Προς τους εορτοφόρους Χριστιανούς, τους παροικούντες
στα ευλογημένα νησιά της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
και τους εκλεκτούς επισκέπτες μας
Ευλογημένοι και εορτοφόροι Χριστιανοί, όσοι κατοικείτε μόνιμα τα ευλογημένα νησιά της Εκκλησιαστικής μας Επαρχίας και όσοι καλοδεχούμενοι επισκέπτες αποφασίσατε φέτος να εορτάσετε μαζί μας το Πάσχα.
Με αισθήματα πατρικής και αδελφικής αγάπης απόψε, τη λαμπροφόρο αυτή αναστάσιμη νύχτα, «την Μίαν των Σαββάτων», «την Βασσιλίδα και Κυρίαν» απευθυνόμαστε προς όλους για να μοιραστούμε μαζί σας την χαρά του κόσμου, όπως αυτή ανατέλλει μέσα από τον «όλβιο Τάφο», στους νεκρικούς θαλάμους του οποίου νικήθηκε ο θάνατος, εκ του οποίου «Φως Χριστού φαίνει πάσι» και χάρη στον οποίο ο κάθε άνθρωπος επανευρίσκει και πάλι το δρόμο προς την επικοινωνία της αγάπης με το Θεό Πατέρα!
Το θαυμαστό γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού, που χαρακτήρισε και νοηματοδότησε τη ζωή της ανθρωπότητος και την ιστορία, προετύπωσαν και προεικόνισαν ιστορικά γεγονότα της Παλαιάς Διαθήκης.
«Οι τρεις παίδες εν καμίνω», οι οποίοι επέζησαν στην καιόμενη κάμινο και τα σώματα τους εξήλθαν αλώβητα, αναδειχθέντα ισχυρότερα της «επταπλασσίως καιομένης καμίνου», και δεύτερον η θαυμασίας αφηγήσεως ιστορία του προφήτη Ιωνά, ο οποίος, καταποντιζόμενος στην τρικυμιώδη θάλασσα, κατεβροχθίσθη, με την πρόνοια του Θεού, από το θαλάσσιο κήτος, στην κοιλιά του οποίου παρέμεινε σώος και αβλαβής τρεις μέρες, έως ότου εξεβράσθη στη στεριά.
Και στις δύο αυτές Παλαιοδιαθηκικές αφηγήσεις έχουμε τον χαρακτηριστικό αριθμό των τριών ημερών, αλλά και την διάσωση εκ του θανάτου των αφηγουμένων προσώπων, τα οποία προεικονίζουν την Ανάσταση του Χριστού «Τριήμερος Ανέστης Χριστέ, λύσας θανάτου τα δεσμά», αναφωνεί ο υμνογράφος και μαζί του και εμείς απόψε ανυμνούμε την ενδοξή Του Αναστάση και την προσωπική μας, από τα σπηλαιώδη πολλές φορές βάθη της πολυπράγμονος και πολυθόρυβης ζωής μας, εξανάσταση.
Αδελφοί μου συνεορταστές,
όχι μόνο οι ιερές διηγήσεις προεμήνυσαν «φωνή λιγηρά» την Ανάσταση του Χριστού αλλά και η κτίση και σύμπασα η δημιουργία μερίζονται την χαρά των Μυροφόρων και των Μαθητών του Χριστού με την εύλαλη σιωπή τους. Η γη, μέσα στην σιωπή, ανθίζει και ανασταίνει από τις κοιμισμένες στην αγκαλιά του χειμώνα ρίζες, τα χρώματα και την ευωδία των λουλουδιών, που προσφέρουν δώρα ευγνωμοσύνης στον«Επιτάφιο Θρήνο» και την πορεία του Αναστημένου Χριστού «προς Εμμαούς», και ο ουρανός περιβάλλεται πιο πολύ φως «ως ιμάτιον», προμηνύοντας την άνοιξη!
Χριστιανοί μου,
μαζί με τους Τρεις Παίδες ψάλλουμε απόψε το «Ευλογητός ει Κύριε, ο Θεός των πατέρων ημών… και ευλογημἐνον το όνομα της δόξης σου το άγιον… και υπερυψούμενον εις πάντας τους αιώνας» (Δαν. Γ, 1-33), με τον προφήτη Ιωνά παρακαλούμε «Αναβήτω εκ φθοράς η ζωή μου προς σε, Κύριος ο Θεός» (Ιων. 2,7) και με τις Μυροφόρες, τις πρώτες Ευαγγελίστριες του κοσμοσωτηρίου μηνύματος, αναγγέλλουμε στον κόσμο
«Χριστός Ανέστη!»
και η οικουμένη αντιφωνεί μαζί μας
«Αληθώς Ανέστη!»
Με πασχάλιες ευχές και αγάπη
† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β’
