ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΛΑΖΑΡΟΥ
Τη Σερραία Φωτεινή Γκοτζήλα και τον Ναξιώτη σύζυγό της Μιχάλη Ρώτα τους γνώρισα τυχαία πριν από μερικά χρόνια όταν έκανα διακοπές στην Νάξο. Έτυχε να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι και μόλις ανέφερα πως είμαι από τις Σέρρες και οι δυό τους ενθουσιάστηκαν…
Με έναν δυνατό συνδυασμό Σερραϊκής και Ναξιώτικης φιλοξενίας με προσκάλεσαν με τον άνδρα και το παιδί μου στο σπίτι τους για φαγητό, καφέ και σερραϊκά γλυκά ενώ όποτε με συναντούσαν στο νησί με φώναζαν “Σερραία!”. Την επίσκεψη δεν την κάναμε -ακόμα- αλλά μου είπαν την ενδιαφέρουσα ιστορία τους, πως γνωρίστηκαν στις Σέρρες και πως τα τελευταία 12 χρόνια κατέληξαν να ζουν ευτυχισμένοι στην όμορφη Νάξο. Την ευτυχία τους συμπλήρωσε και μεγάλωσε πρόσφατα ένα πανέμορφο αγοράκι. Τους ζήτησα να μας πουν την ιστορία τους και δέχτηκαν με μεγάλη χαρά.
Η Φωτεινή Γκοτζήλα κατάγεται από την Αναστασιά Σερρών το μικρό χωριό στο δήμο Ν. Ζίχνης που είναι διάσημο για τα πεντανόστιμα κεράσια που παράγει.
Σε ηλικία 10 ετών έχασε τους γονείς της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και μεγάλωσε με την γιαγιά της. Όταν μου είπε πώς γνωρίστηκε με το Ναξιώτη σύζυγό της κατά την διάρκεια διακοπών, το μυαλό μου πήγε στο ενδεχόμενο να γνωρίστηκαν στην Νάξο. Όμως όχι. Γνωρίστηκαν στις Σέρρες όταν ο Μιχάλης Ρώτας είχε έρθει στην πόλη μας για χειμερινές διακοπές. Ο έρωτας ήρθε με την πρώτη ματιά και ο Μιχάλης ερωτεύτηκε όχι μόνο την Φωτεινή αλλά και τις Σέρρες!
Πώς γνωριστήκατε;
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΚΟΤΖΗΛΑ: “Με τον άντρα μου γνωριστήκαμε το 2002 όταν εκείνος έκανε τις χειμερινές του διακοπές στη Σέρρες. Αφού τελείωσα τις σπουδές μου το 2006 στις Οικονομικές Επιστήμες στο Α.Π.Θ αποφασίσαμε να παντρευτούμε και να ζήσουμε στη Νάξο όπου είναι και το νησί του άντρα μου”.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΩΤΑΣ: “Με την γυναίκα μου γνωριστήκαμε σε ένα ταξίδι που είχα κάνει στις Σέρρες για να δω ένα πολύ καλό μου φίλο ο οποίος ήταν και ξάδελφος της και μου την σύστησε. Το 2006 παντρευτήκαμε και μείναμε μόνιμα στη Ναξο. Παρ’ όλα αυτά οι Σέρρες με αγάπησαν και τις Αγαπώ πάρα πολύ !!!! Από την πρώτη στιγμή και το λέω με πολύ συγκίνηση οι Σερραιοι με αγκάλιασαν και εγώ τους έχω μέσα στην καρδιά μου.Αυτο που μου αρέσει πάρα πολύ είναι ότι οι Σερραίοι είναι άνθρωποι έξω καρδιά, είναι πολύ φιλόξενοι και μου αρέσει πάρα πολύ όταν πάω στο χωριο της γυναίκας μου στην Αναστασιά ένα χωριουδάκι μικρό στη Νέα Ζίχνη να κάθομαι στο καφενείο μαζί τους να συζητάμε και να γλεντάμε με ζουρνάδες και νταούλια και να πίνουμε το παραδοσιακό τσίπουρο των Σερρών! Δεν με έχουν κάνει ποτέ να αισθανθώ σαν ξένος γιατί πάντα με καλό δέχονται και μου λένε καλώς τον γαμπρό μας!!!! Με τις Σέρρες έχω δεθεί παρά πολύ και την θεωρώ μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας! Μου αρέσει πάρα πολύ να ανεβαίνω στο ψηλότερο σημείο της πόλης τον Κουλά και να αγναντεύω την πόλη των Σερρών και τα γύρω χωριά!!! Ευελπιστώ ότι κάποια στιγμή θα επισκέπτομαι συχνότερα την πόλη των Σερρών καθώς η γυναίκα μου διατηρεί στο χωριό κτήματα με κερασιές όπου παράγουν τα περίφημα και φημισμένα κεράσια της Αναστασιας. Επιθυμία της συζύγου μου είναι να αξιοποιήσουμε αυτά τα κτήματα καθώς θέλουμε να αναβαθμίσουμε την περιοχή των Σερρών και τις γύρω περιοχές!!!”.
