Στο πλαίσιο της εξαιρετικής έκθεσης «Φευγαλέο και Αιώνιο» που φιλοξενήθηκε το καλοκαίρι στην Σχολή Ουρσουλίνών, στο Κάστρο, η Φρειδερίκη Παπασταυροπούλου, εκ των ιδρυτικών μελών της καλλιτεχνικής ομάδας Art of Life Collective, μοιράζεται στο Naxos Times μαζί με την Πόπη Αλιμπέρτη σκέψεις και αντιλήψεις που σχηματίζουν την ψυχή αυτού του έργου.
Η έκθεση, που εξερευνά τη διττότητα του αιώνιου και του φευγαλέου μέσα από την τέχνη, αγγίζει βαθιά την ανθρώπινη εμπειρία και προκαλεί το κοινό να αναλογιστεί την ίδια του την ύπαρξη.
Η συνέντευξη με την Φρειδερίκη Παπασταυροπούλου, μέλος της καλλιτεχνικής ομάδα Art of Life Collective:
Η έκθεση «Φευγαλέο και Αιώνιο» στις Ουρσουλίνες φαίνεται πως άγγιξε πολλές πλευρές της ανθρώπινης εμπειρίας. Ποια ήταν η αρχική σας έμπνευση για τη θεματική της έκθεσης και πώς συνδέεται αυτή η έννοια με την καθημερινή ζωή;
Η φράση Φευγαλέο και Αιώνιο έχει να κάνει με τη συνείδηση του ανθρώπου, με τη ματιά του επάνω στη ζωή, τη φύση και τον εαυτό του. Η πλάση ολόκληρη είναι αιώνια και εφήμερη μέσα στην αλλαγή της, και ο άνθρωπος έχει αναμετρηθεί με αυτή τη διττότητα της φύσης μέσα από τους μύθους, τις τέχνες, τις επιστήμες. Στην έκθεση θελήσαμε να μιλήσουμε για τον βαθύ του πόθο για το αιώνιο, το άφθαρτο και απεριόριστο, ενώ ο ίδιος υπόκειται στην φθαρτότητα και τους περιορισμούς της ύλης. Έρχεται μια συνειδητοποίηση όταν οδηγείται η σκέψη σε αυτή την επίγνωση των δυο αντιθέτων: ότι και τα δύο, συνυπάρχουν στα πάντα γύρω και μέσα μας, την ίδια στιγμή. Ο άνθρωπος ισορροπεί σαν ακροβάτης σε τεντωμένο σκοινί ανάμεσά τους και εκεί, μεταξύ τέλους και αρχής, συμβαίνει η αναγέννηση. Η ζωγραφική, η γλυπτική και οι εγκαταστάσεις μέσα στο χώρο, λειτουργούν βασισμένα σ’ αυτή τη δυναμική, με κεντρικό έργο έναν διάφανο «Κομήτη» που διασχίζει τις αίθουσες και πέφτει πάνω στις μαρμάρινες «Κυκλάδες».
Ποιες ήταν οι αντιδράσεις του κοινού κατά τη διάρκεια της έκθεσης; Υπήρξε κάποιο συγκεκριμένο σχόλιο ή εμπειρία που σας εντυπωσίασε περισσότερο;
Άνοιξαν πολλά επίπεδα διαλόγου με φιλοσοφικό και επιστημονικό περιεχόμενο σε ένα ευρύ φάσμα κοινού. Ήρθαμε σ΄ επαφή με ταξιδευτές και ντόπιους, ανθρώπους όλων των ηλικιών ακόμη και γυναίκες που φοίτησαν στην αίθουσα της έκθεσης πριν το 1970 όταν ήταν ακόμη εν ενεργεία η σχολή. Κίνησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον η δομή και η πρωτοβουλία της ομάδας, η οποία αποτελείται από εφτά γυναίκες. Πέρα από αυτό φάνηκε πως υπήρχε μια δίψα από τον κόσμο στο να συζητηθούν θεματικές σαν αυτή με έναν φρέσκο αέρα. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό, γιατί οι διάλογοι έγιναν από μια τέτοια θέση με έναν ειλικρινή ερευνητικό χαρακτήρα.
Μπορείτε να μας πείτε πώς εξελίχθηκε ο διάλογος με τον κόσμο και ποια θέματα αναδείχθηκαν περισσότερο;
Οι διαφορετικές αντιλήψεις και ματιές επάνω στη θεματική από τους ανθρώπους που ήρθαν, έδιναν καινούργιο φως στα έργα και πλούτισαν ολόκληρο το νόημα της έκθεσης. Μικρά παιδιά, ρωτούσαν για τα αστέρια, για τη δημιουργία του κόσμου και του σύμπαντος που έβλεπαν στις εικόνες, άλλοι για το πώς φτιάχτηκαν τα μεγάλα σε μέγεθος έργα, ή πόσο χρόνο πήραν κλπ. Αρκετοί εμβάθυναν σε αυτό που έβλεπαν, μιλήσαμε για την ομορφιά στη φύση εξωτερικά και την ομορφιά στην ανθρώπινη αντίληψη εσωτερικά, και πώς επιλέγουμε με ελεύθερη βούληση να τη δούμε η όχι. Το βλέμμα έπεφτε συχνά στη θέα της Πορτάρας από τα παράθυρα της αίθουσας και όλη η εικόνα συνέδεε την έκθεση με το νησί και οδηγούσε τη συζήτηση στη μυθολογία του τόπου, στο Διόνυσο, τη Δήμητρα, την Αριάδνη και το Θησέα.
