Έκκληση για να σωθεί ένα γαϊδουράκι είχε δημοσιευθεί πριν από λίγες ημέρες στην ομάδα του Facebook «Γαϊδουράκια/Άλογα – Stop στην εκμετάλλευση/κακοποίηση» και μέσω ΜΜΕ.
Ο δήμος Αμοργού σε ανακοίνωσή του για το περιστατικό είχε δηλώσει:
Με λύπη μας πληροφορηθήκαμε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης τη κακή μεταχείριση ενός γαϊδάρου στη Χώρα της Αμοργού. Αποδοκιμάζουμε τέτοιες συμπεριφορές. Ο Δήμος σε συνεργασία με τη Φιλοζωική Μέριμνα Αμοργού διαθέτει χώρο 2 στρεμμάτων στα Κατάπολα Αμοργού και τροφές για τα γέρικα άλογα, μουλάρια και γαϊδούρια. Με ανακοινώσεις του έχει ζητήσει την ανθρώπινη μεταχείριση των ζώων συντροφιάς και όχι μόνον. Όσον αφορά το συγκεκριμένο περιστατικό, ο Δήμος εντόπισε το χώρο αλλά χωρίς γαϊδούρι και προέβη άμεσα σε σχετικές ενέργειες προς την Αστυνομία, η οποία είχε ήδη επιληφθεί άμεσα του περιστατικού όταν την ειδοποίησαν, όμως και αυτή δεν βρήκε ζώο στο συγκεκριμένο σημείο ή στα πέριξ.
Ο ιδιοκτήτης του γαϊδάρου με επιστολή που αναρτήθηκε σήμερα στην επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Αμοργού απαντά στις κατηγορίες για την κακομεταχείρηση του ζώου.
Προς αποκατάσταση της αλήθειας και οποιασδήποτε παρεξηγήσεως έχει δημιουργηθεί με το θέμα του γαϊδάρου μου στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ.
Με την παρούσα δήλωση επιθυμώ τη δημοσίευση των πραγματικών γεγονότων και όχι την διάδοση ψεύτικων γεγονότων και κατηγοριών.
Ονομάζομαι Α.Χ., είμαι 80 χρονών και είμαι ιδιοκτήτης του εικονιζόμενου ζώου. Λόγω της ηλικίας μου και επειδή δεν γνωρίζω από Η/Υ, δεν ενημερώθηκα εγκαίρως για το περιστατικό, αλλά πολύ αργότερα από τους οικείους μου. Την επομένη ημέρα, πήγα ο ίδιος αυτοβούλως στον Αστυνομικό Σταθμό Αμοργού και δήλωσα ότι ο γάιδαρος μου ανήκει και ότι οι κατηγορίες που μου αποδίδονται είναι ανυπόστατες. Δέχομαι τις συνέπειες των πράξεών μου σε ότι αφορά την «παστούρα» του ζώου, αλλά μέχρι εκεί.
Προς ενημέρωσή σας : «παστούρα (η) (ιταλ. pastura: βοσκή, χορτάρι) τρίχινος δεσμός που προσαρμόζεται στα πόδια των ζώων, για να μην απομακρύνονται από το χωράφι πηδώντας τον τοίχο ή για να συλλαμβάνονται εύκολα, το πέδικλο».
Οι Αμοργιανές συνήθιζαν να πλέκουν οι ίδιες τις «παστούρες» των ζώων του σπιτιού, αναπτύσσοντας μάλιστα ιδιαίτερες τεχνικές ύφανσης, προκειμένου η πλέξη να βγαίνει στρογγυλή και να μην πληγώνει τις κλειδώσεις του ζώου.
Ο λόγος, που ο γάιδαρός μου είναι με μία «παστούρα», είναι ακριβώς και μόνο για να τον περιορίσω και να τον προστατεύσω, ώστε να μην περάσει τον τοίχο δίπλα από τον οποίο βρίσκεται το οδικό δίκτυο. Κάτι τέτοιο θα ήταν επικίνδυνο τόσο για την πρόκληση τροχαίου ατυχήματος και τον τραυματισμό διερχόμενων οδηγών όσο και για το ίδιο το ζωντανό. Εξάλλου στο παρελθόν έχει σημειωθεί τροχαίο ατύχημα από ελεύθερο γαϊδούρι, έχοντας κινδυνέψει και ο οδηγός και το ζώο.
Ακόμη, είδατε το γάιδαρό μου «σαμαρωμένο». Κάτι τέτοιο δεν απαγορεύεται από το νόμο. Ο χρόνος παραμονής του γαϊδάρου μου με το σαμάρι (άδειο) δεν ξεπερνάει την μία (1) ώρα, ίσα -ίσα μέχρι να γυρίσω από τις αγροτικές μου εργασίες και να το ξαναπάρω. Το ζώο παραμένει στο συγκεκριμένο χωράφι, το οποίο δεν μου ανήκει, μόνο εφόσον έχω να μεταφέρω κάτι για το σπίτι μου (εμφιαλωμένο νερό – ψώνια). Το χωράφι αυτό είναι δροσερό. Βρίσκεται στην περιοχή «Βορεινά» της Χώρας, όπου έχει περισσότερο αέρα παρά ήλιο, είναι βορεινό και ανήλιαγο, καθώς σκιάζεται από το Κάστρο που δεσπόζει πάνω στον ψηλό βράχο του χωριού.
Το εν λόγω βίντεο τραβήχτηκε περίπου μία εβδομάδα πριν από την ημέρα ανάρτησής του στο διαδίκτυο και αυτός που το τράβηξε σίγουρα δεν έμεινε στο σημείο για περισσότερο από μισή ώρα, αλλά ούτε και πήγε την επόμενη μέρα να δει αν το ζώο εξακολουθεί να είναι εκεί.
Το ζώο μου, το οποίο δεν είναι κατοικίδιο, ταϊζεται και ποτίζεται καθημερινά στον δικό μου ιδιόκτητο χώρο, όπου και παραμένει καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, χώρος στον οποίο υπάρχει σταύλος, φαγητό και νερό, ενώ εκεί είναι ελεύθερο και χωρίς «παστούρα».
Τον γάιδαρό μου αυτόν τον έχω στην κατοχή μου κοντά τριάντα πέντε (35) χρόνια, ενώ άλλα πέντε (5) χρόνια τον είχε ο παλιός του ιδιοκτήτης. Ο γάιδαρος μου είναι σήμερα σαράντα (40) ετών. Η ηλικία του δεν μπορεί παρά να φανερώνει την «καλοζωία» του και μόνο. Έχοντας ξεπεράσει κατά πολύ το προσδόκιμο όριο ζωής του (25-30 έτη), μόνο κακομεταχειρισμένο και βασανισμένο δεν μπορεί να θεωρηθεί.
Επειδή όμως, άθελά μου, έχω φέρει σε δύσκολη θέση ολόκληρο το νησί, εξαιτίας αυτών των ψευδών ειδήσεων και των καταγγελιών που ακολούθησαν, επειδή ταυτόχρονα αφήνονται υπονοούμενα τόσο για την στάση της δημοτικής αρχής όσο και για την στάση της αστυνομίας, εγώ ο ίδιος αιτούμαι την ιατρική του εξέταση από την αρμόδια κτηνιατρική υπηρεσία.
Ένα βίντεο ελαχίστων (περίπου 10) δευτερολέπτων και μια φωτογραφία, δεν είναι δυνατόν να αντικατοπτρίζουν την αλήθεια.
