Ο Συριανός δρομέας Ισίδωρος Παλαμάρης που έτρεξε στο Σινικό Τείχος στο naxostimes.gr: «Όταν έχεις έναν στόχο, δεν το βάζεις κάτω»

 

Στο Σινικό Τείχος και πιο συγκεκριμένα στον αγώνα “The Great Wall Marathon” βρέθηκε πριν από λίγες μέρες ο Συριανός αθλητής και Πρόεδρος του Συλλόγου Δρομέων Σύρου Ισίδωρος Παλαμάρης, τερματίζοντας μάλιστα 2ος στην ηλικιακή του κατηγορία!

Ο Ισίδωρος μιλά σήμερα στο naxostimes.gr για αυτή την αξέχαστη εμπειρία (το «όνειρο ζωής» που έκανε πραγματικότητα όπως είπε χαρακτηριστικά), αλλά και για το πώς κατάφερε να φτάσει στην επίτευξη του στόχου του παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Επίσης, αναφέρθηκε στα οφέλη του αθλητικού τουρισμού και προέτρεψε όσους και όσες θέλουν να μπουν στο δρομικό κίνημα, να το κάνουν χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ισίδωρε, καταρχάς συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου στο The Great Wall Marathon. Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια για τον συγκεκριμένο αγώνα; Για παράδειγμα, τον βαθμό δυσκολίας, πόσοι συμμετείχαν, τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει κλπ.
Ι.Π.: Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Ο αγώνας “The Great Wall Marathon” διοργανώνεται από το 1999. Δυστυχώς από το 2019 έως και το 2023, λόγω COVID, η διοργανώτρια εταιρεία δεν μπορούσε να πραγματοποιήσει τον συγκεκριμένο αγώνα. Φέτος ήταν η χρονιά που μπορούσε να πραγματοποιηθεί ξανά και ήταν και η χρονιά που θα το ζούσα και εγώ.
Συγκεκριμένα, είχα κάνει προσπάθεια να πραγματοποιήσω το συγκεκριμένο ταξίδι το 2019, αλλά όπως σας είπα είχε αναβληθεί. Είναι ένας αγώνας διαφορετικός από όλους τους άλλους. Ιδιαίτερος και απαιτητικός. Είναι Road και Trail ταυτόχρονα. Έχει περίπου 1200μ. συνολική υψομετρική και 5.164 σκαλάκια να ανέβεις και να κατέβεις.
Αυτό που με δυσκόλεψε πάρα πολύ ήταν η συνεχόμενη εναλλαγή κλίσης και η υψηλή υγρασία και θερμοκρασία που είχε κατά την διάρκεια του αγώνα. Λαμβάνουν μέρος αθλητές από όλο τον κόσμο για να αγωνιστούν στο περίφημο Σινικό τείχος είτε στο Μαραθώνιο, είτε στον Ημιμαραθώνιο. Υπάρχει και ένας πιο μικρός αγώνας 8,5χλμ που τον ονομάζουν Fun Run. Συνήθως σε αυτό τον αγώνα λαμβάνουν μέρος οι συνοδοί των αθλητών και αρκετοί ντόπιοι που βρίσκονται εκείνη την ημέρα στο Σινικό τείχος.

Πόσος χρόνος χρειάστηκε προκειμένου να προετοιμαστείς για τον συγκεκριμένο αγώνα; Χρειάστηκε να ξεπεράσεις κάποια εμπόδια κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας;
Ι.Π.: Σε έναν μαραθώνιο χρειάζεται μια βασική προετοιμασία 3 έως 4 μηνών με την προϋπόθεση βέβαια ότι έχεις ένα υπόβαθρο τους προηγούμενους μήνες. Προσωπικά, εγώ δεν είχα αυτή την πολυτέλεια γιατί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο είχα κάποια προβλήματα υγείας που με είχαν αφήσει εκτός προπονήσεων.
Αρχές του 2024, εφόσον ήμουν πλέον υγιής, είπα στον εαυτό μου θα το δοκιμάσουμε και ο Θεός βοηθός. Ήθελα τόσο πολύ να πάω και δεν ήξερα εάν είχα άλλη ευκαιρία. Είπα στον εαυτό μου «ή τώρα ή ποτέ». Δεν ήταν εύκολο για εμένα μετά από μήνες να ξανά μπω σε ρυθμούς προπονήσεων και αγώνων. Ξεκινούσα από το σημείο 0, προβλήματα υπήρχαν πολλά, αλλά δεν εγκατέλειψα, δεν το έβαλα κάτω. Είχα ένα όνειρο, ένα στόχο να εκπληρώσω. Δυστυχώς η προπόνηση ήταν ελλιπής 30-60χλμ την εβδομάδα, λίγα για κάποιον που θέλει να τρέξει μαραθώνιο, αλλά ήταν στοχευμένη και ποιοτική, θα έλεγα.

