Όταν ακούω ή διαβάζω τους αμπελοφιλοσοφούντες και θεωρητικολογούντες περί του συστήματος (δημόσιου και ιδιωτικού) υγείας στη Νάξο, το λιγότερο υπομειδιώ. Κι αυτό γιατί πρόκειται περί ΜΗ συστήματος, οργανωμένης δηλαδή και αποτελεσματικής παροχής υγειονομικής περίθαλψης, με αποτέλεσμα κυρίως η ορεινή και απόμακρη Νάξος να βρίσκεται στο έλεος του Γιαραμπή-για να θυμηθώ τον Λουντέμη- και της Μοίρας «Άτροπος».
Οι «θεωρητικοί» και συνήγοροι υπεράσπισης, που συμβαίνει να κατέχουν θέσεις στο δίκτυο της υγειονομικής περίθαλψης του νησιού, αρέσκονται να περιγράφουν τις νομοθετικές προβλέψεις, που, όμως, έχουν αραχνιάσει στα χαρτιά ή να αναγγέλλουν πομπωδώς τις σχεδόν ασήμαντες δωρεές πολιτών, που δεν μπορούν και δεν πρέπει να υποκαθιστούν την κρατική φροντίδα. Αναφέρουν μάλιστα ανύπαρκτες ή γενικόλογες συνταγματικές διατάξεις που έτσι κι αλλιώς δεν παράγουν ευθέως αξίωση ή ενωσιακά κείμενα που έχουν αλλάξει.
Αρκεί να ζήσει κανείς μια αιφνίδια κρίση της υγείας του για να διαπιστώσει στην πράξη τί και πώς λειτουργεί στο ΜΗ σύστημα και αν δικαιούται να έχει εμπιστοσύνη σε έναν θεσμό που υπηρετεί ή έπρεπε να υπηρετεί τις κοινωνίες, ειδικά τις μειονεκτικές και ακριτικές, και τους ανθρώπους, ειδικά τους ευάλωτους και φτωχούς.
Θα μεταφέρω αδρομερώς τη δική μου εμπειρία στο τέλος της περασμένης εβδομάδας. Τη δημοσιοποιώ, γιατί μοχλεύει ευρύτερες σκέψεις για την κατάσταση και λειτουργία του συστήματος υγείας στο νησί μας, ιδιαίτερα του Ε.Σ.Υ, του δημόσιου συστήματος, και της κάλυψης των λεγόμενων άγονων περιοχών της Νάξου από πλευράς πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης.
Την Πέμπτη ήμουν στον Λυώνα και έπαθα κολικό του νεφρού. Οι πόνοι ήταν ανυπόφοροι και τηλεφώνησα, αφού δεν υποχωρούσαν ούτε με παυσίπονο, στο Κέντρο Υγείας (στα χαρτιά και στην πρόσοψη συστήνεται ως Γενικό Νοσοκομείο, οντότητα δηλαδή δευτεροβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης). Μου έδωσαν το τηλέφωνο του Ιατρείου Κορώνου, το οποίο σημειωτέον έπρεπε να είναι Πολυδύναμο. (Άλλη μια ρύθμιση που σαπίζει στα νομικά αρχεία μιας νωχελικής πολιτείας. Έπρεπε από το 2009 να έχει Επιμελητή της Γενικής Ιατρικής ή Παθολογίας και Νοσηλευτή. Υπερβολή; Αυτό ισχύει και αυτήν τη στιγμή). Το Γ. Ν.- Κ. Υ. αγνοούσε (αν είναι δυνατόν!) ότι η αγροτική γιατρός (υπόχρεη υπηρεσίας υπαίθρου, κατά νομικήν ακριβολογία), της οποίας η θητεία εκπνέει, διατελούσε εν αδεία και μου έδωσε το τηλέφωνό της. Αφού της τηλεφώνησα- απόρησε μάλιστα πού βρήκα το τηλέφωνό της!-, μου είπε ότι θα επικοινωνήσει με τον γιατρό της Κωμιακής για να συνεννοηθούμε. Όντως, ο γιατρός κ. Κωνσταντίνος Καλαϊτζίδης, που είχε υπηρεσία στ’ Απεράθου εκείνη την ημέρα (εξυπηρετούσε όλη την ορεινή Νάξο, αν έχετε το Θεό σας, δίκην ταχυδρόμου!!!), ένας ευγενής κύριος, με περίμενε να τον επισκεφτώ. Με μετέφερε ένας ξάδελφος της γυναίκας μου που υποδύθηκε επικίνδυνα το ρόλο του ασθενοφόρου.
