Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι πρόφτασε να πει το «τελευταίο αντίο», πριν πεθάνει από τον κορωνοϊό.
Η Μάργκαρετ και ο Ντέρεκ Φερθ – και οι δύο 91 ετών – πέθαναν μέσα σε τρεις ημέρες στο Γενικό Νοσοκομείο Trafford στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι ψυχροί κανόνες ασφαλείας που επιβάλει το πρωτόκολλο για την καταπολέμηση της πανδημίας του κορωνοϊού, υποχρεώνουν τους ανθρώπους να χάνουν δικούς τους, δίχως να μπορούν να τους αποχαιρετίσουν. Ωστόσο, κάποιες φορές οι εξαιρέσεις είναι επιβεβλημένες από την ανθρωπιά και την ενσυναίσθηση κι αυτές οι εξαιρέσεις είναι που κάνουν τη Γη να γυρίζει ακόμη…
Η Μάργκαρετ και ο Ντέρεκ και οι δύο στα 91 τους χρόνια, μπόρεσαν να αγγίξουν ο ένας τον άλλον και να ψιθυρίσουν ένα «αντίο», πριν πεθάνουν την περασμένη εβδομάδα από τον κορωνοϊό.
Μια ζωή ο ένας πλάι στον άλλον
Η Μαργαρίτα και ο Ντέρεκ ήταν μαζί από τα 14 τους! Το 1950 παντρεύτηκαν και πέρασαν στο Partington το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους. Η 50χρονη κόρη τους, η Μπάρμπαρα, είπε συγκινημένη ότι γονείς της ήταν πολύ δεμένοι και δεν ζούσε ο ένας δίχως τον άλλον. «Τους άρεσε να διασκεδάζουν και να αξιοποιούν τη ζωή τους», θυμάται.
Και οι δύο ηλικιωμένοι νοσηλεύτηκαν με διαφορετικά προβλήματα υγείας, αλλά κατέληξαν να κολλήσουν κορωνοϊό. Η Μαργαρίτα ήταν η πρώτη που εισήχθη στο νοσοκομείο και ο Ντέρεκ ακολούθησε λίγες μέρες αργότερα. Όταν ο Ντέρεκ κατάλαβε από τις κουβέντες των γιατρών ότι η σύζυγός του επρόκειτο να πεθάνει, ζήτησε παρακλητικά να τη συναντήσει για να την αποχαιρετίσει.
«Πού ήσουν τόσες μέρες;» ρώτησε η Μαργαρίτα χαμογελώντας στον σύζυγό της, σύμφωνα με τη μαρτυρία της Μπάρμπαρα, η οποία ομολογεί ότι ήταν μια ιδιαίτερα συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή και για τους δύο. Μια εβδομάδα μετά τη συνάντηση τους, ο Ντέρεκ πέθανε πρώτος και η Μαργαρίτα τον ακολούθησε λίγα εικοσιτετράωρα μετά.
Η κόρη τους, Μπάρμπαρα, είναι πεπεισμένη ότι ο πατέρας της μολύνθηκε από κορωνοϊό στη συνάντηση με την σύζυγό του, αλλά δεν μετανιώνει που συναίνεσε στο να ανταμώσουν. «Δεν μπορούσα να του στερήσω τη χαρά να την αποχαιρετίσει» είπε η κόρη του ζευγαριού, που κλαίγοντας δήλωσε: «Δεν θα ξεχάσω την εικόνα τους μέχρι κι εγώ να τους ακολουθήσω»…
(Πηγή: ethnos.gr)