Ήσουν 2ος στην ηλικιακή σου κατηγορία και 23ος στη γενική κατάταξη. Ποιες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό σου όση ώρα έτρεχες στο Σινικό Τείχος και πώς αισθάνθηκες όταν πέρασες τη γραμμή του τερματισμού;
Ι.Π.: Όταν έδωσαν την εκκίνηση, βρισκόμουν περίπου στη μέση του πρώτου γκρουπ. Ξεκίνησα με βάση την αίσθηση, στο 1ο χλμ. παρατήρησα ότι βρισκόμουν με τους προπορευόμενους. Ήμασταν 5-7 άτομα που δίναμε ρυθμό, ακόμα και όταν μπήκαμε στο Σινικό τείχος. Ένιωθα καλά, ήρεμος.
Τα σκαλάκια δεν τα φοβόμουν αλλά δεν ήξερα πόσο θα αντέξω λόγω της προπόνησης που είχα κάνει. Ήξερα ότι δεν ήμουν έτοιμος για μαραθώνιο, αλλά προσπάθησα να μην το σκέφτομαι. Ξέρετε, η ψυχολογία παίζει σημαντικό ρόλο πάνω στον αγώνα. Τα πρώτα 15χλμ. πέρασαν και ξαφνικά άρχισα να νιώθω άβολα, με επηρέαζε πολύ η ζέστη. Έπρεπε να ρίξω λίγο τον ρυθμό για να είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρω να τερματίσω.
Μετά το 23ο -25ο χλμ. έριξα και άλλο τον ρυθμό, άρχισα να σκέφτομαι το ενδεχόμενο εγκατάλειψης, ήταν λάθος που πέρασε αυτό από το μυαλό μου, με επηρέασε αρκετά. Αλλά δεν έχω μάθει να εγκαταλείπω, δεν το έχω κάνει ποτέ εξάλλου. Βέβαια, καμιά φορά χρειάζεται και αυτό για να προστατέψεις τον εαυτό σου. Δεν έπρεπε να συμβεί όμως στον συγκεκριμένο αγώνα.
Μετά το 34ο χλμ. είπα «πάμε και όπου βγει, πάμε απλά για τον τερματισμό». Βοηθούσε και ο κόσμος βέβαια που σε εμψύχωνε, άσχετα που δεν καταλάβαινες τι σου έλεγαν, αλλά σίγουρα ήταν μια βοήθεια. Έμεναν λίγα χλμ. για τον τερματισμό δεν πονούσα, απλά δεν είχα ενέργεια για να τρέξω πιο γρήγορα, δεν με πείραζε αυτό. Από την στιγμή που είχα βγει εκτός αρχικού πλάνου, έτρεχα για την απόλαυση, για τον τερματισμό, αν έτρεχα από την αρχή έτσι μπορεί να ήμουν σε καλύτερη θέση.
Ξέρετε, καμία φορά πρέπει να ρισκάρουμε. Κάποιες φορές μας βγαίνει σε καλό και κάποιες όχι, απλά πρέπει να έχουμε την εμπειρία να το διαχειριστούμε και να μην μας κυριαρχήσει η απογοήτευση ή ο ενθουσιασμός. Λίγο πριν τον τερματισμό έβγαλα την ελληνική σημαία από την τσέπη μου και την ύψωσα ψηλά. Πάντα όταν τρέχω στο εξωτερικό την έχω μαζί μου. Είμαι Έλληνας και καμαρώνω, άσχετα αν καταφέρνω κάτι καλό ή κακό. Τα συναισθήματα ανάμεικτα, κόπωση και χαρά ταυτόχρονα. «Το καταφέραμε και αυτό. Τερματίσαμε», είπα στον εαυτό μου.

