Ειλικρινά, δεν μπορώ άλλο. Πιο συχνά βλέπω την δικαστική αντιπρόσωπο στο εκλογικό τμήμα που ψηφίζω, παρά τον οδοντίατρο μου!
Οι φήμες που ακούγονταν τις τελευταίες μέρες επιβεβαιώθηκαν χθες, με τον πρωθυπουργό να οδηγεί τη χώρα στις κάλπες και το κόμμα του σε διάσπαση. Τα υπόλοιπα κόμματα προβάλλουν (και καλά) αντιρρήσεις για τη χρονική συγκυρία προσφυγής στις κάλπες, αλλά είμαι σίγουρη ότι στα κομματικά επιτελεία τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση και σηκώνουν μανίκια για να σχεδιάσουν τις προεκλογικές «επιθέσεις» και «αντεπιθέσεις».
Τι έχουν να δουν πάλι τα ματάκια μας και ν’ ακούσουν τα αυτάκια μας! Αρχής γενομένης από τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών, που έσπευσαν χθες να τοποθετηθούν επί του θέματος, παρόλο που δεν νομίζω να εξεπλάγησαν και πολύ! Άρον-άρον επιστρέφουν οι δημοσιογράφοι από τις (κουτσουρεμένες) διακοπές τους, για να καλύψουν τις πολιτικές εξελίξεις!
Ας μην είμαι όμως, αχάριστη. Το καλοκαίρι αυτό ήταν γεμάτο ένταση, σασπένς και αγωνία. Κάτι καινούριο ζούσαμε κάθε εβδομάδα κι έτσι δεν πλήξαμε καθόλου. Και θέμα συζήτησης για το βράδυ που καθόμασταν στη βεράντα είχαμε και (μπόλικο) υλικό για την ανανέωση των στάτους μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τι άλλο θέλουμε βρε;
Έχουμε γίνει (άθελα μας;) πρωταγωνιστές σε ένα πολιτικό θρίλερ, που – όπως φαίνεται – τα επεισόδια του δεν έχουν τελειώσει ακόμη. Οι «μνηστήρες» της ψήφου μας είναι περισσότεροι αυτή τη φορά και θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να μας «σαγηνεύσουν». Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η ψήφος είναι το πιο δυνατό «όπλο» και η πιο μεγάλη δύναμη που έχουμε ως πολίτες. Γι’ αυτό ας την αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μπορούμε. Και πρέπει.
