Με λόγια συγκίνησης, ο πρώην δήμαρχος Νάξου θυμάται τη ζωή, την πορεία και την προσφορά του Βαγγέλη Γαλατερού στην κοινωνία και τον Δήμο
Με λόγια καρδιάς αποχαιρέτησε τον Βαγγέλη Γαλατερό ο πρώην δήμαρχος Νάξου Βασίλης Κόκκοτας.
Σε προσωπικό του μήνυμα, θυμάται τη διαδρομή του ακούραστου συνεργάτη του από τα δύσκολα παιδικά του χρόνια μέχρι τη μακρόχρονη προσφορά του στην κοινωνία της Νάξου, τόσο ως επαγγελματία όσο και ως δημοτικού συμβούλου με σπάνια εντιμότητα και ανιδιοτέλεια. Αναφέρεται με αγάπη στην οικογένειά του, στις αξίες του και στη σιωπηλή του στήριξη σε όσους είχαν ανάγκη, ενώ κάνει ιδιαίτερη μνεία στον αβάσταχτο πόνο της απώλειας του γιου του Γιώργου.
Ένα κείμενο γεμάτο σεβασμό, που φωτίζει την προσωπικότητα ενός ανθρώπου που «πορεύτηκε ήρεμα» και «έκανε το καθήκον του στην κοινωνία».
Το μήνυμα του Βασίλη Κόκκοτα
Αποχαιρετώ τον φίλο και συνεργάτη στο Δήμο, Βαγγέλη Γαλατερό.
Ο Βαγγέλης από πολύ μικρή ηλικία ορφάνεψε από πατέρα. Στηρίχτηκε στα πόδια του και σε ηλικία δώδεκα, δεκατριών ετών έβγαζε μεροκάματο πουλώντας εσπεριδοειδή Ποταμιάς στο Φιλώτι και στα χωριά της Τραγαίας.
Οι δυσκολίες αυτές του δημιούργησαν αυτοπεποίθηση και σχεδόν μετά την εφηβεία έγινε υφασματέμπορος, γυρνώντας στα πεδινά χωριά της Νάξου, με σημαντικά αποτελέσματα για την ηλικία του.
Μετά το στρατιωτικό του άνοιξε στην παλιά αγορά της Νάξου κατάστημα υφασμάτων.
Με τον έντιμο χαρακτήρα του κέρδισε την εμπιστοσύνη των πελατών του αλλά και των μεγαλεμπόρων προμηθευτών του από την Αθήνα.
Ο συνδυασμός αυτός του εξασφάλισε ανοδική πορεία.
Τα βήματα του διασταυρώθηκαν με εκείνα της Ασημίνας Γεωργιάδη, πολύτιμη σύντροφο της ζωής του. Δημιούργησαν μια υπέροχη οικογένεια με τα δύο τους αγόρια, τον Γιάννη και τον Γιώργο.
Σύντομα βγήκε στην παραλία, ανοίγοντας το μεγαλύτερο κατάστημα υφασμάτων στην πόλη. Έγκαιρα όμως διέγνωσε ότι τα υφάσματα, μετά τη μαζική παραγωγή ετοίμων ρούχων από τα εργοστάσια, έχαναν έδαφος οπότε στράφηκε στις κατασκευές οικοδομών με σημαντικές επιτυχίες και στον τομέα αυτό.
Τότε, το 1990 , τον παρακάλεσα να συμμετέχει στις δημοτικές εκλογές . Τον έπεισα με μεγάλη δυσκολία και με το επιχείρημα ότι τώρα πρέπει να ανταποδώσει κι αυτός στην κοινωνία που τον στήριξε τόσα χρόνια.
Τότε γνώρισα τον Βαγγέλη Γαλατερό. Δέκα έξη συνεχόμενα χρόνια πολύτιμος συνεργάτης . Δεν δέχθηκε ποτέ αξιώματα , παρά μια περίοδο που ανέλαβε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Μόνιμο μέλος της Δημαρχιακής Επιτροπής, από όπου περνούσαν και εγκρίνονταν όλα τα οικονομικά του Δήμου.
Η ακεραιότητα και η εντιμότητα του ήταν αποδεκτή και από τα μέλη της εκάστοτε αντιπολίτευσης. Υπερασπιζόταν τα συμφέροντα του Δήμου με περισσότερο ζήλο από εκείνο των επιχειρήσεων του. Δεν έκανε υποχωρήσεις και συχνά ερχόταν σε αντιπαράθεση με ανθρώπους που τον υποστήριζαν.
Με τον πλέον αθόρυβο τρόπο βοηθούσε συνανθρώπους μας που είχαν ανάγκη. Το μοναστήρι του Αγίου Χρυσοστόμου και το Κέντρο Υγείας Νάξου, στο πρόσωπο του για πολλά χρόνια είχαν βρει τον αμέριστο συμπαραστάτη τους.
Το καίριο πλήγμα της απώλειας του εξαιρετικού γυιού του Γιώργου, τον «γονάτισε», όπως και τη Μίνα. Τον Γολγοθά τους αυτό τον μετρίαζαν οι χαρές που τους έδιναν τα εγγόνια τους από το Γιάννη.
Φίλε Βαγγέλη,
Το λάδι στο καντήλι, όπως έλεγες, τελείωσε.
Πορεύσου ήρεμα.
Στην κοινωνία έκανες το καθήκον σου
Καλό σου ταξίδι
Βασίλης Κόκκοτας
Ακολουθήστε το naxostimes.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις