Κατανοούμε πως και ο κ. Μπαριανάκης πρέπει να πουλήσει εκδούλευση στον “εργοδότη” του.
Για αυτό και αφήσαμε τόσες “παρεμβάσεις” του να περάσουν έτσι.
Κατανοούμε πως του είναι υπερβολικά δύσκολο να διανοηθεί πως θα χαθούν τρεις μισθοί (οι δύο του ιδίου, ένας από ΔΕΥΑΡ και ένας από το Φυτώριο Α.Ε.) που μπαίνουν στο νοικοκυριό του ελέω υπακοής στον κ. Χατζημάρκο.
Κατανοούμε πως γιατί έχει τρομοκρατηθεί στην ιδέα πως μετά από κάποιες δεκαετίες θα αναγκαστεί να ξαναγυρίσει στην Δ.Ε.Υ.Α.Ρ. και θα σταματήσει να σουλατσάρει στα καφενεία της αργομισθίας.
Καμία επί της ουσίας απάντηση λοιπόν.
Μόνο κατανόηση σε κάθε γραφική φιγούρα που καμώνεται από το ‘98 (20 χρόνια δηλαδή) το “νέο” και το “φρέσκο”. Μόνο οίκτο σε κάθε απολίτικο αυτοχρισμένο παράγοντα του τόπου, που δεν έχει προσφέρει το παραμικρό και πιάνει μόνο χώρο.
Στο μεταξύ ας του πει κάποιος πως στην Κρεμαστή δεν πρόκειται για φράγμα, όπως γράφει, αλλά για γέφυρα. Πέντε χρόνια στην Περιφέρεια και άλλα τόσα στην Νομαρχία, ούτε τα βασικά δεν έμαθε.
Το “π” με μικρά κύριε Μπαριανάκη -τα “πεταμένα λεφτά” – είστε εσείς. Και αυτά τα λεφτά δεν είναι του αφεντικού σας, αλλά των φορολογούμενων πολιτών.
