Μπορεί επισήμως να «αναβλήθηκε ο εορτασμός» της φετινής Πρωτομαγιάς, τα τεράστια όμως προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο κόσμος της εργασίας και η κοινωνία, δεν επιδέχονται καμίας αναβολής.
Άλλωστε, ποτέ δεν επρόκειτο για «εορτασμό», αλλά για μέρα απεργίας, μνήμης και τιμής στους αγώνες και τους νεκρούς της εργατικής τάξης, ημέρα αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων, οι οποίοι φέτος, εν μέσω της πανδημίας, βιώνουν την απόλυτη απορρύθμιση και ελαστικοποίηση των εργασιακών τους σχέσεων, τη φτωχοποίηση και την ανασφάλεια.
Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της ΝΔ δεν έκανε καμία «αστοχία» στον τομέα της εργασίας και της οικονομίας, όπως ανενδοίαστα προσπάθησε να μας πείσει στην περίπτωση της τηλεκατάρτισης. Έκανε σαφέστατες πολιτικές και ταξικές επιλογές, με συγκεκριμένες στοχεύσεις και συγκεκριμένους συνομιλητές, που σίγουρα δεν είναι αυτοί που βλέπουμε στα “συγκινητικά” βίντεο της πολιτικής προστασίας.
Για μας, που δεν “ανακαλύψαμε” τώρα τους ανθρώπους που δουλεύουν πίσω από τις μάσκες στα νοσοκομεία, στην καθαριότητα, στα σούπερ μάρκετ ή στα μηχανάκια των ντελίβερι και των ταχυμεταφορών, η φετινή Πρωτομαγιά αποτελεί ορόσημο νέων αγώνων για την αποτροπή και ανατροπή όσων απεργάζονται, εν μέσω κρίσης, για τον κόσμο της εργασίας, για το πανανθρώπινο δικαίωμα στην εργασία, για εργασία με δικαιώματα, με αξιοπρέπεια και ασφάλεια.
