Ανακοίνωση που εκφράζει την αντίθεση του στα σχέδια εγκατάστασης θηριωδών αιολικών πάρκων στις Κυκλάδες και άλλες περιοχές της χώρας, εξέδωσε ο Τομέας Πράσινης Μετάβασης του ΜέΡΑ25.
Αναλυτικά αναφέρει:
Στα Άγραφα, στις Κυκλάδες, στην Πιερία, στην Κάρυστο και αλλού, προωθούνται σχέδια εγκατάστασης θηριωδών αιολικών πάρκων. Σε όλες τις περιπτώσεις, τα προωθούμενα σχέδια εμφανίζουν τα παρακάτω κοινά χαρακτηριστικά:
1. Πρόκειται για γιγάντιες εγκαταστάσεις, σχεδιασμένες με βασικό κριτήριο την μεγιστοποίηση των κερδών των εταιρειών που τις προτείνουν.
2. Έχουν σχεδιαστεί και προταθεί χωρίς καμιά συζήτηση με τις τοπικές κοινωνίες. Στις περισσότερες από τις περιπτώσεις ανά την Ελλάδα, ισχυρά τοπικά κινήματα αντιδρούν, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα εξαιρετικά πειστικά σχετικά με το καταστροφικό αποτέλεσμα τέτοιων εγκαταστάσεων.
3. Αδειοδοτήθηκαν χρησιμοποιώντας αμφίβολες και ελλιπείς μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ).
4. Είναι σαφές ότι θα προκαλέσουν σοβαρές και μη αναστρέψιμες αλλοιώσεις στην εδαφική συνοχή, τα οικοσυστήματα, τη βλάστηση και τον υδροφόρο ορίζοντα των περιοχών στις οποίες πρόκειται να εγκατασταθούν.
5. Σε πολλές πτυχές του σχεδιασμού τους υπάρχουν παραβάσεις τόσο της Ελληνικής όσο και της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τις προστατευόμενες περιοχές. Ήδη έχουν υπάρξει και σχετικές καταδικαστικές αποφάσεις από την Commission.
Ανάγκη της Πράσινης Μετάβασης
Το ΜέΡΑ25 υποστηρίζει την ανάγκη της Πράσινης Μετάβασης με στόχο την ταχύτερη δυνατή ελάττωση με ορίζοντα το μηδενισμό εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου. Συνεπώς θεωρούμε αναγκαία την προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και μετατόπιση των στρατηγικών επενδύσεων από τα ορυκτά καύσιμα προς αυτές. Όμως, ΑΠΕ δεν είναι μόνο τα αιολικά πάρκα, πολύ περισσότερο δε τα τεραστίων διαστάσεων (σε γη και αριθμό) αιολικά πάρκα που επιβαρύνουν πολλαπλά, συχνά, παραβιάζοντας την ευρωπαϊκή και εγχώρια νομοθεσία, όπως διαπιστώνεται και από τις σχετικές καταγγελίες της Κομισιόν για πάρκα που στηρίχθηκαν σε ανεπαρκείς ΜΠΕ, και σε προστατευόμενες περιοχές.
Στο πλευρό όσων αγωνίζονται ενάντια στην εγκατάσταση θηριωδών αιολικών πάρκων
Ενώνουμε τη φωνή μας με εκείνη των τοπικών κινημάτων πολιτών που αγωνίζονται ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΘΗΡΙΩΔΩΝ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
Προτάσεις
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ: Τη χάραξη εθνικής στρατηγικής για τη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές, τέτοιας που να μεταθέτει την κεντρική ευθύνη για το σχεδιασμό των εφαρμογών από τους επιχειρηματικούς ομίλους στην πολιτεία και τους άμεσα επωφελούμενους πολίτες.
Αυτή η στρατηγική θα πρέπει να βασιστεί στις παρακάτω παράλληλες δράσεις και αρχές:
1. Την επιστημονική διερεύνηση όλου του εύρους των τεχνολογικά διαθέσιμων μορφών ΑΠΕ (ηλιακή ενέργεια, γεωθερμία, βιομάζα, υδροηλεκτρικά, ενέργεια από τα κύματα κ.λπ.) ως προς τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που παρουσιάζουν στο επίπεδο της εφαρμογής τους στη χώρα μας.
2. Την ενίσχυση και υποστήριξη ή δημιουργία ερευνητικών κέντρων που θα συνθέσουν υπεύθυνα προτάσεις εφαρμογής ΑΠΕ για κάθε τοποθεσία, βασισμένες στη συνέργεια διάφορων μορφών ΑΠΕ, και με βασικό κριτήριο το μέγιστο δυνατό ενεργειακό όφελος, χωρίς δραματικές επιβαρύνσεις της γης και της ζωής σε αυτή και όχι τη μεγιστοποίηση των κερδών του επενδυτή. Τα ήδη εφαρμοσμένα παραδείγματα της Τήλου, της Ικαρίας και της Ηρακλειάς δείχνουν το δρόμο, αλλά είναι ανάγκη να διανυθεί γρήγορα η συνέχεια του στη δυνατότητα κάλυψης των πολύ μεγαλύτερων ενεργειακών αναγκών σε αστικές περιοχές.
Επίσης:
3. Την ανάληψη πρωτοβουλιών από τις αυτοδιοικητικές αρχές (περιφέρειες και δήμους) για την ανάπτυξη αποτελεσματικού διαλόγου σχετικά με τη δυνατότητα συμμετοχής των πολιτών και των φορέων τόσο στις αποφάσεις και το σχεδιασμό όσο και στην πιθανή κερδοφορία που μπορεί να προκύψει από ενεργειακές εφαρμογές, εκδημοκρατίζοντας την παραγωγή ενέργειας.
4. Τη μέγιστη δυνατή νομοθετική κατοχύρωση και στήριξη των ενεργειακών κοινοτήτων, με σαφή όρια ωστόσο σχετικά με τις πιθανές περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις. (Τα φαραωνικά έργα της εκτροπής Αχελώου – Μεσοχώρας άφησαν τα σημάδια της εγκατάλειψης στην περιοχή εδώ και τριάντα χρόνια χωρίς καμιά αποκατάσταση).
5. Την ένταση των προσπαθειών για ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ με κάθε δυνατό τρόπο (με προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας στις οικοδομές, στη γεωργία, στη βιομηχανία, και στην ενημέρωση των πολιτών κ.λπ.).
