Αυτές τις μέρες, περισσότερο από ποτέ, γινόμαστε αποδέκτες του πιο σκληρού προσώπου της κυβέρνησης ΣυριζΑνέλ με την κατάθεση του «Νέου» Πολυνομοσχεδίου που θα οδηγήσει ταχύτατα στην οικονομική εξαθλίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων.
Φόροι, φόροι, φόροι και εντατική μονιμοποίηση της λιτότητας είναι η μόνη πολιτική απάντηση για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του τρίτου μνημονίου που αυτοί έφεραν. Διακινδυνεύοντας να σκορπίσουν τη χώρα σε σωρούς ερειπίων, εφαρμόζουν τη γνωστή απλή λογική: ας πάρουμε τώρα τα χρήματα που θα μας βοηθήσουν να επιβιώσουμε πολιτικά και μετά βλέπουμε (!).
Εδώ και αρκετούς μήνες, το Ποτάμι έχει αντιπροτείνει μια σειρά από συγκεκριμένα μέτρα που αποσκοπούν στον περιορισμό της σπατάλης του δημοσίου. Από την ολοκληρωμένη και συγκεκριμένη πρόταση του Ποταμιού προκύπτει πως η εξοικονόμηση θα μπορούσε να είναι 3 δισ. τον χρόνο. Το όφελος θα ήταν διπλό: και κανένας καινούργιος φόρος δεν θα χρειαζόταν και η λειτουργία του δημοσίου θα γινόταν πιο αποτελεσματική. Για παράδειγμα, εάν περιόριζαν τη σπατάλη μόνο κατά μερικά εκατομμύρια δεν θα χρειαζόταν ίσως να αυξηθεί το ΦΠΑ στα νησιά. Αλλά ποιος νοιάζεται;
Για ποιο λόγο η συγκεκριμένη και εμπεριστατωμένη πρόταση του Ποταμιού από τον Ιανουάριο δεν συζητήθηκε καν από την κυβέρνηση; Προφανώς γιατί η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αγγίζει την ιερή αγελάδα του καλά στημένου πελατειακού κράτους, αλλά επάξια συνεχίζει να το διογκώνει!
Όσο για τους τοπικούς κυβερνητικούς βουλευτές, και θα υπερψηφίσουν τα πιο αντικοινωνικά μέτρα από την γέννηση της κρίσης και θα προσπάθησουν να σώσουν το πολιτικό τους κεφάλαιο, είτε ζητώντας εξαιρέσεις για το τόπο καταγωγής τους είτε φωνασκώντας κατά της «αντίδρασης». Θλιβερό.
Νικολίτσα-Λίλη Αγγελοπούλου, μέλος της ΜΕΣΥΑ