Εκτός από τον αγώνα, υπήρχαν παράλληλες εκδηλώσεις από τους διοργανωτές; Ποια σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση;
Ι.Π.: Ο συγκεκριμένος αγώνας διοργανώνεται από μια εταιρεία που σου παρέχει ένα ολοκληρωμένο πακέτο. Αγώνα και διακοπές ταυτόχρονα. Έτσι ήταν όλα οργανωμένα. Υπήρχε ξενάγηση σε αξιοθέατα, σε μουσεία, σε παραδοσιακές βιοτεχνίες και φυσικά μερικές δραστηριότητες μη υποχρεωτικές.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι μετά τον αγώνα είχαν οργανώσει ένα
δείπνο για το κλείσιμο της διοργάνωσης, όπως και ένα after party έκπληξη. Όλα ήταν υπέροχα…

Ως Πρόεδρος του Συλλόγου Δρομέων Σύρου, με ποιον τρόπο θα αξιοποιήσεις την εμπειρία σου στο Great Wall Marathon για τις τοπικές διοργανώσεις αγώνων;
Ι.Π.: Δεν έχει σημασία εάν είμαι πρόεδρος ή όχι των Δρομέων Σύρου. Απλά ο κόσμος και οι επιχειρηματίες της Σύρου πρέπει να καταλάβουν ότι στον τουρισμό πρέπει να συμπεριλάβουμε και τον αθλητικό τουρισμό. Μπορούμε να έχουμε αρκετά κέρδη και από αυτό το κομμάτι.
Ένας αθλητής/τρια που μπορεί να έρθει στο νησί μας για ένα event, εάν μείνει ευχαριστημένος/νη θα μας διαφημίσει, θα μας ξαναεπισκεφτεί. Εάν αφήσει κακές κριτικές και μας διαφημίσει αρνητικά δεν θα είναι καλό για τον τόπο μας. Όπως ξέρουμε όλοι, τα αρνητικά γεγονότα μεταφέρονται πιο εύκολα και γρηγορότερα από τα θετικά γεγονότα.
Στόχος μας, ως σύλλογος, είναι να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να έχουμε και εμείς αξιόλογα event και για τους Συριανούς και για τους επισκέπτες μας.

Σε αναρτήσεις σου έγραψες ότι έκανες πραγματικότητα ένα όνειρο ζωής. Τι θα έλεγες σε κάποια/κάποιον που θα ήθελε να ξεκινήσει τώρα το τρέξιμο και διστάζει ή σε κάποια/κάποιον που είναι ήδη δρομέας και θα ήθελε να εξελιχθεί περισσότερο;
Ι.Π.: Για εμένα να επισκεφτώ την Κίνα και το Σινικό τείχος πράγματι ήταν όνειρο ζωής. Όταν πρόσθεσα το τρέξιμο στην καθημερινότητα μου, παρατήρησα ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος, δεν σκεφτόμουν μόνο το «εγώ». Ειδικά μετά την δουλειά και την πίεση της δουλειάς, το να βγω να τρέξω έστω και για 30 λεπτά με χαλαρώνει, άλλες φορές αδειάζει το μυαλό μου, άλλες φορές βρίσκω λύσεις στα προβλήματα μου και άλλες φορές τρέχω γιατί πρέπει να τρέξω.
Το συγκεκριμένο άθλημα δεν απαιτεί πολλά χρήματα, βάζεις ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, φοράς και τα αθλητικά σου ρούχα και βγαίνεις στο δρόμο. Σίγουρα στην αρχή ένας αρχάριος θα δυσκολευτεί αλλά εάν πάρει σωστές πληροφορίες από κάποιον έμπειρο αθλητή/τρια ή καλύτερα από έναν γυμναστή ή ένα προπονητή θα υπάρξει εξέλιξη και βελτίωση σύντομα.

Ισίδωρε, θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας τους επόμενους δρομικούς στόχους σου;
Ι.Π.: Πρώτος στόχος για εμένα θα είναι να μπορέσω να επανέλθω σε ένα καλό επιθυμητό επίπεδο. Αυτό το θέλω για να νιώθω καλά εγώ, να νιώθω καλά ψυχολογικά. Με βοηθάει το τρέξιμο στην ψυχολογία μου. Και παράλληλα βοηθάει και τους γύρω μου.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τους γονείς μου, την οικογένεια μου, τους φίλους μου, την κοπέλα μου Ελπίδα που έχει ανεχτεί πολλά τον τελευταίο καιρό και φυσικά να ευχαριστήσω τον προπονητή που προσπαθεί να με φέρει σε ένα καλό επίπεδο όπως ήμουν πριν, τον Βασιλάκη Κ. και ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω να δώσω και στους χορηγούς μου, Polar Greece, Terranova Nutrition Greece και Seajets, που με βοήθησαν να ζήσω το όνειρο μου και να το κάνω πραγματικότητα. Σας ευχαριστώ πολύ…

Ακολουθήστε το naxostimes.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις