Συνάντηση με τον πρόεδρο του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών, Υποναύαρχο Λιμενικού (ε.α.) Νίκο Καβαλλιέρο είχε χθες στην Αθήνα ο περιφερειάρχης Γιώργος Χατζημάρκος, με σκοπό τη διεύρυνση των συμμαχιών για τη διάσωση των παραδοσιακών σκαφών, στο πλαίσιο της διαδικτυακής καμπάνιας #savea που έχει ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου.
Το επόμενο βήμα είναι η δημιουργία μιας ιστοσελίδας, μέσω της οποίας θα «τρέξει» η καμπάνια για την άσκηση πολιτικής πίεσης προς τον πολιτικό κόσμο της χώρας, ώστε να σταματήσει το έγκλημα κατά της ναυτικής παράδοσης της χώρας, καθώς η Ελλάδα έχει «θυσιάσει» το μεγαλύτερο μέρος του αλιευτικού της στόλου (του πολυπληθέστερου στην Ευρώπη) στον βωμό των κοινοτικών επιδοτήσεων.
Στη χθεσινή συνάντηση συμμετείχαν, επίσης, ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Μάνος Βερνίκος, η γραμματέας Αννίκα Μπαρμπαρίγου και η γνωστή δημοσιογράφος Μαργαρίτα Πουρνάρα, «στρατευμένη» εδώ και χρόνια στην προσπάθεια να σταματήσει η καταστροφή των παραδοσιακών σκαφών.
Υπενθυμίζεται ότι η καμπάνια της Περιφέρειας #savekaikia αφενός αποσκοπεί στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης (κάτι που με τρόπο επίμονο προσπαθεί να επιτύχει τα τελευταία χρόνια η κ. Πουρνάρα) κι αφετέρου επιδιώκει τη συνεργασία και την συνένωση των δυνάμεων όσων συμμερίζονται την αγωνία για την καταστροφή των παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών, στοχεύοντας στη διάσωση όσων έχουν απομείνει, μετά από μια 20ετία και πλέον που ισχύει η νομοθεσία της Ε.Ε., η οποία επιδοτεί την καταστροφή τους, προκειμένου να περιοριστεί η υπεραλίευση.
Λίγα λόγια για τον Ελληνικό Σύνδεσμο Παραδοσιακών Σκαφών
Ο Ελληνικός Σύνδεσμος Παραδοσιακών Σκαφών ιδρύθηκε στο Πέραμα της Αττικής τον Νοέμβριο 1999 από 25 λάτρεις της ελληνικής παραδοσιακής κατασκευής σκαφών.
Έχει στόχο να καταγράψει τα τελευταία εναπομείναντα παραδοσιακά σκάφη σε όλη την Ελλάδα, να διατηρήσει τα παλιά ξύλινα σκαριά και να τα αποκαταστήσει, να σταματήσει την εγκληματική καταστροφή των αλιευτικών παραδοσιακών σκαφών, που συντελείται εξαιτίας επιδοτήσεων και να προωθήσει νόμους που ευνοούν τη χρήση παραδοσιακών σκαφών για τουρισμό και νόμους που ευνοούν τις παραδοσιακές ναυπηγικές εγκαταστάσεις.
Το χρονικό του «εγκλήματος»
Το «σπάσιμο» των ξύλινων αλιευτικών σκαφών ξεκίνησε από το 1996, οπότε τέθηκε σε ισχύ, με πρωτοβουλία της Ε.Ε., η νομοθεσία για τον περιορισμό της υπεραλίευσης, μέσω της επιδότησης της απόσυρσης της αλιευτικής αδείας. Από τότε, χιλιάδες αλιείς παρέδωσαν την άδειά τους και τα καΐκια τους καταστράφηκαν. Μέσα σε λίγα χρόνια, χιλιάδες σκούνες, περάματα, τρεχαντήρια, καΐκια, μπρίκια, γολέττες, βαρκαλάδες, τσερνίκια έχουν λιώσει κάτω από τους βραχίονες μιας μπουλντόζας. Σκαριά που χρειάστηκαν τρία χρόνια να κτιστούν στα καρνάγια, με 80-90 χρόνια ζωής στα κύματα, θρυμματίζονται. Μαζί με τα παραδοσιακά σκαριά, χάνονται και οι έμπειροι καραβομαραγκοί των ταρσανάδων, το επάγγελμα των οποίων είναι μοναδικό και αναντικατάστατο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών, από τα περίπου 14.500 έχουν καταστραφεί τα 12.500 κατά τα τελευταία 20 χρόνια. Προσφάτως ανακοινώθηκε ότι άλλα 763 πρόκειται να οδηγηθούν σε σπάσιμο, ενώ άλλες 522 αιτήσεις δεν έχουν προχωρήσει προσωρινά λόγω έλλειψης του διαθέσιμου χρηματικού ποσού για την καταστροφή τους. Συνολικά 45 εκατομμύρια ευρώ διατίθενται για τον σκοπό αυτό, ενώ τα σκαριά θα μπορούσαν να αλλάξουν χρήση και να παραμείνουν στο πέλαγος ως τουριστικά σκάφη.
