Μπήκε στο καράβι από το λιμάνι της Νάξου με προορισμό την Αμοργό και στόχο να απολαύσει τη συμμετοχή της στο Amorgos Trail Challenge.
Η Αθηνά Αλιμπέρτη ήταν η ευχάριστη έκπληξη των αγώνων αφού στον πρώτο της αγώνα μεγάλων αποστάσεων τερμάτισε πρώτη γυναίκα στη διαδρομή των 19,5χλμ. Συνδυάζοντας μητρότητα, εργασία και προπόνηση, πραγματοποίησε μια καταπληκτική διαδρομή και αφού τερμάτισε, έκατσε με το runnfun.gr στην ακροθαλασσιά και μίλησε για όλα!
– Θα θέλαμε να μας συστηθείς
Είμαι η Αθηνά Αλιμπέρτη. Είμαι 32 ετών και έχω σπουδάσει Βιολογία. Είμαι από την όμορφη Νάξο, όπου και κατοικώ μόνιμα. Ασχολούμαι με το κομμάτι του τουρισμού, δουλεύω σε κεντρικό ξενοδοχείο στο λιμάνι της Χώρας Νάξου και παράλληλα παραδίδω και μαθήματα Βιολογίας.
– Ποια η σχέση σου με τον αθλητισμό;
Αγαπάω από πολύ μικρή τον αθλητισμό και με κανένα τρόπο δεν υπήρχε πιθανότητα να απέχω από αυτόν μέχρι τώρα. Από πολύ μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζω μπάσκετ σε αυτοσχέδια μπασκέτα, που φτιάξαμε με τον αδελφό μου από ένα πεταμένο στεφάνι κ για ταμπλό είχαμε μια παλέτα από τούβλα, στερεωμένο με πέτρες από πίσω. Μεγαλώνοντας συμμετείχα πάντα στους σχολικούς αγώνες σε όλα τα αθλήματα όπως βόλεϊ και μπάσκετ. Είχα μάλιστα στρατηγικές ικανότητες κ ήμουν και αρχηγός. Μεγαλώνοντας και την περίοδο των σπουδών μου αγάπησα πάρα πολύ το τρέξιμο, σαν μέσο εκτόνωσης, ανανέωσης και για τη φυσική κατάσταση που άρχισε να με ενδιαφέρει όλο και περισσότερο. Πήγαινα καθημερινά για τρέξιμο στο γήπεδο του σχολείου της Γκράβας στην Αθήνα. Παράλληλα αγάπησα και το γυμναστήριο από το οποίο σπάνια απέχω από τότε.
– Πότε ξεκίνησες να τρέχεις και ποιες αποστάσεις και σε ποιους αγώνες έχεις συμμετάσχει;
Ξεκίνησα το τρέξιμο την περίοδο των σπουδών μου στην Αθήνα. Έτρεχα σε καθημερινό επίπεδο και μια ώρα τουλάχιστον τη μέρα. Ακόμη και τις Κυριακές που ήταν κλειστό το γήπεδο στο σχολείο της Γκράβας όπου έτρεχα, λαχταρούσα να τρέξω. Ήταν μια καινούργια αγάπη για μένα. Γυρνώντας στη Νάξο μετά τις σπουδές μου και μην έχοντας βρει ακόμη με τι θα ασχοληθώ οριστικά, έτρεχα σε καθημερινή βάση στο βουνό στο εξοχικό μου στο Αμπράμ, για φυσική κατάσταση αλλά και γιατί πλέον μου είχε γίνει λατρεμένη συνήθεια, παρόλο που ήταν πολύ πιο δύσκολο να ανεβοκατεβαίνεις το βουνό, ήταν κάτι που με εξιτάρει ακόμη περισσότερο. Δεν έχω τρέξει σε αγώνες ξανά . Συνέχιζα το τρέξιμο τακτικά με την αδελφική μου φίλη Μαρία Βελέντη, η οποία επίσης συμμετείχε στο μαραθώνιο. Κυριακές καθιερώσαμε να τρέχουμε και να επισκεπτόμαστε διάφορα ορεινά χωριά της Νάξου.
– Πως πήρες την απόφαση να πάρεις μέρος στο Amorgos Trail Challenge;
Παρακινήθηκα από την αδελφική μου φίλη περισσότερο, όσο και από τον προπονητή μας στο γυμναστήριο Αλέξανδρο Ματζάνα. Οι δυο τους συμμετείχαν στο Μαραθώνιο 30 χιλιομέτρων στη Νάξο ένα μήνα πριν με πολύ καλό αποτέλεσμα. Μάλιστα η Μαρία κατέκτησε την δεύτερη θέση. Έβαλαν επόμενο στόχο την Αμοργό και ήταν μια εμπειρία που λαχταρούσα κι εγώ να ζήσω. Τόσο για την παρέα, όσο και για την πρόκληση πού μπορώ να φτάσω, γνωρίζοντας τις αντοχές μου και την τάση μου να μην το βάζω κάτω με τίποτα.