Ποιος είναι ο άνδρας που κατέκτησε την καρδιά της Σερραίας Φωτεινής Γκοτζήλα και την ενέπνευσε να γίνει ερωτικη μετανάστρια;
ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΩΤΑΣ: “Ονομάζομαι Μιχάλης Ρωτας κατάγομαι από το μεγαλύτερο και πιο εύφορο νησί των Κυκλάδων την όμορφη Ναξο!!! Είμαι περήφανος που γεννήθηκα και μεγάλωσα σε αυτό τον ευλογημένο τόπο. Κατάγομαι από αγροτική οικογένεια και είμαι Αγρότης τέταρτης γενιάς. Ασχολούμαι με τη γη και τα ζώα από τότε που γεννήθηκα και έκανα τα πρώτα μου βήματα. Από τότε που τα πόδια μου πάτησαν στο χώμα. Μόλις σε ηλικία 5 ετών θυμάμαι που πήγαινα στα γελάδια και τάιζα τα μικρά μοσχαράκια!!!! Καθώς μεγάλωνα και ενώ πήγαινα στο σχολείο η αγάπη μου για τα ζώα και τα χωράφια αυξανόταν καθώς έβλεπα τον πατέρα μου με πολύ αγάπη και μεράκι να εργάζεται και ήθελα να του μοιάσω. Ενώ ήμουν πολύ καλός μαθητής και μου δόθηκαν ευκαιρίες να σπουδάσω ακόμα και στο εξωτερικό, εγώ θέλησα να κάτσω στα χωράφια και να δουλέψω τη γη μας. Μόλις εκπλήρωσα τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις το 2003 εντάχθηκα σε ένα επενδυτικό πρόγραμμα και ίδρυσα μια από τις πιο υπερσύγχρονες κτηνοτροφικες μονάδες του νησιού, χωρητικότητας 100 Βοειδών που διατηρώ μέχρι σήμερα.
Επίσης καλλιεργώ πάνω από 100 στρέμματα με σιτηρά, δημητριακά, οπωρολαχανικά και πατάτα όπου είναι η βασική μου καλλιέργεια και εκεί επικεντρώνεται όλη η προσοχή μου, η αγάπη μου και το μεράκι μου.
Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύω πολύ στο νησί μας και τις δυνατότητες που έχει γι αυτό το λόγο άλλωστε ασχολήθηκα με αυτό το επάγγελμα και δεν έχω σταματήσει ποτέ όπου σταθώ και όπου βρεθώ να διαφημίζω τον τόπο μας και τα αγαθά του μέσα από συνεντεύξεις σε ΜΜΕ και σε συναντήσεις με εμπόρους και εκθέτες σε εκθέσεις σε όλη την Ελλάδα.
Η σχέση μου με την βόρεια Ελλάδα ξεκινά από παλιά, πριν ακόμα γνωρίσω την σύζυγο μου που κατάγεται από την όμορφη και φιλόξενη περιοχή των Σερρών. Στην βόρεια Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Θεσσαλονίκη έχω αναπτύξει πολύ στενές φιλίες καθώς βρίσκονται πολλοί καλοί μου φίλοι”.
Όταν η Φωτεινή αποφάσισε να ακολουθήσει τον άνδρα της ζωής της στην Νάξο η ζωή της άλλαξε ριζικά. Από την πεδιάδα στην θάλασσα. Άλλοι άνθρωποι, άλλος τρόπος ζωής….
Πόσο άλλαξε η ζωή σου και πως προσαρμόστηκες;
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΚΟΤΖΗΛΑ: “Την πρώτη φορά που κατέβηκα στη Νάξο σχημάτισα μια μάλλον περίεργη εντύπωση. Η έντονη παρουσία της άγονης πέτρας και του άσπρου των σπιτιών ήταν ασυνήθιστη για τα δικά μου μάτια που μεγάλωσα σε ένα τοπίο γεμάτο πράσινο. (Ίσως ακουστώ γραφική αλλά μου θύμισε πολύ σεληνιακό τοπίο….).
