικά το τελευταίο 10 ημέρο υπολογίζεται πως διακινήθηκαν και ρίχτηκαν συνολικά σε όλους στους ελληνικούς δρόμους κοντά στους 15.000 τόνους αλατιού, δηλαδή, σχεδόν το 50% της ετήσιας παραγωγής της Αλυκής Κίτρους. Το συνολικό κόστος υπολογίζεται κοντά στο ένα εκατομμύριο Ευρώ.
Αλάτι από την Αίγυπτο
Σύμφωνα με την Περιφέρεια Αττικής υπήρχαν διαθέσιμοι για όλους τους Δήμους 2.500 τόνοι αλάτι και άλλοι 1.500 τόνοι βρίσκονταν αποθηκευμένοι για τις ημέρες του παγετού. Ανάλογες ποσότητες χρησιμοποίησαν οι Περιφέρειες Στερεάς Ελλάδας, Νοτίου Αιγαίου, Θεσσαλίας αλλά και της βορείου Ελλάδας. Σύμφωνα με πληροφορίες μερικές Περιφέρειες όπως η Περιφέρεια Αττικής προμηθεύτηκε αλάτι από την Αίγυπτο που έφερε ιδιώτης ώστε να συμπήρωθούν πλήρως όλα τα αποθέματα.
Και όλα αυτά χωρίς να υπολογίζονται οι ποσότητες αλατιού που προμηθεύεται απ΄ευθείας οι Δήμοι για να ενισχύσουν το οπλοστάσιο τους. Υπήρχαν όμως και οι Δήμοι που δεν είχαν καμία μέριμνα, ούτε και μηχανισμούς για αποχιονισμό και αλάτωση των δρόμων με ειδικά μηχανήματα που απαιτούνται οπότε είδαμε σκηνές απείρου κάλους με δημάρχους να ρίχνουν αλάτι με τα φτυάρια όταν πια ήταν ήδη πολύ αργά.
Πόσο κοστίζει ο τόνος
Πάμε τώρα στο κόστος. Χοντρικά ένας τόνος αλάτι κοστίζει γύρω στα 50 Ευρώ συν το Φ.Π.Α. και τα μεταφορικά από και προς το Μεσολόγγι καθώς εκεί υπάρχουν οι μεγαλύτερες αποθήκες άλατος στην Ελλάδα.
Οι δύο αλυκές Μεσολογγίου παράγουν περίπου 130.000 τόνους αλάτι ετησίως που είναι το 50% της ετήσια παραγωγής της χώρας σε αλάτι. Μέχρι τους 50 τόνους το κόστος για κάθε τόνο είναι 50,75 Ευρώ συν το Φ.Π.Α. 13%.
Πόσο μπορεί να κουβαλήσει ένα φορτηγό
Εάν η ποσότητα είναι από 50 έως 100 τόνους η τιμή πέφτει στα 47,5 Ευρώ συν το Φ.Π.Α. 13% Για μεγαλύτερες ποσότητες υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη έκπτωση. Βασική προϋπόθεση αποτελεί η προπληρωμή του αλατιού για να παραδοθεί στον αγοραστή καθώς η πίστωση έχει καταργηθεί προ πολλού…Υπολογίστε επίσης πως ένα μέσο φορτηγό μπορεί να μεταφέρει περίπου 10 τόνους αλατιού (μέχρι και 16 τα μεγαλύτερα).
Το κόστος για 50 τόνους αλάτι
Επομένως ένας Δήμος που θέλει να προμηθευτεί 50 τόνους το κόστος αγοράς μαζί με το Φ.Π.Α. 13% θα ανέλθει περίπου στις 3.300 Ευρώ συν τα έξοδα μεταφοράς από και προς το Μεσολόγγι. Παρότι οι τιμές δεν είναι απαγορευτικές εν τούτοις θεωρούνται υψηλές σε σχέση με τη διεθνή αγορά και έτσι γίνονται εισαγωγές αλατιού από το εξωτερικό.
Ατμομηχανή το Μεσολόγγι
Οι αλυκές στην Ελλάδα είναι οι τόποι παραγωγής ποιοτικού αλατιού από αρχαιοτάτων χρόνων και επί τουρκοκρατίας είχαν τεράστια σημασία. Από τη σύσταση του νέου Ελληνικού κράτους οι αλυκές πάντα ανήκαν στο Δημόσιο. Οι Ελληνικές Αλυκές ΑΕ παράγουν το μεγαλύτερο ποσοστό της παραγωγής αλατιού. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα λειτουργούν 8 Αλυκές. Η δυναμικότητά τους σε παραγωγή ανέρχεται στους 260.000 τόνους. Η μισή δυναμικότητα (130.000 τόνους) προέρχεται από τις αλυκές Μεσολογγίου όπου δραστηριοποιούνται δύο αλυκές (στο Μεσολόγγι και στην Τουρλίδα). Επίσης κοντά στις 30.000 τόνους αλάτι ετησίως παράγεται στην Αλυκής Κίτρους, στη λιμνοθάλασσα της Πιερίας. Υπάρχουν σε λειτουργία αλυκές στη Λέσβο (στην Καλλονή και στην Σκάλα Πολιχνίτου), στο Αγγελοχώρι Θεσσαλονίκης, στη Μέση Κομοτηνής και στη Νέα Κεσσάνη Ξάνθης.
Πηγή: ethnos.gr
