Αναγνώρισε την αξία της Σύρου όταν έφυγε μακριά της. Τώρα, την υπηρετεί από τη θέση της αντιδημάρχου Πολιτισμού, ένα πόστο απαιτητικό και ιδιαίτερο.
Ο λόγος για την Θωμαή Μενδρινού, η οποία – σε συνέντευξή της στο naxostimes.gr – μίλησε για τους στόχους που έχουν θέσει η ίδια και το Τμήμα Πολιτισμού του Δήμου, στο πλαίσιο τόσο της αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της Σύρου, όσο και της διαφύλαξης και συντήρησης του πολιτιστικού της κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, μίλησε και για το ιδιαίτερο βάρος που έχει δοθεί στην εκπαίδευση της νέας γενιάς, ώστε να γνωρίσει την αξία της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς, ενώ χαρακτήρισε «εμπειρία ζωής και πολύτιμο θησαυρό» την γνωριμία της με τον αείμνηστο Μάνο Ελευθερίου.
Αναπόφευκτα, η κα Μενδρινού απάντησε και σε ερωτήσεις σχετικές με τις δημοτικές εκλογές του Μαΐου, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι πάλεψε σκληρά για να ανατρέψει την αμφισβήτηση με την οποία ήρθε αντιμέτωπη ως νέος άνθρωπος και ως γυναίκα στον χώρο της πολιτικής. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, δεν δίστασε να εκφράσει ανοιχτά τις απόψεις της, αφού – όπως δήλωσε – «κάποια πράγματα στη ζωή μας οφείλουμε να είναι αδιαπραγμάτευτα, όποιο πολιτικό κόστος και να έχουν».
ΕΡ: Ποιοι είναι οι στόχοι που έχει θέσει το Τμήμα Πολιτισμού του Δήμου Σύρου-Ερμούπολης και εσείς προσωπικά, ως Αντιδήμαρχος Πολιτισμού για το 2019;
ΑΠ: Οι στόχοι, οι οποίοι έχουμε θέσει είναι η δημιουργία ενός μόνιμου εκθεσιακού χώρου με αντικείμενα του Μάνου Ελευθερίου, ο οποίος θα τιμά το έργο και τη μνήμη του. Ο Μάνος Ελευθερίου αγάπησε την Σύρο όσο κανένας άλλος. Να επισημάνω ότι το πολιτιστικό πρόγραμμα του «Σύρος – Πολιτισμός» θα είναι αφιερωμένο στον Μάνο Ελευθερίου με εκδηλώσεις αφιερωμένες σε εκείνον. Έχουμε προγραμματίσει την αναβάθμιση του Θεάτρου Απόλλων σε ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό, την αλλαγή κουφωμάτων του Πνευματικού Κέντρου της Άνω Σύρου και εργασιών στο εσωτερικό του και αναμένουμε τα αποτελέσματα δυο μεγάλων στόχων μας, που είναι η ψηφιακή έκθεση Μάρκου Βαμβακάρη στην Άνω Σύρο και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στην Ποσειδωνία.
ΕΡ: Υπό την «ομπρέλα» των πολιτιστικών εκδηλώσεων του δήμου «Σύρος-Πολιτισμός», η Σύρος χαρακτηρίζεται, πλέον και ως «Νησί των Φεστιβάλ». Πέστε μας λίγα λόγια για το εγχείρημα αυτό.
ΑΠ: Χαίρομαι πολύ που λέτε και εσείς πως η Σύρος πλέον χαρακτηρίζεται ως το Νησί των Φεστιβάλ. Πιστέψαμε και δουλέψαμε πάρα πολύ σε αυτό. Στο πλαίσιο της επικοινωνιακής πολιτικής και του στρατηγικού σχεδιασμού μας, εστιάσαμε σε αυτό το κομμάτι. Το αποτέλεσμα; Η Σύρος παρουσιάστηκε ως το Νησί των Φεστιβάλ σε όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς της Ελλάδας, αλλά και στο εξωτερικό.
Αυτό ήταν κάτι που το κερδίσαμε. Μια τεράστια προβολή για τη Σύρο χωρίς κανένα οικονομικό κόστος για τους δημότες, όταν άλλοι Δήμοι πληρώνουν αδρά για την παρουσία τους στα ΜΜΕ. Εστιάζουμε στην αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλους τους συνεργάτες μου στο Τμήμα Πολιτισμού που πίστεψαν και δούλεψαν για τον σκοπό αυτό. Αδιαμφισβήτητα το εγχείρημα πέτυχε προς όφελος της Σύρου.
ΕΡ: Κατά πόσο η Σύρος έχει αξιοποιήσει επαρκώς το – ομολογουμένως – τεράστιο πολιτιστικό της «κεφάλαιο» και σε ποιον βαθμό η πολιτιστική κληρονομιά του νησιού έχει γίνει (ή θα έπρεπε να γίνει) «κτήμα» των κατοίκων του;
ΑΠ: Η αξιοποίηση του πολιτιστικού μας κεφαλαίου για μένα έχει να κάνει και με την ανάδειξή του, αλλά κυρίως με την διαφύλαξη και συντήρησή του. Για εμάς αποτελεί προτεραιότητα η συστηματική αναβάθμιση των πολιτιστικών μας χώρων, διότι η φθορά χρόνο με τον χρόνο είναι τεράστια. Υπάρχει μια συσσωρευμένη φθορά των πολιτιστικών χώρων, η οποία δεν δικαιολογείται.
Όταν προβάλλουμε την Σύρο ως το νησί του Πολιτισμού, αυτό πρέπει να αντανακλά παντού, όχι μόνο στην ιστορία, αλλά και σε αυτή που χαράζουμε εμείς για τις επόμενες γενιές. Αυτό πράξαμε για το Θέατρο μας τα τελευταία χρόνια με την συστηματική συντήρηση και αναβάθμισή του, ώστε να μη το αγγίξει η φθορά του χρόνου.
Πιστεύω βαθιά σε αυτό και χρειάζεται συστηματική δουλειά ώστε το νησί να έχει την εικόνα που του αρμόζει. Ίσως η πολιτιστική κληρονομιά για τους Συριανούς να θεωρείται δεδομένη και να μην το αναγνωρίζουμε όσοι ζούμε εδώ, όπως του αρμόζει. Εγώ αναγνώρισα την αξία του τόπου μου όταν έφυγα εκτός. Επενδύουμε στην εκπαίδευση της νέας γενιάς μέσα από δράσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα που αφορούν τον πολιτισμό. Η πολιτιστική κληρονομιά μας πρέπει να γίνει «κτήμα» των παιδιών μας, ώστε να την σέβονται και να αναγνωρίζουν τον πλούτο και την αξία του πολιτιστικού μας αποθέματος από μικρή ηλικία.
ΕΡ: Αν κάνατε έναν απολογισμό από την πενταετία που πέρασε και «ζυγίζατε» τις εμπειρίες που αποκτήσατε, ποια θα χαρακτηρίζατε ως την καλύτερη και ποια ως την πιο δύσκολη;
ΑΠ: Η καλύτερη εμπειρία για μένα, αν εξαιρέσουμε το κομμάτι της δουλειάς στον Πολιτισμό που αισθάνομαι πως το γνωρίζω πάρα πολύ καλά πλέον, κάτι που για μένα ήταν άγνωστο στην αρχή, ήταν και οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, οι ισορροπίες που καλείσαι να κρατήσεις και η διαχείριση καθημερινών αλλά και κρίσιμων ζητημάτων για το νησί. Εμπειρία ζωής και πολύτιμο θησαυρό αποτελεί η γνωριμία μου με τον Μάνο Ελευθερίου. Σε προσωπικό επίπεδο μου λείπει πολύ. Λείπει στο νησί μας. Την πιο δύσκολη εμπειρία θα χαρακτήριζα τα συσσωρευμένα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε με την Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου μας το 2016. Εκεί έπρεπε να βρούμε τρόπο μέσα σε μία μέρα ώστε να μη μπει λουκέτο στην ιστορική Φιλαρμονική της Ελλάδας. Το βάρος που σήκωσα μαζί με τον συνάδελφο Αλέξη Αθανασίου ήταν τεράστιο.
