Το βαθύτερο μήνυμα της 28ης Οκτωβρίου του 1940, είναι βαθιά χαραγμένο στο αποτύπωμα που άφησαν στο χιόνι οι ασήκωτες από πόνο αρβύλες των ακάματων πολεμιστών και το χαράκωμα από το σεγκούνι της ατρόμητης γυναίκας της Πίνδου, που με βαθιά πίστη και τόλμη κουβαλούσε εφόδια στην πρώτη γραμμή.
Χωρίς φόβο. Χωρίς υποταγή. Με δύναμη. Με την ελπίδα της νίκης.
Μετά από τόσα χρόνια, κοιτάμε κατάματα την ιστορία και νιώθουμε περηφάνια και δέος. Εμείς, οι απόγονοι των σύγχρονων Ελλήνων ηρώων που ενώθηκαν και έγιναν μια γροθιά απέναντι στον εχθρό. Των ηρώων που έγιναν παράδειγμα ανδρείας και έγραψαν ένα ακόμη ένδοξο κεφάλαιο στη νεότερη ιστορία μας. Όλων αυτών των γνωστών και των άγνωστων Ελλήνων που υπερασπιστήκαν τα εδάφη μας, την ιστορία μας, τα ιδανικά μας, την ελευθερία μας.
Σήμερα υποκλινόμαστε στο μεγαλείο της ανδρείας τους που αποτελεί για όλους εμάς βαριά κληρονομιά και ιερό χρέος τιμής.
Αθάνατοι