Τα χρόνια πέρασαν και συνήθισα τη ζωή σε ένα νησί, το οποίο τελικά είναι πιο όμορφο από ό,τι περίμενα ακόμη και τον χειμώνα. Οι Ναξιώτες είναι φιλόξενοι άνθρωποι και δεν με έκαναν να νιώσω ποτέ ξένη, ίσως γιατί υπάρχουν αρκετοί ξένοι και μάλιστα αρκετοί Σερραίοι στο νησί. Αυτό που μ’ αρέσει πολύ (και συνάμα ζηλεύω γιατί δεν συμβαίνει στο δικό μου χωριό), είναι ότι έχουν πολλές πολιτιστικές δράσεις όλα τα χωριά του νησιού και αυτό σε ελκύει να τα επισκεφτείς. Αγαπάνε, φροντίζουν και αναδεικνύουν τις ομορφιές και τις παραδόσεις του τόπου τους… Επίσης μ’ αρέσει πολύ η παρεΐστικη ατμόσφαιρα που επικρατεί στα μαγαζιά τα βράδια του χειμώνα. Είναι ωραίο να βγαίνεις χωρίς παρέα και να καταλήγεις να μη θες να φύγεις από το μαγαζί επειδή πάντα κάποιον γνωστό θα δεις και κάτι ενδιαφέρον θα εχεις να συζητήσεις”.
Σου λείπουν οι Σέρρες;
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΚΟΤΖΗΛΑ: “Είναι αλήθεια ότι μου λείπει πολύ ο τόπος μου… η πόλη μου, το χωριό μου, η θέα προς το όρος Μενοίκιο που είχα από το παράθυρο του δωματίου μου. Αλλά πιο πολύ μου λείπουν τα αγαπημένα μου πρόσωπα, οι φίλοι μου και συγγενείς μου, η γειτονιά μου… Ευτυχώς που υπάρχει και η τεχνολογια και έχω επαφή μαζί τους και κάνω πότε πότε καμία βόλτα στην αγορά των Σερρών με το Google Street. Τα πρώτα χρόνια του γάμου μου ερχόμουν πολύ συχνά στη Σερρες, μέχρι και τέσσερις φορές τον χρόνο, όμως τώρα λόγω εργασίας είναι δύσκολο. Εργαζομαι τα τελευταία χρόνια στο κατάστημα ΑΒ Βασιλόπουλος στο τμήμα της μηχανογράφησης”.
Τα σχέδιά σας για το μέλλον;
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΚΟΤΖΗΛΑ: Τώρα η ζωή μου και το μέλλον μου είναι εδώ στη Νάξο, αυτό πιστεύω δηλαδή γιατί κανείς δεν ξέρει τι μέλλει γενέσθαι. Μετά από 11 χρόνια γάμου έχει έρθει στη ζωή μας ενα υπέροχο και ζωηρό αγοράκι που μας έχει κλέψει την καρδιά. Στο χωριό μου είναι οι ρίζες μου και το αγαπώ, στη Νάξο είναι οι ρίζες του γιου μου και δεν μπορώ να μην την αγαπώ…”.
MIXΑΛΗΣ ΡΩΤΑΣ: “Ένα από τα όνειρα που έχω προσωπικά και είναι και αυτό μέσα στο φάσμα της περαιτέρω ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα είναι να ασχοληθώ με τον αγροτοτουρισμό. Προγραμματίζω μέσα στις επόμενες μέρες να ενταχθώ σε ένα καινούριο επενδυτικό πρόγραμμα της ευρωπαϊκής ένωσης που έχει σκοπό να αναδείξει τα προϊόντα και τις ομορφιές του τόπου μας μέσα από τη μαζική εστίαση. Φιλοδοξώ να κατασκευάσω μια ξενοδοχειακή μονάδα όπου ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθεί την καλλιεργεια των τοπικών προϊόντων και να γεύεται τα αγαθά του τόπου μας. Ως πατέρας πλέον του πρώτου μας παιδιού θα ήθελα να εξασφαλίσω στο γιο μου μια σταθερή δουλειά και όνειρο μου είναι να ακολουθήσει τα δικά μου βήματα ως αγρότης πέμπτης γενιάς πλέον!!!!!”.
