Δύο περίπου μήνες μετά το δημοψήφισμα είναι κυρίαρχη η άποψη στην κοινή γνώμη πως ήταν μόνο επιζήμιο για την χώρα.
Μέσα σε μια εβδομάδα ο λαός διχάστηκε και κυριάρχησε το όχι που την επόμενη κιόλας μέρα έκανε τους ψηφοφόρους του να νοιώσουν προδομένοι. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έπαιξε πέρα από τα όρια της λογικής με άρμα το συναίσθημα και ακόμα ακούγεται ο γδούπος της πτώσης. Μια πτώση που, πέρα από ταπείνωση, μας στοίχισε δεκάδες δισ. και απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας σε μια ήδη πολύ δύσκολη συγκυρία.
Υπογράφοντας ένα τρίτο μνημόνιο καταφέραμε να μείνουμε ζωντανοί αλλά με μεγάλο κόστος. Το πλέον αντιμνημονιακό κόμμα επέδειξε με την σύντομη διαδρομή του στην εξουσία πως χωρίς μνημόνια – ως αποτέλεσμα της αναγκαίας χρηματοδότησης – η χρεοκοπημένη Ελλάδα απλά θα πεθάνει. Ίσως να ήταν η πιο ακριβή κωλοτούμπα όλων των εποχών από μια αριστερή κυβέρνηση που θεώρησε πως μπορεί να αλλάξει τους κανόνες της παγκόσμιας οικονομίας.
Τώρα καλούμαστε όλοι να πληρώσουμε τον λογαριασμό αφού πρώτα οδηγηθούμε στις κάλπες για άλλη μια φορά εξ αιτίας του εσωκομματικού πολέμου στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αν υπήρξε κάτι θετικό στην πολιτική σκηνή το τελευταίο δίμηνο ήταν η μοναδική, στα χρονικά, στήριξη της αντιπολίτευσης στο εγχείρημα της κυβέρνησης να παραμείνουμε στην Ευρώπη. Πρωταγωνιστής της σύγκλισης αλλά και του θετικού αποτελέσματος ήταν το Ποτάμι που από καιρό προειδοποιούσε και πίεζε για μια καλύτερη συμφωνία τον Μάρτιο ώστε να αποφύγουμε το μνημόνιο.
Το νέο ήθος στην πολιτική που υπέδειξε το Ποτάμι με τον τρόπο που αντιπολιτεύτηκε, έδρασε σαν καταλύτης για την επιβίωση της χώρας. Αυτό το ήθος είναι που μπορεί να δώσει την ελπίδα και να υποδείξει το τρόπο συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων για να γίνει η Ελλάδα ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος και να βγει από το αδιέξοδο. Προϋπόθεση σε μια τέτοια συνεργασία είναι να μπουν λογικοί όροι, όροι αξιοκρατίας, μακριά από πελατειακές σχέσεις προς όφελος των πολλών και όχι των ολιγαρχών και των συντεχνιών.
Όλοι γνωρίζουμε πως έχουμε μπροστά μας τον μονόδρομο του σκληρού μνημονίου. Θα μπορούσε να γίνει στην πράξη λιγότερο σκληρό αν γρήγορα γίνουν οι μεταρρυθμίσεις, αυτές που κοντεύουν να στοιχειώσουν. Αυτές που θα απελευθερώσουν τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας και θα σπρώξουν την χώρα μακριά από τον φαύλο κύκλο των μικρών και μεγάλων συμφερόντων, προς την πραγματική ανάπτυξη. Αυτές που θα μας βγάλουν μια για πάντα από τα μνημόνια και τους αναγκαστικούς δανεισμούς.
Εμείς στο Ποτάμι για άλλη μια φορά θα κινηθούμε με θάρρος στην νέα πρόκληση των εκλογών και θα πούμε σε όλους την αλήθεια. Εξάλλου αυτό ξέρουμε να κάνουμε και τα γεγονότα μέχρι τώρα δυστυχώς μας έχουν επιβεβαιώσει. Το καλό σενάριο για την επόμενη μέρα των εκλογών είναι να έχει την εκλογική δύναμη το Ποτάμι να είναι ο καταλύτης των εξελίξεων για να μπουν στην σωστή βάση οι όροι της συνεργασίας του πολιτικού συστήματος προς όφελος των πολλών. Γιατί εμείς μπορούμε.
Νικολίτσα – Λίλη Αγγελοπούλου