ΕΡ: Οι επερχόμενες εκλογές της Αυτοδιοίκησης σας βρίσκουν εκ νέου υποψήφια. Ποιο είναι το μεγαλύτερο «μάθημα» που πήρατε από την ενασχόλησή σας με τα κοινά;
ΑΠ: Το μεγαλύτερο μάθημα που πήρα από την ενασχόληση μου με τα κοινά είναι ότι όσο δύσκολος και ανηφορικός κι αν είναι ο δρόμος, όταν εργάζεσαι σκληρά και δεν αφήνεις τα πράγματα στην τύχη τους, αλλά χαράζεις την πορεία τους, όταν διεκδικείς, όταν παραμένεις ακέραιος, όταν ακούς και αναγνωρίζεις τα λάθη σου, τότε παρά τις όποιες δυσκολίες θα φτάσεις στον προορισμό σου. Πίστεψα βαθιά και πάλεψα σκληρά για να ανατρέψω όλη την αμφισβήτηση που δέχτηκα ως νέος άνθρωπος και ως γυναίκα στην πολιτική.
Όταν πλέον δεν είχαν κάτι να μου προσάψουν στην δουλειά μου, προσπάθησαν να θίξουν το όνομά μου και την υπόληψή μου με χυδαίες φημολογίες, αλλά η αλήθεια με το πέρασμα του χρόνου πάντα βγαίνει στο φως. Έτσι έγινε και σε αυτή την περίπτωση. Η πορεία και η στάση μας μέσα στην κοινωνία είναι γνωστή και ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους που πίστεψαν, στήριξαν και εξακολουθούν να με στηρίζουν χωρίς να το ζητήσω, ακριβώς γιατί με γνωρίζουν ως άνθρωπο.
ΕΡ: Δεν φοβάστε να εκφράζετε ανοιχτά τις απόψεις σας, ακόμη κι αν αυτές συγκρούονται με την «επίσημη γραμμή» της δημοτικής παράταξης στην οποία ανήκετε ή σας καθιστούν στόχο λεκτικών επιθέσεων (π.χ. από υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής). Ποιο είναι το «κόστος» αυτής σας της επιλογής;
ΑΠ: Στην παράταξή μας, ο καθένας έχει την προσωπική του άποψη και το δικαίωμα να την εκφράζει ελεύθερα. Ουδέποτε είχα πολιτική εμπειρία και δεν με ενδιαφέρει η πολιτική καριέρα, ακολούθησα τα πιστεύω μου και την κρίση μου, αφουγκραζόμενη πάντα τους πολίτες. Σε συγκεκριμένα πολιτικά ζητήματα υπήρξα αντίθετη με την γραμμή της Δημοτικής Αρχής, ενώ θα μπορούσα να βγω εκτός αιθούσης και να μην πάρω θέση, ώστε να μην έχω και κανένα πολιτικό κόστος με συγκεκριμένες ομάδες πολιτών. Όχι, δεν το έκανα, διότι φέρω τόσο την ευθύνη υπεράσπισης των απόψεων μου όσο και την υπεράσπιση των ανθρώπων που εκπροσωπώ. Εξέφρασα χωρίς φόβο τις απόψεις μου και θα συνεχίσω να τις υπερασπίζομαι ακόμη και αν έχω δεχτεί απειλές. Κάποια πράγματα στη ζωή μας οφείλουμε να είναι αδιαπραγμάτευτα, όποιο πολιτικό κόστος και να έχουν. Πρέπει να έχουμε την δύναμη και το θάρρος να λέμε μεγάλα ναι και γενναία όχι. Έχουμε την υποχρέωση, αλλά και την ευθύνη.
