Η Στέλλα Κονιτοπούλου στο naxostimes.gr: «Το νησί μου δεν με θυμάται»

Για όλους και για όλα μίλησε η Στέλλα Κονιτοπούλου στο naxostimes.gr στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Νίκο Σκορδιαλό, την ώρα που οι δυο τους έκαναν βόλτα στο Σαγκρί της Νάξου και στις ομορφιές του.

Στην «εξομολόγησή» της, η δημοφιλής ερμηνεύτρια του νησιώτικου τραγουδιού μίλησε για τα πρώτα της βήματα στο τραγούδι, για την οικογένεια των Κονιτοπουλέων από όπου προέρχεται αλλά για τα επόμενα επαγγελματικά της σχέδια. Μάλιστα αποκάλυψε ότι θα συμμετέχει στο νέο άλμπουμ του Φίλιππου Πλιάτσικα, σε ένα ατμοσφαιρικό τραγούδι σε στίχους και μουσική δική του, που θα κυκλοφορήσει τώρα τον Μάιο και ο τίτλος του είναι «Πάμε στ’ανοιχτά».

Η Στέλλα Κονιτοπούλου εκφράζει το παράπονό της για την ιδιαίτερη πατρίδα της τη Νάξο λέγοντας ότι «το νησί μου δεν με θυμάται» ενώ παράλληλα δηλώνει ότι «εγώ σε κάθε περίπτωση, αγαπώ τον τόπο μου και τον τιμώ όπου σταθώ κι όπου βρεθώ».

Γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στη Νάξο; Πώς ήταν τα παιδικά́ σας χρόνια μέσα σε μια οικογένεια δημοφιλών καλλιτεχνών;

Τα παιδικά μου χρόνια ήταν τα πιο όμορφα και ανέμελα της ζωής μου. Έχω πολλές αναμνήσεις από τότε, πολύ όμορφες οι οποίες με συντροφεύουν μέχρι σήμερα. Όταν είσαι παιδί δεν καταλαβαίνεις τη δημοφιλία που έχει κάποιος που ασχολείται με το τραγούδι. Έτσι κι εγώ, λειτουργούσα φυσιολογικά μέσα στη μουσική μου οικογένεια.

Πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με το τραγούδι;

Μεγάλωσα σε ένα σπίτι ακούγοντας μουσική και τραγούδι από το πρωί ως το βράδυ. Ήταν τόσο όμορφος αυτός ο μουσικός κόσμος! Με επηρέασε πάρα πολύ αυτή η καθημερινή τριβή. Κι έτσι ήταν μονόδρομος για εμένα να ασχοληθώ με αυτό.

Σίγουρα μέσα σε αυτή την αξιόλογη πορεία σας βιώσατε χαρές μα και λύπες… Υπάρχει κάτι που να το θυμάστε μέχρι σήμερα ή κάτι που να σας έχει «σημαδέψει»;

Αυτό που θυμάμαι έντονα είναι η πρώτη μου ηχογράφηση στο studio. Ήταν να κάνω χορωδιακά και β’ φωνή στον δίσκο του Γιάννη Πάριου «Τα Νησιώτικα». Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει από το άγχος και την αγωνία. Αυτή η στιγμή πραγματικά είναι απόλυτα ζωντανή στη μνήμη μου, όπως και άλλη μία ηχογράφηση, στα 16 μου, για τον δίσκο «Θάλασσα και Παράδοση με το Κονιτοπουλέικο» όπου τραγούδησα το τραγούδι «Εκατό Καρδιές να Είχα» σε πρώτη εκτέλεση. Αυτή ήταν και η πρώτη προσωπική μου επιτυχία που έχει περάσει στην ιστορία του νησιώτικου τραγουδιού πια, καθώς δεν υπάρχει γλέντι στο οποίο να μην ακούγεται.

Κάποια στιγμή είχατε αποσυρθεί από το τραγούδι. Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας οδήγησαν σε αυτή την απόφαση; Πώς το ξεπεράσατε;

Δεν αποσύρθηκα ποτέ στην πραγματικότητα. Απλώς έκανα ένα διάλειμμα γιατί το χρειαζόμουν. Ηχογραφούσα ακατάπαυστα, τραγουδούσα κάθε μέρα της ζωής μου ζωντανά από 12 χρονών σε εμφανίσεις σε κέντρα, συναυλίες και τηλεοπτικές εκπομπές. Στα ρεπό μου ταξίδευα στην Ελλάδα και το εξωτερικό για περιοδείες. Αυτό όπως είναι φυσικό, έφερε την ανάγκη για ξεκούραση και ανασυγκρότηση. Οπότε έκανα επιλεκτικές εμφανίσεις, πήρα τον χρόνο μου να σκεφτώ καλλιτεχνικά προς τα που θέλω να πάω, ανανεώθηκα και σιγά σιγά μπήκα σε υγιείς ρυθμούς δουλειάς. Ξέρεις, όταν περνούν τα χρόνια, ηρεμεί κανείς αυτά τα ένστικτα που λένε ότι πρέπει να αποδείξει πως είναι παρών. Κανείς μπορεί να είναι παρών και με ένα πολύ καλό τραγούδι, κι αυτό από μόνο του αρκεί πολλές φορές, όταν πίσω σου έχεις χτίσει μία πορεία με πολύ κόπο και εργατικότητα.

