Μια ιδιαίτερα τιμητική ημέρα για τη Νάξο θα είναι η 15η Ιανουαρίου αφού η Ακαδημία Αθηνών σε δημόσια συνεδρία της (την 1η για το 2019), θα πραγματοποιήσει την εγκατάσταση του νέου προέδρου για το 2019, Στεφάνου Δ. Ήμελλου.
Ο Ναξιώτης Ακαδημαϊκός, ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Στέφανος Δ. Ήμελλος είναι ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες της χώρας και έχει διακριθεί για το συγγραφικό και εκπαιδευτικό του έργο που αφορά την ελληνική λαογραφία.
Κατά την ίδια δημόσια συνεδρία θα πραγματοποιηθεί η εγκατάσταση και της αντιπροέδρου, Άννας Μπενάκη-Ψαρούδα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Ήμελλος θα παραλάβει τη σκυτάλη της προεδρίας της Ακαδημίας Αθηνών από τον επίσης Ναξιακής καταγωγής Ακαδημαϊκό, Αντώνη Κουνάδη.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για την επίσημη εγκατάσταση του νέου Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών, ο απερχόμενος πρόεδρος, Αντώνιος Ν. Κουνάδης, θα πραγματοποιήσει ομιλία με θέμα «Η καταγωγή της ελληνικής γλώσσης: προφορικής και γραπτής».
Θα ακολουθήσει ομιλία του νέου προέδρου Στέφανου Ήμελλου με θέμα «Παράδοση και δημοτικό τραγούδι».
Η πρώτη δημόσια συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών του 2019, θα γίνει την Τρίτη 15 Ιανουαρίου, στις 19:00, στο μέγαρο επί της οδού Πανεπιστημίου.
Συνοπτικό βιογραφικό σημείωμα του Προέδρου κ. Στεφάνου Δ. Ημέλλου, ομοτἰμου Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών
Γεννήθηκε στο Φιλώτι Νάξου το 1933. Το 1951 τελείωσε το γυμνάσιο Νάξου με «άριστα» και πρώτος κατά σειράν επιτυχίας. Έλαβε το πτυχίο του το 1956 από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου είχε εισαχθεί πρώτος. Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων (1956-1958) δίδαξε επί ένα έτος στο Λεόντειο Λύκειο και το επόμενο έτος προσελήφθη στο Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών όπου υπηρέτησε ως συντάκτης (1959-1972), διευθυντής (1972-1976) και γενικός διευθυντής (1976-1982).Ως συντάκτης και διευθυντής πραγματοποίησε πολλές αποστολές συλλογής λαογραφικού υλικού. Το 1968 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμό «άριστα».
Τα έτη 1968-1970 παρακολούθησε στα πανεπιστήμια Κολωνίας και Βόννης επί 4 εξάμηνα μαθήματα και φροντιστήρια (Oberseminar) αρχαίας θρησκείας, λαογραφίας και εθνολογίας κοντά στους καθηγητές Petri και Zender. Το 1973 εξελέγη υφηγητής Λαογραφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε το μάθημα της Λαογραφίας επί 27 έτη (1973-1974 άμισθος υφηγητής, 1974-1981 εντεταλμένος υφηγητής, 1981-2000 τακτικός καθηγητής). Διετέλεσε επανειλημμένως Διευθυντής του Τομέα Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας. Έλαβε μέρος σε πολλά επιστημονικά συνέδρια, ελληνικά και διεθνή, με σχετικές ανακοινώσεις, που έχουν δημοσιευθεί στα Πρακτικά των.
Έχει διατελέσει πρόεδρος της Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών, διευθυντής και επιμελητής του επιστημονικού της οργάνου Επετηρίς, που έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών, πρόεδρος από το 2002 της Εν Αθήναις Επιστημονικής Εταιρείας, αντιπρόεδρος του Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, αντιπρόεδρος της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, επίτιμος εταίρος της Διεθνούς Εταιρείας των λαϊκών διηγήσεων (International Society for Folknarrative Research), μέλος της Εταιρείας για τα ευρωπαϊκά παραμύθια (Europaische Mӓrchengesellschaft).
Έχει δημοσιεύσει 150 εργασίες. Οι μικρότερες μελέτες του, δημοσιευμένες σε έγκυρα περιοδικά της ημεδαπής και της αλλοδαπής και σε πρακτικά συνεδρίων, αφορούν ποικίλα ζητήματα της ελληνικής λαογραφίας: δημώδεις παραδόσεις, έθιμα, παροιμίες. Πολλές από τις μελέτες αυτές αφορμώνται από αρχαία και μεσαιωνικά κείμενα, νοταριακά έγγραφα και αρχαία μνημεία.
Σημαντικό είναι το πρωτότυπο υλικό, που συνέλεξε κατά τις αποστολές του στην Ξάνθη, την Σάμο και ιδίως σε νησιά των Κυκλάδων, όπως η Νάξος, η Θήρα και η Αμοργός, και το οποίο δημοσιεύει στις εκθέσεις του. Εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 2011 στην έδρα της Ελληνικής Λαογραφίας.
