Πέντε ντοκιμαντέρ του 17ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης θα προβληθούν αύριο και μεθαύριο στη Νάξο.
Στις προβολές αυτές (τις οποίες διοργανώνει η Κινηματογραφική Λέσχη Νάξου) κυριαρχεί το ντοκιμαντέρ “Emery Tales” των Στέλιου Ευσταθόπουλου και Σουζάνε Μπάουζινγκερ, με πρωταγωνιστές τους ανθρώπους των σμυριδορυχείων της Νάξου, ακολουθώντας τους στην καθημερινή τους μάχη με το βουνό.
Το ντοκιμαντέρ πραγματεύεται την άγνωστη ιστορία των σμυριδεργατών της ορεινής Νάξου, που προσπαθούν να επιβιώσουν σε μία άγονη γη συλλέγοντας τη μαύρη πέτρα. Ο τρόπος εξόρυξης της σμύριδας, η διαδρομή της, η άνθιση της και η παρακμή της. Τετρακόσιοι άνδρες έχουν ακόμη το δικαίωμα εργασίας. Και ανησυχούν: Το κράτος της κρίσης δεν θέλει να διατηρήσει την εξόρυξη. Το «σμυρίγλι» είναι η ζωή τους. Υπάρχει μέλλον για την σμύριδα; Μήπως πρέπει να πάρουν οι ίδιοι την τύχη της στα χέρια τους; Η συνέχεια επί της οθόνης!
Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν στο Πνευματικό Κέντρο της Καθολικής Μητρόπολης στις 21:00 και το πρόγραμμα έχει ως εξής:
Α’ Μέρος – Πέμπτη 2 Απριλίου
Burning from the Inside (Μάρσια Τζιβάρα, 64’)
Ένα αντιφασιστικό ντοκιμαντέρ που διαδραματίζεται στο Βερολίνο και στην Αθήνα. Χρησιμοποιώντας ως άξονα την άνοδο της Χρυσής Αυγής, παρουσιάζει τον εκφασισμό και την αποσύνθεση της ελληνικής κοινωνίας και αμφισβητεί τη λειτουργία των πολιτικών και κοινωνικών δομών, καθώς και τη λειτουργικότητα του καπιταλισμού και της δημοκρατίας. Αντιπαραθέτoντας τις εξελίξεις στην Ελλάδα με τον αντίκτυπό τους στη Γερμανία, δίνει παγκόσμια διάσταση στο πρόβλημα του ναζισμού, θέτει ερωτήματα για τη θέση της Γερμανίας στην Ευρώπη, παρουσιάζει τη δύναμη του λαού όταν αυτός είναι ενωμένος και αναδεικνύει τους λόγους που έκαναν την Ελλάδα μια χώρα «φλεγόμενη εκ των έσω».
Μίλαντ – Ο πλανήτης μου… (Μενέλαος Καραμαγκιώλης, 64’)
Ο Τζελανί παντρεύτηκε μια γυναίκα από διαφορετική φυλή. Για να μην τους σκοτώσουν έφυγαν από την πατρίδα τους. Με τα πόδια έφτασαν, μήνες μετά, σ’ ένα ποτάμι που άλλοι για να το διασχίσουν πεθαίνουν κι άλλοι μπαίνουν κολυμπώντας στην Ευρώπη. Όμως, στην πρώτη ευρωπαϊκή χώρα, την Ελλάδα, βρέθηκαν – με τα παιδιά τους – άστεγοι και εγκλωβισμένοι. Η μόνη λύση, λένε οι διακινητές, είναι να φτάσουν παράνομα στη Γερμανία. Δεν υπάρχουν άλλα χρήματα να «δραπετεύσει» ολόκληρη η οικογένεια. Ο Τζελανί, αντιμέτωπος με αυτό το δίλημμα, πρέπει να αποφασίσει να φύγει ένα από τα παιδιά του ασυνόδευτο και αν φτάσει σώο, αργότερα ίσως καταφέρει να τραβήξει κοντά του και την υπόλοιπη οικογένεια. Τα παιδιά του θα μάθουν με βίαιο τρόπο πώς βρίσκει κανείς τον πλανήτη του ή πώς τον στήνει εξαρχής· και αν η Γερμανία είναι πραγματικά η λύση ή ένας νέος εφιάλτης.
Β΄ Μέρος – Παρασκευή 3 Απριλίου
Emery Tales (Susanne Bausinger – Στέλιος Ευσταθόπουλος, 66’)
Από τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έξι κοινότητες της Νάξου κατέχουν το προνόμιο να εξορύσσουν τη σμύριδα που κρύβεται στο βουνό Αμμόμαξη. Παλιά, η μαύρη πέτρα ήταν περιζήτητη στη βιομηχανία ως λειαντικό. Σήμερα, το κράτος παραλαμβάνει τη «σοδειά» και παρέχει στους εργάτες… τα ένσημα του ΙΚΑ. Για να επιβιώνουν, παλεύουν με τα άγονα χωράφια τους. Πολλοί νέοι φεύγουν. Τετρακόσιοι άνδρες έχουν ακόμη το δικαίωμα εργασίας. Το σμυρίγλι είναι η ζωή τους. Θα υπάρξει μέλλον;
Little Island (Άγγελος Ψωμόπουλος, 12’)
To Little Island περιγράφει την ιστορία ενός ανθρώπου που επέλεξε να ζει για 40 περίπου χρόνια σ’ ένα μικρό νησί. Μέσα από τα χρόνια κατάφερε να διαμορφώσει τη ζωή του και να επιβιώνει παρά τις αντίξοες συνθήκες. Η ζωή του όμως αναστατώνεται από την επιμονή των δασικών αρχών να τον απομακρύνουν από εκεί. Εκείνος όμως δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει ποτέ το μικρό νησί.
Προσκύνημα (Μαριάννα Αστρακά – Γιώργος Φωτιάδης, 42’)
Η δύναμη της πίστης να ξεπερνά τα όρια του νου είναι το Προσκύνημα. Αποτυπώνει την έκφραση της πίστης μέσα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα στην ινδική χερσόνησο. Καταλήγει στο ύψιστο για τον ινδικό και θιβετανικό θρησκευτικό πολιτισμό, τον ιερό γύρο του βουνού Καϊλάς, στα υψίπεδα του Θιβέτ. Βιώνει με τους προσκυνητές την εκδήλωση της πίστης τους μέσα από τη θρησκευτική κατάνυξη, το χορό, τη μουσική, αλλά και μέσα από την υπέρβαση των σωματικών και νοητικών ορίων τους.