Παραδοσιακά τα μέλη της οικογένειας σας, από γενιά σε γενιά, ασχολούνται με το νησιώτικο… Η κόρη σας δεν το έκανε. Γιατί; Σας ενόχλησε αυτό;

Δεν με ενόχλησε καθόλου. Το ότι είναι από μουσική οικογένεια, δεν σημαίνει ότι γεννιέται με μία υποχρέωση. Τα παιδιά πρέπει να κάνουν αυτό που ονειρεύονται και τους ευχαριστεί!

Πόσο «βαρύ» είναι να …κουβαλάς το όνομα των Κονιτοπουλαίων;

Είναι μεγάλη ευλογία να ανήκεις σε αυτή τη σπουδαία οικογένεια για το μουσικό αυτό είδος. Βεβαίως, αυτό σου δημιουργεί και υποχρεώσεις. Το είδος αυτό απαιτεί ήθος, αξιοπρέπεια, αγάπη και πίστη, ιδίως πια που δεν είναι το αγαπημένο των τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών μέσων. Οι επιλογές που κάνει κανείς πρέπει να φιλτράρονται και να αξιολογούνται, ώστε να τιμά αυτό που παραλαμβάνει από τους παλαιότερους και να του δίνει αξία για τη συνέχεια.

Έχετε συνεργαστεί με αξιόλογους καλλιτέχνες όπως ο Γιάννης Πάριος. Τι έχετε να θυμάστε από αυτή τη συνεργασία;

Τι να πρωτοθυμηθώ! Ο Γιάννης Πάριος είναι η φωνή που θαύμαζα περισσότερο και η ζωή τα έφερε έτσι, ώστε να συνεργαστώ μαζί του στα πιο κομβικά χρόνια της πορείας μου. Έμαθα από εκείνον, με στήριξε, μου έδωσε πολύ όμορφα τραγούδια, τραγουδήσαμε μαζί στις ζωντανές εμφανίσεις και με «γνώρισε» στον κόσμο ως σόλο καλλιτέχνιδα. Η γενναιοδωρία αυτή έφερε και το τραγούδι «Τα Σφάλματα Σου Πέλαγα» στο οποίο έγραψε τους στίχους, σε μουσική του Βασίλη Κλουβάτου, που μου χάρισε έναν χρυσό δίσκο – σφραγίδα της αγάπης του κόσμου.

Θεωρείτε πως το νησιώτικο τραγούδι σήμερα διαφέρει από παλιότερα; Αρκετοί συνάδελφοι σας πιστεύουν πώς έχει χαθεί το παραδοσιακό στοιχείο και γίνεται πιο …μοντέρνο.

Έχει αλλάξει πολύ προς δύο κατευθύνσεις. Υπάρχει μία πλευρά που δεν έχει σχέση με αυτό που ξέρουμε οι παλαιότεροι και εννοούμε ως παραδοσιακό τραγούδι. Ηλεκτρικά μουσικά όργανα, σκληρή ενορχήστρωση, φωνητική τοποθέτηση και στίχοι που θυμίζουν πιο πολύ σύγχρονο λαϊκό τραγούδι. Αυτή η πλευρά δεν με εκφράζει. Κι εγώ στην πορεία μου, δεν αρνούμαι ότι προσπάθησα να κάνω πιο τολμηρές προτάσεις για να φέρω τους νέους πιο κοντά στο είδος. Πάντοτε όμως, οι δημιουργοί που έγραφαν τους στίχους ή ενορχήστρωναν τα τραγούδια, ήταν στιβαρά ονόματα του χώρου που είχαν την αισθητική και το κριτήριο να κάνουν αυτό που λέμε «τόσο όσο». Παρόλα αυτά, καθώς διαμορφώνεται αυτό που ονομάζεις «μοντέρνο», υπάρχει και μία άλλη – πιο φωτεινή για μένα – πλευρά, ανθρώπων που μελετούν τα αρχεία, τους παλιούς, τον φυσικό ήχο, ακούν μουσική άλλων πολιτισμών και φέρνουν και «παντρεύουν» όλα αυτά τα στοιχεία σε κάτι νέο, αυτό για το δικό μου γούστο είναι το σύγχρονο παραδοσιακό τραγούδι.