– Περίμενες πως θα ανέβεις στο βάθρο και μάλιστα στην πρώτη θέση;
Ήταν κάτι που έλεγα χαριτολογώντας βλέποντας τις επιδόσεις μου στην προπόνηση, η οποία έγινε πολύ πιο στοχευμένη. Όμως σε καμία περίπτωση δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να συγκριθώ με έμπειρους αθλητές, με συμμετοχές σε μαραθώνιους σε όλη την Ελλάδα και να τους κοιτάξω στα μάτια στα ίσα, αφού από ότι μου είπαν και ο χρόνος μου για γυναίκα ήταν πολύ καλός. Εγώ απλά έλεγα πως έχω έρθει για το check in αλλά όπως φάνηκε τους περίμενα στη γωνία.
– Πως ήταν η διαδρομή; Και σε δυσκολία και σε ομορφιά.
Η διαδρομή ήταν πανέμορφη. Σίγουρα θα μπορούσα να την απολαύσω περισσότερο σε πιο χαλαρή από άποψη χρόνου φάση. Τα τοπία είχαν μια άγρια ομορφιά απίστευτη, ο καθαρός αέρας γέμιζε τα πνευμόνια μου και μου έδινε δύναμη να αποδώσω το καλύτερό μου. Όμως ήταν και πάρα πολύ δύσκολη. Αυτό που με ζόρισε περισσότερο ήταν οι μυτερές πέτρες και τα βράχια που υπήρχαν στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής. Τα πόδια μου μάτωσαν κυριολεκτικά. Ήξερα όμως ότι θα ζορίσει και τους υπόλοιπους και με μεγάλους διασκελισμούς και ταχύτητα στο μάξιμουμ προσπάθησα να έρθω γρηγορότερα στο τέρμα αλλά και να πάρω προβάδισμα ώστε να μην έχω φόβο για προσπέραση αργότερα.
– Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις μητρότητα, εργασία και προπόνηση;
Είναι κάτι το πολύ δύσκολο καθώς η μέρα μου ξεκινάει χαράματα λόγω δουλειάς και τελειώνει αργά το βράδυ με τις υποχρεώσεις του μωρού. Όμως αγαπάω κάθε κομμάτι από αυτά. Δεν αφήνω μέρα να περάσει χωρίς να την ρουφήξω με όσα έχω ανάγκη. Το αστείο είναι ότι τρέχω όλη μέρα κάθε μέρα αλλά τουλάχιστον πήρα βραβείο για αυτό!!!!!
– Ποιοι σε στηρίζουν στην προσπάθεια σου;
Πολύ σημαντικοί για μένα ο άντρας μου και η μητέρα μου. Με τη δική τους υποστήριξη και παρότρυνση άφησα το μωρό μου 16 μηνών, το οποίο ακόμη θηλάζει για να δοκιμαστώ στην Αμοργό. Το εκτιμώ απίστευτα και ήταν σαν δώρο για μένα αφού είχα τάση από μικρή αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να το πάω παραπέρα. Οι γονείς μου σε μικρή ηλικία δεν ήταν σύμφωνοι με αυτό και μπορώ να πω ότι ήταν και απωθημένο μου. Εννοείται στήριξη είχα από την φίλη μου τη Μαρία και τον προπονητή μας Αλέξανδρο Ματζάνα που έχτισε γερές βάσεις να αναδείξω ένα ταλέντο που ίσως έχω έμφυτο. Κατά τη διάρκεια του αγώνα και προς το τέλος της διαδρομής φύλακας άγγελός μου ήταν ο Γιάννης Αθανασόπουλος, που ως έμπειρος δρομέας μου έδωσε πολύτιμες συμβουλές τεχνικής για να κρατηθώ ως το τέλος!
– Υπάρχουν αγώνες που έχεις στα σχέδια σου;
Προς το παρόν επειδή στη Νάξο ασχολούμαι με το κομμάτι του τουρισμού σίγουρα δεν μου είναι εύκολες οι αποδράσεις, θα μένω όμως ενήμερη και θα προσπαθήσω να δώσω το “παρών” και σε άλλους αγώνες.
– Στη Νάξο διοργανώνεται με επιτυχία το Naxos Trail. Ήταν το κίνητρο για να τρέχεις σε αγώνες;
Ναι αυτό ήταν το κίνητρο και μακάρι να είναι έναυσμα και για άλλους στο νησί να παρακινηθούν να τρέξουν ακόμη και για να δουν τα όμορφα τοπία του νησιού που αγνοούμε απορροφημένοι στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου!
– Στη τελετή λήξης είδαμε πως είσαι και καταπληκτική χορεύτρια. Ήταν μια ξεχωριστή βραδιά απονομής σε μια όμορφη διοργάνωση;
Ήταν πανέμορφη η διοργάνωση ολόκληρη. Οι άνθρωποι μας μετέφεραν όλο το συναίσθημα που με αγάπη για το νησί και πολύ κόπο έφτιαξαν όλο αυτό. Μας περιποιήθηκαν και μας φέρθηκαν σαν οικογένεια. Όσον αφορά την τελετή λήξης, είπα να σας δώσω μια γεύση από το πως γλεντάμε στα νησιά μας. Πραγματικά με τα νησιώτικα με γαργαλάνε οι φτέρνες μου! Τι καλύτερο για μια όμορφη βραδιά με ζωντανή μουσική που συνδυάζεται και με το βραβείο μου! Το γιόρτασα κανονικά!