Αρνούμαι οποιαδήποτε κατηγορία μου αποδίδετε, καθώς και προσέχω και φροντίζω τον γάιδαρό μου τη μισή μου σχεδόν ζωή, δηλαδή επί 35 χρόνια. Με τη βοήθειά του έχω φάει ψωμί εγώ και οικογένειά μου. Προκαλώ λοιπόν, τον οποιοδήποτε που τυχόν με έχει δει να κακομεταχειρίζομαι το ζώο, να κινηθεί νομικά εναντίον μου. Διαφορετικά και αν δεν αποσυρθούν οι ανυπόστατες αυτές κατηγορίες, πλην του «παστουρώματος», δηλώνω ότι θα κινηθώ εγώ ο ίδιος νομικά για την συκοφαντική δυσφήμηση την οποία έχω υποστεί και για την ηθική μου αποζημίωση.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω είμαι έτοιμος να υποστώ τις συνέπειες των πράξεών μου, για όπου έχω σφάλει αλλά και για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου με όλα τα νόμιμα μέσα.
Πιστεύω όμως, πως εξαιτίας της συμπεριφοράς εσάς των ¨φιλόζωων¨ θα εξαφανιστεί το είδος αυτό των ζώων από τα νησιά μας, καθώς θεωρείται «αδίκημα» ο οποιοσδήποτε τρόπος συμπεριφοράς στο ζώο, το φόρτωμα, το σαμάρι, η παστούρα, το καπίστρι….. Ποιος λοιπόν θα έχει τη δυνατότητα να πληρώνει πρόστιμα και να σύρεται στα δικαστήρια έχοντας στην κατοχή του ένα ζώο, που θεωρητικά θα του είναι άχρηστο; Να σας πω εγώ. Κανείς!!!! Μετρημένοι είμαστε άλλωστε αυτοί που έχουμε ακόμα γαιδάρους και κάποιοι θέλουν να τους δώσουν, γιατί ακριβώς σκέφτονται όλες αυτές τις καταγγελίες περί κακοποίησης ζώων και τα σχετικά πρόστιμα. Για την αναπαραγωγή τους δε, ούτε συζήτηση.
Στα χρόνια μου στο χωριό είχε τουλάχιστον πενήντα γαιδάρους. Το όμορφο χωριό μας έχει λιθόστρωτα καλντερίμια, στενά δρομάκια, ανηφορικά και με πολλά σκαλιά. Δεν διέρχονται αυτοκίνητα σε αυτά, ούτε υπάρχουν ασανσέρ. Έτσι παλιά κάθε σπίτι είχε και το γάιδαρό του, ενώ στο σύνολό μας ήμαστε αγρότες. Με αυτούς χτίσαμε και ακόμα χτίζουμε τα σπίτια μας και τα ξενοδοχεία για εσάς όλους, με αυτούς μεταφέραμε τις προμήθειές μας. Τώρα με τον πολιτισμό και την ανάπτυξη, γουρούνες, φορτηγάκια, αγροτικά οχήματα και όχι γαϊδάροι, ίσως είναι προτιμότερο να περνούν στα όμορφα καλντερίμια.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να ευχαριστώ όλους εσάς τους «φιλόζωους», που κάνετε ωραία κουρέματα και φοράτε ωραία ρουχαλάκια στα κατοικίδιά σας, που με τα «καλά» σας λόγια βρέθηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου και στην ηλικία των ογδόντα ετών κατηγορούμενος. Καλό θα ήταν όμως, όλοι εσείς που θέλετε να λέγεστε «φιλόζωοι» να είσαστε πρώτα από όλα «φιλάνθρωποι». Να φωνάζετε για τα παιδιά που δουλεύουν ξυπόλητα στην καυτή άμμο και αφού λοιπόν σας περισσεύει λίγη αγάπη, αλλά και χρήματα, να τα δώσετε σε αυτά ή στα παιδιά που πεινάνε και πεθαίνουν από την ασιτία, και μην ανησυχείτε για τα ζώα έχει προνοήσει η μητέρα φύση. Περισσότερα σεβασμό αξίζουν όχι μόνο τα ζώα αλλά και ο άνθρωπος.
Με εκτίμηση
Α.Χ.