Τι θα συμβουλεύατε τα νέα παιδιά που θέλουν σήμερα να ασχοληθούν με το νησιώτικο;

Να το αγαπήσουν γι’αυτό που είναι, να μην το χρησιμοποιήσουν για να γίνουν απλώς γνωστά ή γενικώς για λόγους που δεν έχουν σχέση με τη μουσική. Αν κάνουν αυτό, έχουν κάνει την καλύτερη αρχή. Αυτό φέρνει την εργατικότητα και τη σωστή κρίση.

Σας είχαν κάνει πρόταση να φωτογραφηθείτε για ένα εξώφυλλο στο playboy. Γιατί αρνηθήκατε;

Γιατί ήταν «πυροτέχνημα» και τα «πυροτεχνήματα» δεν φέρνουν τη διάρκεια. Πολλές προτάσεις έχω δεχτεί για φωτογραφήσεις, συμμετοχή σε ριάλιτι και εκπομπές που δεν έχουν να κάνουν με τη μουσική ή το παραδοσιακό τραγούδι, κι έχω αρνηθεί. Η αλήθεια είναι ότι το καταλαβαίνω ως ιδέα. Ζούμε σε μία εποχή που έχουν ειπωθεί όλα. Κάνει αίσθηση λοιπόν, να βάλουμε κάπου έναν άνθρωπο που δεν φανταζόμασταν σε έναν ρόλο έκπληξη. Εκεί λοιπόν πια είναι θέμα προσωπικής αντοχής, το στηρίζεις ή όχι. Αντέχεις να θυσιάσεις την εσωτερική σου ηρεμία για να υποστηρίξεις κάτι ακραίο; Αξίζει όλο αυτό για να είσαι η συζήτηση του μήνα και μετά να μην ασχολείται μαζί σου κανείς;

Θα πηγαίνατε σαν κριτής σε κάποιο show μουσικής; Σας έχει γίνει ποτέ κάποια τέτοια πρόταση;

Δεν είχα τέτοια πρόταση μέχρι στιγμής. Οι προτάσεις που είχα ήταν για να συμμετάσχω ως παίκτρια. Ο ρόλος του κριτή είναι δύσκολος και θέλει ευαισθησία. Θα το σκεφτόμουν μόνο, αν οι συνεργάτες μού δημιουργούσαν ασφάλεια.

Εκτός από το τραγούδι… με τι άλλο ασχολείται η Στέλλα; Από ότι γνωρίζω σας αρέσει το τένις.

Ναι το τένις είναι μία αγαπημένη μου διέξοδος από την καθημερινότητα! Κάνω παραδοσιακούς χορούς, ασχολούμαι με τα κοινά στον Δήμο Κηφισιάς, στον τομέα του πολιτισμού και μαγειρεύω πολύ (και ωραία όπως λένε όσοι έχουν δοκιμάσει)! Όταν δεν κάνω αυτά, ακούω μουσική και ηχογραφώ νέα τραγούδια.

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;

Κάνω συναυλίες και ζωντανές εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα, παρέα με σπουδαίους μουσικούς και το χαίρομαι πραγματικά. Ετοιμάζω επίσης, δισκογραφικά νέες συνεργασίες με συναδέλφους-καλλιτέχνες, που εκτιμώ κι έχω ξεχωρίσει. Μία τέτοια συνεργασία, με πολύ ενδιαφέρον πιστεύω, θα είναι η συμμετοχή μου στο άλμπουμ του Φίλιππου Πλιάτσικα, σε ένα φοβερά ατμοσφαιρικό τραγούδι σε στίχους και μουσική δική του, που θα κυκλοφορήσει τώρα τον Μάιο και θα λέγεται «Πάμε στ’ανοιχτά».

Στην Νάξο δεν σας έχουμε δει συχνά να κάνετε εμφανίσεις σαν τραγουδίστρια. Γιατί θεωρείτε πώς συμβαίνει αυτό και πώς αισθάνεστε;

Πάντα θέλω να τραγουδήσω στη Νάξο, αλλά κάπως στην περίπτωση μου νιώθω ότι ισχύει το «ουδείς προφήτης στον τόπο του». Με εξαίρεση μία συναυλία που είχε γίνει στο χωριό σου στο Σαγκρί, πριν αρκετά χρόνια, το νησί δεν με θυμάται. Και ξέρεις αν δεν με θυμόταν και κανείς άλλος, θα έλεγα ότι είναι δικό μου το πρόβλημα. Η αγάπη που εισπράττω όμως από όλα τα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας και την ομογένεια έρχεται ως απάντηση σε αυτό. Εγώ σε κάθε περίπτωση, αγαπώ τον τόπο μου και τον τιμώ όπου σταθώ κι όπου βρεθώ.

(Visited 1.557 times, 1 visits today)