Επίσης, ιδιαίτερα σημαντική για εμάς ήταν η συναναστροφή με άλλους καλλιτέχνες του νησιού και από όλα τα μέρη του κόσμου.
Η συναναστροφή με άλλους καλλιτέχνες του νησιού φαίνεται να δημιούργησε ένα κλίμα συνδιαλλαγής. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτό.
Μιλήσαμε με ζωγράφους και γλύπτες ντόπιους καθώς και με άλλους καλλιτέχνες που βρέθηκαν στο νησί μέσω residency ή απλής επίσκεψης. Με την λέξη καλλιτέχνης δεν περιοριζόμαστε μόνο στο εικαστικό πλαίσιο αλλά μιλάμε για ανθρώπους που έχουν σύνδεση και αγάπη για το έργο τους γενικότερα. Όλες οι τέχνες είναι εργαλεία για να επικοινωνήσεις κάτι με τρόπο που διαπερνά άμεσα. Μας ενδιαφέρει ο ενωτικός παράγοντας που βρίσκεται πίσω τους και ήταν ευχάριστη έκπληξη το γεγονός ότι η ανταπόκριση άλλων «αναζητητών» στη θεματική και την έρευνα που παρουσιάσαμε υπήρξε θερμή. Σε αυτό το εύφορο έδαφος κοινών αναζητήσεων και διαλόγου προκύπτουν νέες ιδέες.
Ο μουσικός διαλογισμός αποτέλεσε ένα από τα events της έκθεσης. Πώς αποφασίσατε να συνδυάσετε τον διαλογισμό με τη συζήτηση γύρω από την τέχνη; Τι ανταπόκριση είχε αυτό από το κοινό;
Θελήσαμε να εισάγουμε αυτό το στοιχείο στην έκθεση με τον ήχο του bendir και του θιβετανικού μπολ, έτσι ώστε να μπούμε στο διάλογο από ένα άλλο επίπεδο. Η ακρόαση του ήχου με την καθοδήγηση που δόθηκε πριν το ξεκίνημα, δημιουργεί μια κατάσταση σιωπής στο νου και στρέφει την προσοχή εσωτερικά, δίνει έναν χώρο και χρόνο να συνδεθεί ο καθένας με τον εαυτό του. Μετά από μια δεκάλεπτη συνοδεία του ήχου, πήραν το λόγο οι καλλιτέχνιδες, οι οποίες μίλησαν για την προσωπική τους αναζήτηση και δημιουργία, για την ατομική εργασία και τη συμπόρευση στην ομάδα. Οι παρευρισκόμενοι πήραν τη σκυτάλη και μοιράστηκαν δικές τους εμπειρίες. Η επικοινωνία πέρασε από πολλά επίπεδα, και πέρα από τις συγκλίσεις και αποκλίσεις των θέσεων μεταξύ των ατόμων, η συζήτηση μετακινήθηκε εστιάζοντας πίσω από τις διαφορές, στη σημασία του κοινού σημείου. Είχε πολύ ενδιαφέρον.
Στην αυλή του κτιρίου διοργανώσατε βραδιά με ναξιώτικο κρασί. Πόσο σημαντικές είναι τέτοιες χαλαρές, κοινωνικές στιγμές για τη σύνδεση των καλλιτεχνών και του κοινού;
Στις 27 Σεπτεμβρίου φιλοξενήσαμε το κρασί «Τρανάμπελο», ένα από τα πιο ποιοτικά κρασιά του νησιού, το οποίο είχαμε την τιμή να είναι χορηγός μας. Πίσω από το «Τρανάμπελο» βρίσκονται δυο υπέροχοι άνθρωποι, η Ελένη και ο Κωστής, οι οποίοι έστησαν με πολύ επαγγελματισμό, γενναιοδωρία και άνεση τη βραδιά εξολοκλήρου. Αυτές οι στιγμές είναι σημαντικές τόσο για εμάς όσο και για τον κόσμο καθώς παρουσιάζουν την ευκαιρία να συνδυάσουν μια βραδιά τέχνης και διαλόγου σε μορφή γιορτής. Κατά τη διάρκεια του event, η έκθεση είχε άλλη όψη με τον βραδινό φωτισμό και το φωτεινό λιμάνι της Νάξου να φαίνεται από τα παράθυρα. Ήταν μια όμορφη εμπειρία που έδωσε μια ακόμη νότα κοινωνικοποίησης γύρω από την εκδήλωση.