Ο γιατρός μού έκανε δύο ενέσεις (παυσίπονη και μυοχαλαρωτική) και συνήλθα, ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα. Επέστρεψα στον Λυώνα, εφοδιασμένος με τα κατάλληλα φάρμακα από την εξυπηρετική ποταμίτισσα φαρμακοποιό στ’ Απεράθου, προκειμένου την επομένη να μεταβώ στη Χώρα για τις κατάλληλες εξετάσεις. Προτίμησα το ΓΝ-ΚΥ. Αφού εξέθεσα το πρόβλημά μου στον χώρο των Επειγόντων Περιστατικών, δεδομένου ότι εξακολουθούσα να έχω ηπιότερους, υποφερτούς, αλλά αισθητούς πόνους, μία γιατρός μού είπε ότι είναι κλεισμένα τα ραντεβού για υπερηχογράφημα και θα πρέπει να αποταθώ σε ιδιωτικό διαγνωστικό Κέντρο που το σημείωσε μάλιστα ιδιοχείρως στο εισιτήριό μου.
Ύστερα από επιμονή, με έστειλαν στον ακτινοδιαγνώστη κ. Κωνσταντίνο Σταμέλο, γιατρό σοβαρό και υπεύθυνο, ο οποίος, μετά το υερηχογράφημα, διέγνωσε την ύπαρξη του προβλήματος και με παρέπεμψε στους παθολόγους για τη σχετική θεραπευτική αγωγή.
Η δική μου περιπέτεια είναι μια μικρή, πικρή εμπειρία που εμπλουτίζει τον αμητό των παθογενειών της ναξιακής, νησιωτικής υγειονομικής περίθαλψης. Υπάρχουν πολλές ιστορίες ιατρικής και υγειονομικής γενικότερα τρέλας στη Νάξο, σε ένα διαπλεκόμενο σύστημα που αναπαράγει τον εαυτό του και τις διαμαρτίες του. Καθημερινές ιστορίες που βιώνουμε ή ακούμε και αφορούν στα ελλείμματα του συστήματος, στη γραφειοκρατία, στην αποποίηση ευθυνών, στη λειτουργία ποικίλων διαμεσολαβήσεων, στις ιατρογενείς νόσους, στις αχρείαστες εξετάσεις ή παραπομπές σε εκτός του νησιού θεραπευτήρια, σε αερο-θαλασσομεταφορές κ.λπ.
Επιμύθιο: Στην ορεινή Νάξο δεν έχουμε ζωή (όπως λέει για τη Δραπετσώνα ο Λειβαδίτης). Ποιο νησιωτικό σύστημα υγείας και κουραφέξαλα. Ποια υγειονομική περίθαλψη στο νησί. Ποιο Γενικό Νοσοκομείο. Πληροί τις προδιαγραφές αυτού του τίτλου; Όποιοι ωραιοποιούν καταστάσεις ή είναι ιδιοτελείς ή εκτός πραγματικότητας. Μπορούν να πάσχουν και από ανίατη αμ(νησί)α. Ένας σοβαρός λόγος ερήμωσης των ορεινών χωριών είναι η υγειονομική ανασφάλεια, την ώρα που αλλού μιλούν για ιατρικό τουρισμό. Εδώ οι μόνοι τουρίστες του χώρου ήταν οι γιατροί επί των αλήστου μνήμης Ιατρικών Ημερών της Νάξου!
Ας μη μιλήσουμε για τη δημοτική Αρχή, γιατί εκείνο που θα προβάλει είναι τη σχετική αναρμοδιότητά της, το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», την κάλυψη λειτουργικών εξόδων και τη στοιχειώδη ενίσχυση οικιστικών αναγκών κάποιων ειδικοτήτων. Τι μπορούσε να κάνει; Πολλά, πάμπολλα, όπως άλλοι Δήμοι. Από τη διεκδίκηση ενός όντως ιδιαίτερου νησιωτικού ΕΣΥ, μέχρι τη χρηματοδότηση της πολιτείας για κάλυψη υγειονομικών υπηρεσιών, τη λειτουργία δημοτικού ιατρείου, την διασφάλιση αξιοκρατικών κριτηρίων επιλογής των διοικητών, τη διοικητική αυτοτέλεια του Νοσοκομείου, την εφαρμογή των διατάξεων του Οργανισμού, τη στενότερη συνεργασία με τους παράγοντες του χώρου κ.λπ. Η επέκταση του κτηρίου του ΓΝ-ΚΥ μάς μάρανε και όχι η γύμνια της ιατρικής κάλυψης και συνολικά της υγειονομικής περίθαλψης.
Αλλά τι περιμένουμε από τους υπερήφανους λάτρεις της ασύδοτης αγοράς και της αοράτου χειρός του Adam Smith; Μήπως την τεχνητή νοημοσύνη για να δώσει οριστική λύση;
Ο παθών μαθών ή ο παθός μαθός,
Β. Φραγκουλόπουλος
Ακολουθήστε το naxostimes.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
