Ο Γολγοθάς της ελληνικής κτηνοτροφίας θα έχει Ανάσταση;

Τον Γολγοθά της ανεβαίνει αυτές τις μέρες η ελληνική κτηνοτροφία. Το πρόβλημα αποκορυφώνεται σήμερα, λόγω της κακής συγκυρίας και της αύξησης του κόστους παραγωγής και προσφοράς, αλλά και της έλλειψης πολιτικού σχεδίου, προετοιμασίας και ετοιμότητας της πολιτείας για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων.

Τα προβλήματα των κτηνοτρόφων μας έθεσα σήμερα ωμά, ρεαλιστικά, με συγκεκριμένα επιχειρήματα και παραδείγματα, στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιώργο Γεωργαντά, σε μια σύντομη, αλλά ενδιαφέρουσα και δυναμική συζήτηση που είχαμε στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ. Στη συζήτηση αυτή μετέφερα τη φωνή, το άγχος και την αγωνία επιβίωσης του κτηνοτροφικού κόσμου, ειδικά των νησιών μας, στη σημερινή πολύ δύσκολη κατάσταση.

Ο υπουργός στην αρχή μίλησε αόριστα για στήριξη των παραγωγών, αναγνωρίζοντας τις αυξήσεις στα κόστη παραγωγής, και ότι η τιμή των αμνοεριφίων είναι λελογισμένη. Λελογισμένη, όμως, σε σχέση με τι; Με αυτό που ανέμεναν, όπως είπε σήμερα ο υπουργός Άδωνις Γεωργιάδης ή σε σχέση με το τι πληρώνει ο παραγωγός και ο καταναλωτής για το προϊόν;

Στη συνέχεια, τόνισα ότι μπορεί να υπάρχει στις αποθήκες των εμπόρων επάρκεια χονδροειδών ζωοτροφών, όπως είπε ο υπουργός, αλλά δεν υπάρχει ενσίρωμα, που προέρχεται από τη ζύμωση φυτικών προϊόντων, με σκοπό τη διατήρησή του, αλλά και τη βελτίωση της θρεπτικής του αξίας για τη χρήση του ως ζωοτροφής. Αυτό έχει ανάγκη η κτηνοτροφία και δεν έχει γίνει προγραμματισμός για την εξασφάλισή του. Ο υπουργός είπε ότι οι παραγωγοί ζητούν από τους εμπόρους τι θέλουν, παραγνωρίζοντας ότι τις έκτακτες καταστάσεις τις προβλέπει η πολιτεία και αυτή οφείλει να τους προετοιμάσει και να τους προστατεύσει για να μη γίνουν βορά στο ιδιωτικό εμπόριο που εκμεταλλεύεται αυτές τις περιπτώσεις και διπλασιάζει τις τιμές. Είπε επίσης ότι η κυβέρνηση ζήτησε να υπαχθεί ο αραβόσιτος στις συνδεδεμένες ενισχύσεις. Πότε θα γίνει αυτό και γιατί τόσο αργά;
Μίλησα και για τον μικρό νησιωτικό κλήρο, την αδυναμία επαρκούς ντόπιας παραγωγής ζωοτροφών, πράγμα που μας φέρνει σε ακόμα δυσμενέστερη θέση, αφού το μεταφορικό ισοδύναμο δεν το καρπούται ο παραγωγός. Αυτό με ανάγκασε να πάω πρόσφατα στη Βουλγαρία και να εξασφαλίσω ζωοτροφές μέχρι τον Σεπτέμβριο για τους ναξιώτες κτηνοτρόφους, σε τιμή, όμως, μεγάλη, λόγω του μεταφορικού κόστους. Ο υπουργός, αφού αναγνώρισε την ιδιαιτερότητα των νησιών, μου απάντησε ότι ενέκριναν τώρα 3,5 εκατ. ευρώ για τα νησιά, σχετικά με το μεταφορικό ισοδύναμο (κάτι που δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα ενίσχυσης του παραγωγού, που δεν εισάγει μεμονωμένα ζωοτροφές) και αποφάσισαν η συνδεδεμένη ενίσχυση του Μαΐου να δοθεί νωρίτερα. Ζήσε Μάη μου, δηλαδή… Επίσης, στον έλεγχο της αισχροκέρδειας συμπεριλήφθηκαν και οι ζωοτροφές, κάτι που έπρεπε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα.

Πρότεινα στον υπουργό την ενίσχυση της κτηνοτροφίας και της γεωργίας γενικότερα, όπως έγινε π.χ., λόγω covid-19, στον τομέα των υπηρεσιών (τουρισμός, μαγαζιά κλπ). Δεν μπορεί να ενισχύεται ο παραγωγός με 30 σεντς ανά αγελάδα και να περιμένουμε να ανακουφιστεί, πολύ περισσότερο να επιζήσει.

Τέλος, για τις «ελληνοποιήσεις» ζώων ζήτησα αυστηρότερη πάταξη και μηδενική ανοχή.
Ο αγροτικός και ειδικότερα σήμερα ο κτηνοτροφικός κόσμος ταλανίζεται και από άλλα, εκτός από το κόστος των ζωοτροφών, προβλήματα (ενεργειακό δυσβάστακτο βάρος, χρέη, αποζημιώσεις, καθυστέρηση επενδύσεων στις υποδομές, έλλειψη ολοκληρωμένων πολιτικών κλπ) που τα καλύπτει κάθε φορά το εκρηκτικό πρόβλημα της επικαιρότητας, όπως είναι σήμερα το κόστος των ζωοτροφών και το άγχος του κτηνοτρόφου να διατηρήσει το ζωϊκό του κεφάλαιο για να επιζήσει μέσα σε αυτή την οικονομική πανδημία και θύελλα.

Τον Γολγοθά τους ανεβαίνουν αυτές τις μέρες και ο έλληνας παραγωγός, ειδικά ο κτηνοτρόφος, αλλά και ο καταναλωτής. Πάντα, όμως, περιμένουμε την Ανάσταση!