Στο Νοσοκομείο Σαντορίνης έληξαν χωρίς να ανανεωθούν οι συμβάσεις 13 επικουρικών νοσηλευτών, φυσικοθεραπευτών και λοιπών ειδικοτήτων. Οι εργαζόμενοι αυτοί, αν δεν γίνει κάτι άμεσα από την ΑΕΜΥ και το Υπουργείο Υγείας, οδηγούνται σε απόλυση και το νοσοκομείο μπαίνει πλέον σε τροχιά λειτουργικής κατάρρευσης.
Στην πρόσφατη επίσκεψη μας στο νοσοκομείο, συζητώντας με τον εκτελούντα χρέη διοικητή, τους γιατρούς, το σωματείο εργαζομένων, το Σύλλογο Στήριξης του Νοσοκομείου και το Σύλλογο Νεφροπαθών, διαπιστώσαμε τα σοβαρά προβλήματα στελέχωσης με ιατρικό και νοσηλευτικό-παραϊατρικό προσωπικό, τα οποία έχουν οξυνθεί την τελευταία περίοδο και υποβαθμίζουν την εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου. Ακούσαμε την κραυγή απόγνωσης και αγωνίας για τη βιωσιμότητα και την προοπτική ενός νοσοκομείου που στα 5 και πλέον χρόνια λειτουργίας του, παρά τα προβλήματα και τις ελλείψεις του, έχει σώσει ανθρώπινες ζωές και έχει αντιμετωπίσει με επιτυχία χιλιάδες επείγοντα και τακτικά περιστατικά κάθε μορφής, συμπεριλαμβανομένων χειρουργικών επεμβάσεων, τοκετών, εργαστηριακών εξετάσεων κλπ. Γι’ αυτό ακριβώς καταθέσαμε επείγουσα Ερώτηση στη Βουλή με κεντρικό αίτημα τη δραστική ενίσχυση του με ανθρώπινο δυναμικό και την πλήρη ένταξη του νοσοκομείου στο ΕΣΥ, χωρίς βεβαίως μέχρι αυτή τη στιγμή να έχουμε λάβει απάντηση από τον Υπουργό Υγείας.
Οι τελευταίες όμως εξελίξεις, με τη μη ανανέωσης των συμβάσεων σημαντικής μερίδας εργαζομένων, σε συνδυασμό με το κενό Διοίκησης στην ΑΕΜΥ, έχουν δημιουργήσει κλίμα πλήρους εγκατάλειψης και αποδιοργάνωσης του νοσοκομείου. Αυτό που προέχει τώρα είναι η άμεση αντιστροφή αυτής της διαλυτικής κατάστασης και η τόνωση του ηθικού του προσωπικού και της τοπικής κοινωνίας, που απογοητεύονται καθημερινά και ανησυχούν εύλογα για τις πολιτικές προθέσεις της κυβέρνησης.
Καλούμε την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, να σταματήσει άμεσα την απαξίωση του νοσοκομείου Σαντορίνης, να ανανεώσει τη θητεία του επικουρικού προσωπικού όλων των κατηγοριών και να δρομολογήσει την οργανική ένταξη του στο ΕΣΥ. Κάθε καθυστέρηση και ολιγωρία πλέον στη λήψη δραστικών μέτρων, πλήττει με μη αναστρέψιμο τρόπο την ασφαλή λειτουργία, τη βιωσιμότητα και το δημόσιο χαρακτήρα ενός σύγχρονου νοσοκομείου. Εκτός και αν είναι αυτός ο πραγματικός στόχος ….
