Για «μικροπολιτική εκμετάλλευση» του θέματος που σχετίζεται με την δημιουργία έκθεσης αντικειμένων του Μάνου Ελευθερίου κατηγορεί την μείζονα αντιπολίτευση του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου-Ερμούπολης ο Δήμαρχος Νίκος Λειβαδάρας.
Προχωρώντας σε μια αναδρομή των ενεργειών αναφορικά με την εύρεση χώρου που θα στεγάσει μόνιμα τα αντικείμενα του μεγάλου Συριανού διανοούμενου, αλλά και των επαφών που είχε με την Λίλη Ελευθερίου, ο κ. Λειβαδάρας διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να αμφισβητήσει την εντιμότητα και την ειλικρίνειά του.
Η απάντηση του Δημάρχου Σύρου-Ερμούπολης έχει ως εξής:
Αναρωτιέμαι πόσο ακόμα χαμηλά μπορεί να πέσει μια παράταξη, και συγκεκριμένα η παράταξη της μείζονος πλειοψηφίας κ. Μαραγκού «Η Σύρος που Αξίζουμε», προκειμένου, κατά τη γνώμη της, να εισπράξει πολιτικά οφέλη.
Είναι, πλέον, ξεκάθαρο το ποιος υποκίνησε την κυρία Λιλή Ελευθερίου, αδελφή του Μάνου Ελευθερίου, να δημοσιοποιήσει τη σχετική επιστολή της 26ης Νοεμβρίου, σχετικά με τη δημιουργία μόνιμης έκθεσης αντικειμένων του Μάνου Ελευθερίου, ενώ γνωρίζει την αλήθεια των πραγμάτων.
Κατηγορούμαι προσωπικά για «εμπαιγμό, διγλωσσία, πλήρη αδράνεια και απραξία», ότι έχω οδηγήσει την υπόθεση της μόνιμης έκθεσης αντικειμένων του μεγάλου Συριανού ποιητή και πνευματικού ανθρώπου σε «απίστευτο τέλμα» και ότι εγώ «συλλογίζομαι, υπεκφεύγω και δεν αποφασίζω» (!).
Επειδή, όμως, η ευγένεια και η υπομονή μου, προκειμένου να διατηρηθούν σε πολιτισμένα επίπεδα τα δημοτικά δρώμενα, έχουν και τα όριά τους, δηλώνω ξεκάθαρα ότι δεν επιτρέπω σε κανένα, το τονίζω, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ, να αμφισβητήσει την εντιμότητα και την ειλικρίνειά μου.
Και είναι πολύ λίγος όποιος θεωρεί αποκλειστικά τον εαυτό του αυθεντικό και μοναδικό υπερασπιστή και κατ’ επάγγελμα φορέα της πνευματικής παρακαταθήκης του Μάνου, ενός ανθρώπου αναγνωρισμένου και καταξιωμένου στο πανελλήνιο!
Και δεν επιτρέπω σε κανένα να ισχυριστεί ότι τιμούσε και εκτιμούσε περισσότερο από εμένα τον Μάνο, τη μεγάλη αυτή πνευματική φυσιογνωμία του τόπου μας, τον οποίο και γνώριζα και προσωπικά συνδεόμουν μαζί του.
Από την πρώτη στιγμή, γνωστοποιούσα κάθε μου κίνηση για το συγκεκριμένο θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Η πρώτη συζήτηση για τη συστέγαση μόνιμης έκθεσης του Μάνου Ελευθερίου στο υπό λειτουργία Λαογραφικό Μουσείο του Λυκείου Ελληνίδων, γεγονός που θα ενίσχυε και τα δύο Μουσεία, έγινε κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της κυρίας Λιλής Ελευθερίου στο γραφείο μου στο Δημαρχιακό Μέγαρο, συνοδευόμενης από την Αντιδήμαρχο Πολιτισμού κα Αλίκη Λεονταρίτη. Μαζί επισκεφθήκαμε το οίκημα που θα στεγάσει το Λαογραφικό Μουσείο του Λυκείου Ελληνίδων, το οποίο είδαμε μόνο εξωτερικά γιατί ήταν κλειστό, όπως την είχα προειδοποιήσει.
