Νησιά. Τόποι περίκλειστοι κατά το παρελθόν.
Πολιορκημένοι από το αλμυρό θαλασσινό νερό που απλωνόταν γύρω τους και τους απέκοβε από τον έξω κόσμο, μοιάζοντας να ορθώνει υγρά σύνορα. Τρικυμισμένη και άγρια το χειμώνα η θάλασσα, γαλήνια άλλες φορές, μα δύσκολα προσπελάσιμη σε εποχές που τα σκαριά ήταν λιγοστά και μικρά και η επικοινωνία δυσχερής.
Για αιώνες τα νησιά ταξίδευαν μέσα στο χρόνο θαλασσοδαρμένα και παραζαλισμένα από τους αέρηδες, αποκομμένα σχεδόν και τυλιγμένα στο πέπλο της αυθυπαρξίας τους σαν να ήταν αυτόνομα κομμάτια γης καταμεσής του πελάγους. Οι ανάγκες της επιβίωσης υπαρκτές, πιεστικές και παρούσες ωστόσο για τους κατοίκους τους που με αγωνία φρόντιζαν να τις ικανοποιήσουν με πρωταρχικό μέλημα να μην πεινάσουν στον τόπο που επιφύλασσε γι΄αυτούς η μοίρα να ζήσουν και να αναστήσουν οικογένειες.
Διαβάστε περισσότερα στο parianostypos.gr
