Της Φλώρας Καισαρίτη
Το καλοκαίρι πέρασε και ο ερχομός της νέας σχολικής χρονιάς έφερε ξανά στην επιφάνεια με τον πιο εμφατικό τρόπο το πρόβλημα εύρεσης στέγης στα νησιά μας για τους εκπαιδευτικούς και όχι μόνο.
Η ραγδαία τουριστική ανάπτυξη των τελευταίων χρόνων δημιούργησε αυτό το πρόβλημα, το οποίο είναι ανάγκη να αντιμετωπιστεί το συντομότερο. Οι άνθρωποι που έρχονται να δουλέψουν πρέπει να νιώθουν τη ζεστασιά του τόπου μας και να διαβιούν σε αξιοπρεπείς συνθήκες. Συμβαίνει όμως ακριβώς το αντίθετο: δυσεύρετη και ακριβή στέγη για τους χαμηλούς μισθούς με τους οποίους αμείβονται. Το αποτέλεσμα είναι να κοιμούνται στα αυτοκίνητά τους, σε κάμπινγκ, σε ξενοδοχεία, κλπ, γιατί αν παραιτηθούν χάνουν για 2 χρόνια το δικαίωμα επαναπρόσληψής τους. Στην Πάρο όμως παραιτήθηκαν δύο εκπαιδευτικοί. Οι δήμαρχοι καλούνται να βρουν λύσεις, χωρίς όμως να έχουν την αρμοδιότητα αλλά και τους πόρους. Οι τοπικές κοινωνίες κατηγορούνται ότι προτιμούν τα χρήματα απ’ την εκπαίδευση των παιδιών τους , ενώ στην πραγματικότητα οι τουριστικές ενοικιάσεις είναι μέσο βιοπορισμού ή ενίσχυσης του εισοδήματος για τους κατοίκους των νησιών μας, κάτι απολύτως θεμιτό. Επίσης γίνονται προσφορές στέγασης και σίτισης, και χίλια μπράβο σε όσους το κάνουν. Το πρόβλημα όμως πρέπει να λυθεί από το κράτος για όλους, και δεν είναι δυσεπίλυτο κατά τη γνώμη μου.Διατυπώνω γι αυτό δύο προτάσεις που η μία δεν αποκλείει κατ΄’ ανάγκη την άλλη:
– Πρόταση Α: το Υπουργείο Παιδείας γνωρίζει νωρίτερα από τον καθένα πόσοι εκπαιδευτικοί θα χρειαστούν κατοικία κάθε σχολική χρονιά, οπότε μπορεί να προκηρύσσει ένα “μειοδοτικό διαγωνισμό στέγης” με τις προϋποθέσεις που θα πρέπει να πληρούν τα ακίνητα. Οι ιδιοκτήτες θα κάνουν τις προσφορές τους και από αυτή τη βάση θα προκύπτουν τα προς ενοικίαση. Στο πρόγραμμα αυτό θα πρέπει να υπάρχουν κίνητρα για τους ιδιοκτήτες που θα αποφασίσουν να ενταχθούν.Τα κίνητρα αυτά μπορεί να είναι: 1) μειωμένη φορολόγηση των εισοδημάτων από αυτά τα ενοίκια, ή και πλήρης απαλλαγή τους. Στην ίδια κατεύθυνση είναι και η μείωση ή η απαλλαγή τους από τον ΕΝΦΙΑ, για τα χρόνια διάρκειας της μίσθωσης
2)ένα επίδομα επιπλέον της τιμής που είχε δοθεί στο διαγωνισμό
3) 3-ετής ή 5-ετής διάρκεια μίσθωσης
4) υποχρέωση παράδοσης του μισθίου στην κατάσταση στην οποία είχε παραληφθεί …εδώ μπορεί να γίνει συνεργασία με τις τεχνικές υπηρεσίες των δήμων που θα αναλάβουν τη συντήρηση με εργολαβίες ή ακόμη και με το δικό τους προσωπικό όπου θα υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Η πρόταση αυτή λύνει σύντομα το πρόβλημα γιατί θα χρησιμοποιηθεί το υπάρχον στεγαστικό κεφάλαιο και απαλλάσει τους εκπαιδευτικούς από το βάρος της αναζήτησης και από το κόστος του ενοικίου το οποίο είναι δυσβάσταχτο για τις αμοιβές τους.
– Πρόταση Β: Αναζήτηση σε κάθε νησί των κενών ή εγκαταλελειμμένων δημοσίων κτιρίων και οικοπέδων τα οποία μπορούν με επισκευές ή με νέες ανεγέρσεις να χρησιμοποιηθούν. Στο σημείο αυτό θέλω να επισημάνω τον κίνδυνο η κυβέρνηση Μητσοτάκη ή μία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση να εφαρμόσει κάτι τέτοιο σύμφωνα με τις πρόσφατες προτάσεις του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Στη λεγόμενη “κοινωνική αντιπαροχή” τα αδρανή περιουσιακά στοιχεία του κράτους θα προσφέρονται σε ιδιώτες κατασκευαστές. Εκείνοι θα χτίζουν – ανακαινίζουν χώρους που οι μισοί θα ενοικιάζονται ως κατοικίες με χαμηλό ενοίκιο, ενώ οι υπόλοιποι θα αξιοποιούνται εμπορικά από τους ίδιους. Αυτό όμως δεν είναι κοινωνική πολιτική, αλλά “μπίζνες με φερετζέ”. Η δημόσια περιουσία πρέπει να παραμείνει δημόσια προς όφελος του λαού.
Η πρόταση αυτή δίνει μονιμότερη λύση, αλλά είναι πιο χρονοβόρα και πιο κοστοβόρα, για τα πρώτα χρόνια εφαρμογής της.
Το κείμενο αυτό γράφτηκε με αφορμή τις ανάγκες των εκπαιδευτικών. Ισχύει για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους που έρχονται στα νησιά μας να υπηρετήσουν εμάς και τους σκοπούς της πολιτείας, η οποία πρέπει να φροντίσει στοιχειωδώς γι αυτούς. Κάθε υπουργείο πρέπει να μεριμνήσει για τους δικούς του υπαλλήλους, ώστε να πάψουν οι ευθύνες να μοιράζονται δεξιά κι αριστερά δίνοντας τροφή στον κοινωνικό αυτοματισμό που καραδοκεί για να διχάζει τους ανθρώπους.
Οι νησιωτικές κοινωνίες πρέπει να παλέψουν να είναι ζεστές και αλληλέγγυες και να μην αλλοτριωθούν από τη δίνη της τουριστικής υπερανάπτυξης.
ΚΑΙΣΑΡΙΤΗ ΦΛΩΡΑ
Υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος Ν. Αιγαίου το 2019
Μέλος ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Μήλου