Προηγουμένως, επισκεφθήκαμε το Θέατρο «Απόλλων», όπου της προτάθηκε και ο μικρός εκθεσιακός χώρος στο φουαγέ του δευτέρου ορόφου, επιπλέον του μουσειακού χώρου, προκειμένου να στεγάσει και εντός του θεάτρου υλικό του Μάνου, αφού, μάλιστα, εκείνος είχε τόσο πολύ ασχοληθεί με το θέατρό μας και είχε εκδώσει και επίτομο έργο του γι’ αυτό.
Στη συνέχεια, έγινε κατ’ αρχάς επαφή με την πρόεδρο του Λυκείου Ελληνίδων κα Χριστίνα Λιγοψυχάκη, η οποία ορθώς δεσμεύτηκε ότι θα φέρει το θέμα στο Διοικητικό Συμβούλιο του Λυκείου Ελληνίδων.
Κατόπιν, όμως, διερεύνησης του θέματος, μας ανακοίνωσε ότι υπάρχει νομικό πρόβλημα σε αυτήν την συστέγαση και δυστυχώς δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο.
Κατόπιν επαφής που είχε η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κα Αλίκη Λεονταρίτη με την κα Λιλή Ελευθερίου, με ενημέρωσε ότι σ’ αυτήν συζήτησαν για άλλο χώρο, που να είναι απόλυτα εναρμονισμένος με το πνεύμα και το ύψος του Μάνου και ο οποίος θα μπορούσε να στεγάσει αξιοπρεπέστατα τη μόνιμη έκθεση των αντικειμένων του.
Περί τα τέλη Αυγούστου, επικοινώνησα τηλεφωνικά με την κα Λιλή Ελευθερίου, στην οποία είχε γίνει ήδη γνωστός ο συγκεκριμένος χώρος και η οποία μου ανέφερε ότι, όταν έλθει στη Σύρο, θα τον επισκεφθεί και θα αποφασίσει, αναφέροντας και τις υποδείξεις της για το χώρο στο φουαγέ του θεάτρου Απόλλων, τον οποίο είχε θεωρήσει καταπληκτική ιδέα, προσθέτοντας ότι θα ήθελε προηγουμένως να συμβουλευτεί μουσειολόγο, σχετικά για το άρτιο στήσιμο του όλου εγχειρήματος.
Κατ’ επανάληψη, τρεις φορές συγκεκριμένα, την διαβεβαίωσα ότι από πλευράς Δημοτικής Αρχής δεν τίθεται θέμα καμιάς αμφισβήτησης και ότι θα υλοποιηθεί αυτό που εκείνη θα αποφασίσει. Μου ανέφερε δε ότι λόγω της πανδημίας φοβάται τις μετακινήσεις και θα με ενημερώσει μόλις θεωρήσει ασφαλή τη μετακίνησή της. Της επεσήμανα επί λέξει «δεν σας ξαναενοχλώ και είναι πλέον δική σας η πρωτοβουλία της συνάντησής μας», πρόταση στην οποία και συμφώνησε.
Τα ανωτέρω καταγράφονται όχι ως «απολογία», αλλά για να καταδειχθεί η αλήθεια των πραγμάτων και να αποδειχθεί για μια ακόμη φορά η φτώχεια των επιχειρημάτων της μείζονος πλειοψηφίας, οι οποίοι νομίζουν ότι ασκούν αντιπολίτευση, εκμεταλλευόμενοι μικροπολιτικά και ψευδόμενοι προκλητικά για ένα θέμα, με τρόπο που προσβάλλει και υποβιβάζει το πολιτιστικό επίπεδο του τόπου μας και δεν συνάδει με το κύρος, την πνευματική εμβέλεια και πάνω απ όλα με το ΗΘΟΣ του Ανθρώπου, Καλλιτέχνη, Λόγιου Μάνου Ελευθερίου!