Τι πιστεύετε ότι αφήνει πίσω της η έκθεση «Φευγαλέο και Αιώνιο» για τον τόπο και τους ανθρώπους του; Ποια είναι τα επόμενα βήματα της Art of Life Collective;
Αυτό που αφήνει πίσω της μια έκθεση είναι το αντίκτυπο που είχε, μια καινούρια ιδέα, ένα ερέθισμα που διευρύνει τη ματιά. Ως ομάδα αναζητάμε παρέα κάτι αόρατο αλλά τόσο ισχυρό που είναι ικανό να γεννήσει κόσμους. Ο κοινός μας πυρήνας, μας ενέπνευσε και μας εμπνέει να δρούμε και να δημιουργούμε ως αναζητητές του ύψους, του βάθους και πλάτους της ύπαρξης.
Με τον κόσμο που γνωρίσαμε στο νησί, υπήρξε μια ζεστή συνεύρεση που άνοιξε νέους ορίζοντες. Αυτό μας δυναμώνει και μας προτρέπει να κρατήσουμε επαφή με το νησί. Επιπλέον δυο από τα μέλη της ομάδας έχουν επιλέξει να εργαστούν στη Νάξο και διαμένουν εκεί δημιουργώντας το καλλιτεχνικό τους έργο. Η Μάρσυ Συρεγγέλα διατηρεί τη γκαλερί Eros Y Alma με καλλιτεχνικό κόσμημα στο Χαλκί και η Άλκηστη Παναγιωτοπούλου εργάζεται με το ναξιακό μάρμαρο δίπλα στον Γερμανό γλύπτη Ingbert Brunk. Όσον αφορά το μέλλον, συνεχίζουμε τη πορεία μας με στόχο το έργο να θέτει ερωτήματα, και να μας εξελίσσει. Το πώς αυτό θα παρουσιαστεί μας αποκαλύπτεται σταδιακά καθώς συνεχίζουμε την εργασία μας, όπως επίσης και μέσα από νέες συνεργασίες. Βρείτε μας στο artoflife_collective (instagram) για ενημερώσεις.
Θα θέλατε να ευχαριστήσετε κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους ή χορηγούς που συνέβαλαν στην υλοποίηση της έκθεσης;
Πολλοί συνεργάτες συντέλεσαν στο να φέρουμε εις πέρας αυτή την εκδήλωση και χάρη στην υποστήριξή τους να υλοποιήσουμε την πρώτη μας παρουσίαση στις Κυκλάδες. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους τους χορηγούς μας και ιδιαίτερα το «Naxaki», ως το μέγα χορηγό μας. Είμαστε ευγνώμονες σε όλους τους ανθρώπους που μας τίμησαν με την παρουσία τους και σε εκείνους που μας βοήθησαν, ο καθένας με τον τρόπο του δείχνοντας την εκτίμησή τους. Ευχαριστούμε πολύ!
Τα μέλη της καλλιτεχνικής ομάδα Art of Life Collective
Άλκηστη Παναγιωτοπούλου
Μάρσυ Συρεγγέλα
Ειρήνη Άψυχου
Αλεξία Γραμμενίδου
Φρειδερίκη Παπασταυροπούλου
Λίλα Νικολάου
Λίγα λόγια για την Ομάδα Art of Life Collective
Η Art of Life Collective αποτελείται από έξι μέλη, πέντε γυναίκες απόφοιτες του τμήματος Εικαστικών Τεχνών ΑΠΘ και την εικαστική επιμελήτρια, απόφοιτη του πανεπιστημίου Ca’ Foscari της Βενετίας. Η ομάδα είναι ενεργή στον καλλιτεχνικό χώρο με μορφή Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας από το 2022. Έχει 3 εικαστικές εκθέσεις στο δυναμικό της στις οποίες εκθέτει με εννοιολογική συνέχεια το καλλιτεχνικό project «Δημιουργία – Έρωτας – Θάνατος» που αναπτύσσεται μέσα από την ματιά των καλλιτεχνών.Το πρώτο έτος του συλλογικού έργου αφιερώθηκε στην θεματική της Δημιουργίας, με την έκθεση «Είσαστε τα μάτια μέσα από τα οποία η Δημιουργία γνωρίζει τον Εαυτό της», στο Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών τον Ιούνιο του 2022. Το δεύτερο έτος πραγματοποιήθηκε η έκθεση «Έρωτας Γεφυροποιός», για την έννοια του Πνευματικού Έρωτα, στο Τελλόγλειο ίδρυμα Τεχνών στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 2023. Φέτος, στο τρίτο κεφάλαιο, η ομάδα πραγματεύτηκε το θάνατο και την αναγέννηση, στην έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο Νάξου, Σχολή Ουρσουλινών, με τον τίτλο «Φευγαλέο και Αιώνιο».
Ακολουθήστε το naxostimes.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
