Με μια λιτή τελετή, λόγω των απαιτούμενων προφυλάξεων της τρέχουσας περιόδου, πραγματοποιήθηκαν χθες το βράδυ στον πρόναο του Καθεδρικού Ναού Αγίου Γεωργίου Άνω Σύρου τα εγκαίνια της έκθεσης «Ο Πάπας του Διαλόγου», στο πλαίσιο των δράσεων του Φεστιβάλ ΑΝΩ 2020.
Για τη ζωή και το έργο του Αγίου Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ μίλησε στους παρευρισκόμενους ο Καθολικός Επίσκοπος Σύρου, π. Πέτρος Στεφάνου. Η έκθεση, που πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Πολωνικής Δημοκρατίας, θα διαρκέσει έως την Κυριακή 23 Αυγούστου και η είσοδος είναι ελεύθερη.
Οι εκδηλώσεις του ΑΝΩ festival/ΚΑΤΩ tour 2020 συνεχίζονται με τη συναυλία των Ελένης Κεβεντσίδου, εκκλησιαστικό όργανο και Σπύρου Λάμπουρα, κρουστά, την Πέμπτη, 20 Αυγούστου, στις 8:15 μ.μ. Η συναυλία θα μεταδοθεί ζωντανά από το κανάλι του Φεστιβάλ ΑΝΩ (https://www.youtube.com/watch?v=MQyzZt_TOp0), ενώ περιορισμένος αριθμός θεατών θα μπορέσει να παρακολουθήσει την εκδήλωση σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο προβολής, στο προαύλιο του Ποιμαντικού Κέντρου «ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ», στην Ποσειδωνία.
Περισσότερες πληροφορίες για το περιεχόμενο της έκθεσης
Για τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ ο διάλογος δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός, αλλά αποτελούσε πάντα ένα μέσο αλληλεπίδρασης με τους ανθρώπους. Ανάμεσα στους ασθενείς, τους απόρους, τους νέους, τους ηλικιωμένους, τους διανοούμενους, τους πολιτικούς, τους καλλιτέχνες και τους διπλωμάτες, σε όλες τις ηπείρους, σε όλες τις καταστάσεις και σε διάφορες εθνοτικές ομάδες, ο Ιωάννης Παύλος Β’ έβρισκε πάντα τον άνθρωπο πίσω από τον διάλογο.
Σε τούτη την έκθεση, η ανακάλυψη αυτή είναι εμφανώς ορατή στα πρόσωπα των ανθρώπων, είτε αισθάνονται άγχος είτε είναι γεμάτοι χαρά, ελπίδα, ζωή. Στην έκθεση που ετοίμασε το Κέντρο Σκέψης του Ιωάννη Παύλου Β’ με τίτλο «Ο Πάπας του Διαλόγου», μπορεί να δει κανείς πολύ καθαρά ότι για τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ ο διάλογος καθορίστηκε και αναδείχθηκε από τα ίδια τα θεμέλια της Χριστιανικής ταυτότητας, βασίστηκε δε σε μια στάση ανοιχτού πνεύματος και τιμιότητας, και σε μια από κοινού, ειλικρινή και γενναία αναζήτηση της αλήθειας.
Οι ενέργειές του σε αυτόν τον τομέα διακρίνονταν από εξαιρετική συνέπεια. Μερικές πολύ γνωστές χειρονομίες και εκδηλώσεις της ανοιχτής του στάσης απέναντι στον διάλογο κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Ποντίφικας είναι οι ακόλουθες: η επίσκεψη στη Μεγάλη Συναγωγή της Ρώμης, ο ασπασμός στο Κοράνι, η είσοδος στο Τζαμί Ουμαγιάντ στη Δαμασκό και η συνάντηση με νέους Μουσουλμάνους στο Μαρόκο.
Ο Πάπας συνάντησε πολλούς πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών από μη δημοκρατικά συστήματα, με την πεποίθηση ότι το μίσος μπορούσε να ξεπεραστεί με μια βαθιά ανθρώπινη συνάντηση. Ο Ιωάννης Παύλος Β’ ξεκίνησε ή ανανέωσε τις υφιστάμενες διπλωματικές σχέσεις με πολλές χώρες και η στάση του διαδραμάτισε θεμελιώδη ρόλο στον εκδημοκρατισμό αρκετών χωρών.
Ο Ιωάννης Παύλος Β’ ήταν ένας Πάπας-προσκυνητής. Πραγματοποίησε 104 ταξίδια στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Πάπας και επισκέφθηκε όλες τις ηπείρους.
Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών αυτών έδειξε την ικανότητά του να αναπτύσσει διάλογο όχι μόνο με μεμονωμένα άτομα, αλλά και με μεγάλες συγκεντρώσεις ατόμων. Επισκέφθηκε εγκαταλελειμμένα μέρη, ξεχασμένα από άλλους: παραγκουπόλεις, τον Οίκο της Μητέρας Τερέζας για τους ετοιμοθάνατους στην Καλκούτα και τον Οίκο των Σκλάβων στο νησί Γκορέ, που ήταν το λιμάνι από το οποίο απέπλεαν πολλά πλοία που μετέφεραν αφρικανούς σκλάβους.
Τα ταξίδια του περιλάμβαναν συχνά επισκέψεις σε νοσοκομεία, καθώς και οικουμενικές και διαθρησκευτικές συναντήσεις. Ήταν επιθυμία του να συναντά νέους ανθρώπους. Εκτιμούσε την πολιτισμική πολυμορφία, επειδή – όπως δήλωσε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1995 – «κάθε πολιτισμός είναι μια προσπάθεια στοχασμού των μυστικών του κόσμου και ένας άνθρωπος συγκεκριμένα, είναι ένας τρόπος έκφρασης της υπερβατικής διάστασης της ανθρώπινης ζωής».
Ο Ιωάννης Παύλος Β’ άνοιξε νέους δρόμους διαλόγου με άλλους Χριστιανούς (Ορθόδοξους, Αγγλικανούς, Προτεστάντες) και επίσης με εκπροσώπους άλλων θρησκειών, όπως Μουσουλμάνους, Βουδιστές και Εβραίους.
Κατά τη διάρκεια των προσκυνημάτων του επισκέφθηκε τόπους θρησκείας διάφορων χριστιανικών δογμάτων και διάφορων θρησκειών. Συνομίλησε με εκπροσώπους τους και υπέγραψε κοινές διακηρύξεις για διάλογο και συνεργασία.
Τέλος, ξεκίνησε τις Παγκόσμιες Συναντήσεις Προσευχής για την Ειρήνη, συνδέοντας ανθρώπους διαφόρων θρησκειών. Η πρώτη και σημαντικότερη τέτοια συνάντηση έλαβε χώρα στις 27 Οκτωβρίου 1986 στην Ασίζη, με 47 αντιπροσωπείες Εκκλησιών και Χριστιανικών κοινοτήτων και 13 μη χριστιανικές θρησκείες να προσεύχονται μαζί για την ειρήνη.
