Ως «την πιο ρεαλιστική και τη λιγότερο επώδυνη λύση για τον λαό μας» θεωρεί το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης η Νομαρχιακή Επιτροπή Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με ανακοίνωση της, κάνει λόγο για «μια τολμηρή μεταρρύθμιση» που ωφελεί τους «πραγματικά οικονομικά ασθενέστερους».
Η Νομαρχιακή Επιτροπή αναφέρεται, επίσης, και στην απεργία της ΠΝΟ, εκφράζοντας μια… διχασμένη άποψη: Από την μια πλευρά, μιλάει για αποστέρηση της δυνατότητας μετακίνησης και μεταφοράς προϊόντων που κάνει τους νησιώτες να αισθάνονται ως πολίτες β’ κατηγορίας κι από την άλλη, στέκεται αλληλέγγυα στους εργαζόμενους που «επιλέγουν να αγωνίζονται ασκώντας το συνταγματικά κατοχυρωμένο εργασιακό δικαίωμα της απεργίας».
Το πλήρες περιεχόμενο της ανακοίνωσης της Νομαρχιακής Επιτροπής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής:
Θεωρούμε ότι το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, με δεδομένη την κατάσταση στην οποία παρέλαβε τα ασφαλιστικά ταμεία και τα στενά πλαίσια στα οποία κινήθηκε, κάτω από το βάρος των δεσμεύσεων όλων των συμφωνιών, των ασφυκτικών πιέσεων και των εκβιασμών των δανειστών, αποτελεί την πιο ρεαλιστική και την λιγότερο επώδυνη λύση για το λαό μας.
Είναι η πρώτη φορά που οι πραγματικά οικονομικά ασθενέστεροι ωφελούνται, με το βάρος να επιμερίζεται δίκαια στα υψηλά εισοδήματα, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν συνέβαινε στις εποχές των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Επιχειρείται μια τολμηρή ασφαλιστική και συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, μέσα από την οποία θα διασφαλίζονται ο πυρήνας του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος και η αξιοπρεπής διαβίωση όλων, ενώ ταυτόχρονα θα καλύπτονται οι δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας.
Διατηρούμε ακέραια την άποψή μας, ότι η κυβέρνηση οφείλει να στραφεί προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης λύσης, αναφορικά με την καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων, η οποία κορυφώθηκε μέσω του καταστροφικού PSI.
Τέλος, αυτές τις μέρες, ως νησιώτες βρισκόμαστε στην δυσάρεστη θέση της αποστέρησης μας από το πολύτιμο κοινωνικό αγαθό της δυνατότητας μετακίνησης και μεταφοράς προϊόντων και, ως εκ τούτου, νιώθουμε σαν να είμαστε πολίτες β’ κατηγορίας.
Παρόλα αυτά, στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους εργαζόμενους, οι οποίοι επιλέγουν να αγωνίζονται ασκώντας το συνταγματικά κατοχυρωμένο εργασιακό δικαίωμα της απεργίας.
